احمد بن اسماعیل بن عبدالله قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر = احمد بن اسماعیل بن عبدالله قمی.jpg

| سال درگذشت = 359ق.

'''احمد بن اسماعیل بن عبدالله قمی'''، [[فقیه]]، ادیب، [[محدث]] [[شیعی]] و نویسنده کتاب‏‌هایی که نظیر آن نوشته نشد. [[نجاشی]] و دیگران او را اهل فضل و علم و ادب معرفی نموده‏‌اند. از جمله آثار او «کتاب العباسی» است که درباره تاریخ دولت عباسی به رشته تحریر در آمد.

احمد بن اسماعیل بن عبدالله قمی، ابوعلی بجلی معروف به «سمکه». فقیه، ادیب، محدث شیعی و نویسنده کتاب‏‌هایی که نظیر آن نوشته نشد. ولادت او در نیمه دوم قرن سوم [[هجری]] روی داد و وفات او پیش از 359هجری در قم اتفاق افتاده است. تبار او عرب بودند و در [[كوفه|کوفه]] سکونت داشتند. پدرش «اسماعیل بن عبدالله» از شاگردان ویژه احمدبن ابی عبدالله برقی بود که در قم سکونت داشت و تحت تربیت برقی رشد یافت. وی نیز در قم پرورش یافت و نزد پدر و دیگر اساتید قم شاگردی نمود و بزودی در فقه و [[حدیث]] تبحر یافت.  

وی در نگاه صاحب‌‌نظران کاملاً مورد اعتماد و راست‌گو معرفی شده است. [[نجاشی]] و دیگران او را اهل فضل و علم و ادب معرفی نموده‏‌اند. وی با این‌‌که فردی پرکار و نوشته‌‏های حدیثی بسیار داشته است اما اکنون [[احادیث]] اندکی از او در منابع [[شیعه]] به چشم می‏‌خورد، از این‌‏رو اساتید و شاگردان او را به‏ طور کامل نمی‌‏توانیم شناسایی کنیم. وی در قم گویا از [[احمد بن ادریس قمی]] روایت می‌‏گرفته است. چنانکه گاهی به‏ صورت مستقیم از «احمد بن ابی‌‏عبدالله برقی» نیز نقل حدیث می‏‌نموده است.

شاگردان او [[ابوالفضل محمد بن حسین بن عمید]] است که خود استاد [[جعفر بن قولویه قمی]] بوده است.

تألیفاتی فراوان و نیکو داشته است که به گفته [[ابن عمید]] نظیر آن تاکنون نوشته نشده است. از جمله آثار او [[كتاب العباسی|کتاب العباسی]] است که درباره تاریخ [[عباسیان|دولت عباسی]] به رشته تحریر در آمد و به ده‏‌هزار ورقه می‏‌رسید. نجاشی گزارشات [[امین عباسی]] را از این کتاب مرور کرده است. از دیگر آثار او کتاب الامثال، رساله الی ابی‏‌الفضل بن عمید و چندین رساله دیگر است.