برائت در حج ابراهیمی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرّی» به معنای کناره‌گیری و بیزاری جستن از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد کراهت و نکوهش باشد<ref>ابوالحسن احمد بن فارس، ''معجم مقاییس اللغه''، ج 1،  ص 236.</ref><ref>حسینى زبيدى واسطى سيد مرتضى، ''تاج العروس من جواهر القاموس'' ذیل واژۀ «ب  ر  ء».</ref>.

[[تبری|برائت]] و [[تبری|تبرّی]] در برابر [[ولایت]] و [[تولی|تولّی]]، دو فرع از [[فروع دین]]، مسلمانان محسوب می‌شوند. در اصطلاح دینی، برائت به بیزاری از دشمنان خداوند اطلاق می‌گردد<ref>شیخ طوسی، ''التبیان فی تفسیر القرآن''، ج 2، ص 65 - 66.</ref>. استفاده از تعبیر «برائت از مشرکان» امروز به تلاش‌هایی اشاره دارد که در بُعد سیاسی و بین‌المللی [[حج]] به‌شکل اجتماعی و در مراسم برائت از مشرکان به‌طور عمومی در [[جهان اسلام]]  و در [[عربستان سعودی]] در سرزمین منا به‌طور ویژه صورت می‌گیرد.