کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۷: خط ۲۷:


=== گروه «الحرکة السلفیة» ===
=== گروه «الحرکة السلفیة» ===
طیف سوم، «جنبش سلفی» است که در سال 1996م، به‌رهبریِ شیخ عبدالرحمن عبدالخالق از گروه «التجمع الإسلامی السلفی» جدا شد. این جدایی عمدتاً به‌دلیل عدم‌رضایتِ آنها از سلفی‌های سنتی بود و آنها را از ابزار توطئۀ امریکایی ـ سعودی برای خاموش کردنِ مطالبات سیاسی در خلیج‌فارس به شمار می‌آوردند<ref>Pall, zoltan, “Kuwaiti Salafism and its growing influence in the levant”, May 07, 2014, Link:https://carnegieendowment.org/2014/05/07/kuwaiti-salafism-and-its-growing-influence-in-levant-pub-55514.</ref>. بسیاری از این فعالان، خواهانِ اصلاح سیستم سیاسیِ کویت بودند تا اینکه مشارکت سیاسیِ بیشتری را، به‌ویژه در انتصاب وزیران دولت، و همچنین استفاده از شریعت به‌عنوان تنها منبع قانون‌گذاری به دست آورند<ref>Freer, Courtney, “The rise of pragmatic Islamism in Kuwait's post-Arab Spring opposition movement”, Rethinking Political Islam Series, p.8.</ref>. این جنبش، از منتقدان حکومت است و به‌طور فزاینده‌ای چهره‌های قبیله‌ایِ جدید (بدو)<ref> Utvik, Bjorn Olav, “The Ikhwanization of the Salafis: Piety in the Politics of Egypt and Kuwait”, Middle East Critique 23, no.1, April 2014, p.19.</ref> بر آن مسلط می‌شوند. آنها معتقدند که این جنبش می‌تواند جایگزین «الحرکة الدستوری الإسلامیه»‌ای باشد<ref>این حرکت به نسل جدید اخوان‌المسلمینِ کویت متعلق است که غالباً در موضع اپوزیسیون قرار دارد.</ref> که در میان طبقۀ شهرنشین نفوذ دارد<ref> Wehrey, Frederic, Sectarian Politics in the Gulf: From the Iraq War to the Arab Uprisings, p.180</ref>.
طیف سوم، «جنبش سلفی» است که در سال 1996م، به‌رهبری شیخ [[عبدالرحمن عبدالخالق]] از گروه «التجمع الإسلامی السلفی» جدا شد. این جدایی عمدتاً به‌دلیل عدم‌رضایتِ آنها از سلفی‌های سنتی بود و آنها را از ابزار توطئه [[ایالات متحده آمریکا|امریکایی]] ـ [[عربستان سعودی|سعودی]] برای خاموش کردن مطالبات سیاسی در [[خلیج فارس|خلیج‌فارس]] به شمار می‌آوردند<ref>Pall, zoltan, “Kuwaiti Salafism and its growing influence in the levant”, May 07, 2014, Link:https://carnegieendowment.org/2014/05/07/kuwaiti-salafism-and-its-growing-influence-in-levant-pub-55514.</ref>. بسیاری از این فعالان، خواهان اصلاح سیستم سیاسی کویت بودند تا اینکه مشارکت سیاسی بیشتری را، به‌ویژه در انتصاب وزیران دولت، و هم‌چنین استفاده از [[شریعت]] به‌عنوان تنها منبع قانون‌گذاری به دست آورند<ref>Freer, Courtney, “The rise of pragmatic Islamism in Kuwait's post-Arab Spring opposition movement”, Rethinking Political Islam Series, p.8.</ref>. این جنبش، از منتقدان حکومت است و به‌طور فزاینده‌ای چهره‌های قبیله‌ای جدید (بدو)<ref> Utvik, Bjorn Olav, “The Ikhwanization of the Salafis: Piety in the Politics of Egypt and Kuwait”, Middle East Critique 23, no.1, April 2014, p.19.</ref> بر آن مسلط می‌شوند. آنها معتقدند که این جنبش می‌تواند جایگزین «الحرکة الدستوری الإسلامیه»‌ای باشد<ref>این حرکت به نسل جدید [[اخوان المسلمین کویت|اخوان‌المسلمین کویت]] متعلق است که غالباً در موضع اپوزیسیون قرار دارد</ref> که در میان طبقۀ شهرنشین نفوذ دارد<ref> Wehrey, Frederic, Sectarian Politics in the Gulf: From the Iraq War to the Arab Uprisings, p.180</ref>.


=== عوامل جنبش سلفی ===
=== عوامل جنبش سلفی ===
confirmed، مدیران
۳۴٬۴۹۶

ویرایش