نمایش مبدأ برای محمد العربی بن احمد بن عبدالله معن الاندلسی

<div class="wikiInfo">[[پرونده:تصوف و عرفان.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!ابو حامد وابو عبدالله محمد المدعو العربی بن احمد بن عبد الله معن الاندلسی
|-
|محل تولد
|مغرب
|-
|اساتید
|احمد الیمنی
|-
|دین
|اسلام
|-
|}
</div>

'''ابوحامد و ابوعبدالله محمد المدعو العربی بن احمد بن عبدالله معن الاندلسی''' ولی صالح و محققی واصل بود. ابوالعباس احمد الیمنی در مورد او در المقصد گفته است: ((همانا در آن خیر است و او از صالحان است))<ref>[https://www.arrabita.ma/blog/arrabitatv/%D8%B2%D8%A7%D9%88%D9%8A%D8%A9-%D8%B3%D9%8A%D8%AF%D9%8A-%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D9%81%D8%AA%D8%AD%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A8%D8%AF-%D8%A7%D9%84/ زاوية سيدي أحمد بن محمد]</ref>.

=احوالات=

خداوند او را صاحب احوالات عرفانی و ربانی کرده بود و اهل تنبلی نبود او در خانه می‌ماند مگر آنکه می‌خواست به زاویه و خانقاه برود. او علاقه وافری به سماع داشت. اهل سکوت و جز در موادی که منفعتی برای دنیا و آخرت داشت کلامی نمی‌گفت. او را اهل لهو و لغو نمی‌دانستند. نزد مردم مورد احترام بوده و بر سیره سلف خود عمل کرده و اهل برتری جویی نبود و به خرابه ها برای کمک به مساکین و فقرا رفت و آمد می‌کرد.

=گفتار=

او کلمات عجیبی در باب [[طریقت]] دارد و نشانه‌های زیبایی در آثار خود، اصحاب و یارانش ذکر شده است از جمله اینکه:

((از عزت و احترام به کسی که به دست او فتوحاتی بر شما ظاهر شده غافل نشوید، زیرا بزرگداشت و حفظ حرمت او کلید بزرگی است. برای افزایش ذخایر و عنایات الهی و بر شما باد که این مهم را از دست ندهید))

((به وصال نرسیدیم الا با گذشتن از تیرها و بلاها)).

((نه عاشق و معشوق زمانی معنا پیدا می‌کند که شما را دوست بدارد)).

((غذاى حکمت خود را به کسی بدهید که بیش از همه نیازمند است و گرنه
افترا و ناسپاسی را در پی دارد. زیرا خداوند در [[قرآن]] می‌فرماید: صدقه فقط برای فقرا و نیازمندان است))<ref>توبه: 60</ref>.

=اساتید و شاگردان=

پدرش ابوالعباس او را به فرزندخواندگی و تربیت نزد احمد الیمنی فرستاد. این را شاگردش علی الجمال در جاهایی از کتاب خود آورده است و شیخ ابوالعباس ابن عجیبه در فهرست خود آورده است که: روش [[قادریه]] را از او گرفته و از پدرش طریقه [[شاذلیه‌|شاذلی]] را بدین جهت می‌گفت: ((و در آن دو دریا در من به هم رسیدند؛ بحرالشاذلی و بحر القادری)). از دیگر شاگردانش می‌توان به پسرش ابومحمد عبدالله، المحمدان: ابوعبدالله آمزاج، ابوعبدالله البوعصامی، ابوعبدالله محمد بن یونس الشریف السریفی الفاسی، ابوالحسن علی الجمل اشاره کرد. آنان در حدود 16 سال شاگردی او را کرده و از او شنیده و اسرار و دانش و حکمت و مهربانی را دیدند که با مشقت و منحصر به خودش بود. و دیگرانی مانند: ابوالعباس احمد التیجانی و ابوعبدالله محمد التاودی ابن سوده المری از او بهره برده‌اند.

=آثار=

ترجمه ای از "الروضة المقصودة"، و"سلوک الطریق الواریة" از آثار اوست.

=وفات=

مورخین متعددی ذکر کرده‌اند که او در سال 1166 ق / 1753 م وفات یافته است. او تشییع جنازه با شکوهی داشت که در آن بزرگان فاس تا فقرای آن شهر در آن شرکت داشتند.
قبر او در روضه پدر و جدش بود و در همانجا بر او نماز خوانده شد و قبر او اکنون نیز زیارتگاهی است که از کنار گنبد یوسفیه مشخص است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%A8%D9%8A_%D8%A8%D9%86_%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D9%85%D8%B9%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%A3%D9%86%D8%AF%D9%84%D8%B3%D9%8A محمد العربي بن أحمد بن عبد الله معن الأندلسي]</ref>.
<references />
 
[[رده:عالمان اهل سنت]]
[[رده:مغرب]]