محمد صالح فرفور از خاندان بنی فرفور است. این خاندان از قرن هشتم، مفتی‌های حنفی فراوانی پرورش داده است. او پس از وفات پدرش هم‌زمان با تحصیل نزد شیخ هاشم الخطیب در مسجد، ناگزیر از اشتغال به پیشۀ نجاری شد.

زندگی‌نامه

محمد صالح فرفور از خاندان بنی فرفور است که در سال 1901 م، در دمشق متولدشد.

استادان

او نزد استادان مختلفی شاگردی کرد؛ از آن جمله:‌ علامۀ محدث شیخ بدرالدین الحسنی، شیخ حنفی صالح بن أسعد الحمصی، شیخ حنفی محمد عطاء الله الکسم، شیخ محمد الساعاتی مفتی شرکسی¬های منطقه مرج‌السلطان، شیخ قاری محمد سلیم الحلوانی، شیخ محمد بن جعفرالکتانی، شیخ محمد امین سوید، شیخ عبدالکریم الحمزاوی، شیخ محمد نجیب کیوان، شیخ محمد هاشم الخطیب، شیخ عبدالرزاق الاسطوانی، شیخ محمود العطار، شیخ محمد شریف الیعقوبی و ... .

فعالیت‌ها

ایشان فعالیت‌های مختلفی داشت که برخی از آنها عبارتند از:

  1. تدریس دروس دینی در مساجد دمشق؛
  2. امامت مسجد سنان‌آغا در محله المناخلیه و ایراد سخنرانی در آن از سال 1944 م؛
  3. انتقال به مسجد السادات اقصاب در سال 1959 م، و امامت و ایراد سخنرانی در آن؛
  4. مدیریت مرکز الفتح از بدو تأسیس (1956 م) ؛
  5. عضویت در گروه علمای دمشق و سپس مشارکت در تأسیس و ادارۀ انجمن علمای دمشق؛
  6. تبلیغ در میان فلسطینیان: او عنایت خاصی به تبلیغ و آموزش در میان فلسطینیان داشت و مبلغان فراوانی را به اردوگاه آنان اعزام می‌کرد.
  7. شرکت در جهاد مسلحانه مصر: او به همراه شاگردان و گروهی از علمای دمشق برای دفاع از مصر در جنگ به سال 1956 م، شرکت کردند و آموزش نظامی دیدند.

آثار

  1. النسائیات من الأحادیث النبویة الشریفة؛
  2. من مشکاة النبوة شرح الأربعین النوویة؛
  3. الرسالة النافعة والحجة القاطعة في التوحید؛
  4. المحدث الأکبر وامام العصر العلامه الزاهد الشیخ محمد بدرالدین الحسینی کما عرفته؛
  5. الدر المنثور علی الضیاء الموفور فی أعیان بنی فرفور؛
  6. سلسلة الخلود (من نفحات الخلود، ‏من نسمات الخلود، من رشحات الخلود)؛
  7. الافصاح فی شرح الاقتراح للسیوطی فی اصول النحو؛
  8. تهذیب نور الایضاح مع شرحه فی الفقه الحنفی؛
  9. شرح جوهره التوحید فی علم العقائد؛
  10. تاریخ مسجد الأقصاب ومن دفن فیه من الاصحاب؛
  11. ترجمه العلامه الزاهد الشیخ عبدالحکیم الافغانی؛
  12. دیوان آلام وآمال؛
  13. مجموعه مقالات.

درگذشت

سرانجام شیخ محمد صالح در سال 1986 م، درگذشت.