برائت در حج ابراهیمی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

[[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل الرحمن (علیه‌السلام)]] نخستین پیامبرى بود که با صراحت مسألۀ برائت از شرک و مشرکین را اعلام کرد و از این رو [[قرآن]] مسلمانان را به تأسى از آن بزرگوار می‌خواند: '''{{متن قرآن|قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ...|سوره = ممتحنه|آیه = 4}}'''؛ و امت اسلام در اعلان برائت از مشرکان به آن اسوه تاریخ انبیا اقتدا کرده است ، لیکن با یک نگرش دقیق در قرآن کریم به روشنى درمى یابیم که برائت از مشرکین یکى از دو رکن اصلى توحید است و همه انبیاى الهى موظف بودند در کنار دعوت مردم به پرستش خدا، آنها را به اجتناب از قدرت هاى طاغوتى و برائت از مطلق شرک و مشرک دعوت نمایند.

مسألۀ برائت از مشرکین آیینی اسلامی است که از زمان ابلاغ آن در سال نهم هجری مورد توجه [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ وآله)]] و [[ائمه |ائمه (علیهم‌السلام)]] بوده است<ref>[https://hadith.net/post/42206/%D8%AA%D8%AD%D9%82%D9%8A%D9%82%D9%89-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A6%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%83%D8%A7%D9%86/  تحقیقی درباره مراسم برائت]، پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه.</ref>.