confirmed، مدیران
۱۹٬۳۰۶
ویرایش
←دیدگاه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←دیدگاه) |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''محمدعلی امیرمعزی''' اسلام‌پژوه و قرآن‌پژوه ایرانی و استاد دانشگاهِ مقیم در [[فرانسه]] است. او یکی از ویراستاران اصلی | '''محمدعلی امیرمعزی''' اسلام‌پژوه و قرآن‌پژوه [[جمهوری اسلامی ایران|ایرانی]] و استاد دانشگاهِ مقیم در [[فرانسه]] است. او یکی از ویراستاران اصلی در '''«قاموس قرآن»''' است که توسط انتشارات روبر لافون در ۲۰۰۷ م، منتشر شد. معزی همچنین سرویراستار و یکی از ۲۸ نویسندۀ [[قرآن مورخان (کتاب)|قرآنِ مورخان]] است. امیرمعزی دکترای خاورشناسی و مطالعات ادیان را در سال ۱۹۹۱ م، از [[دانشگاه سوربن]] در [[پاریس]] گرفت. او همچنین فارغ‌التحصیل [[زبان عربی]] از انجمن ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی است. پایان‌نامه دکترای او، '''«تفسیر شرعی و الهیاتی اسلام شیعی»''' (به فرانسوی: Exégèse et théologie de l’islam shi’ite) بوده که نخستین پایان‌نامه دانشگاهی دربارۀ [[مذهب شیعه|شیعه]] در دانشگاه‌های غرب محسوب میشود. | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
محمدعلی امیرمعزی در [[تهران]] در سال 1334 ش، در خانواده‌ای فرهنگی با تمایلات و تعلقات دینی به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطۀ خود را در این شهر و در مدرسۀ فرانسوی‌زبان رازی گذراند. خانواده او مخصوصا پدرش علاقه به مباحث دینی و الهیاتی داشت و در چنین فضایی او توجهش به فرهنگ [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] و [[اسلام]] به‌ویژه جنبه‌های عرفانی و فلسفی این دین جلب شد. در سال آخر دبیرستان با همراهی یکی از دوستان خانوادگی برای نخستین بار با [[هانری کربن|هانری کُربن]] دیدار می‌کند و چون علاقۀ محصل جوان را به مسائل فلسفی، دینی و عرفانی می‌بیند او را تشویق به آمدن به [[فرانسه]] و ادامۀ تحصیل در رشتۀ اسلام‌شناسی در [[پاریس]] می‌کند. امیر معزی پس از گرفتن دیپلم در سال 1974 م، با موافقت خانواده برای ادامۀ تحصیل به پاریس می‌رود و مشغول تحصیل در مدرسه مطالعات عالی (سوربن) میشود. او مدت دوسال به پای درس‌های [[هانری کربن|کُربن]] می‌رود و به تشویق او به شیعه‌پژوهی به‌ویژه بررسی متون اولیه و نخستین آن مشغول میشود. در کنار تحصیل در حوزۀ اسلام‌پژوهی شروع به یادگیری [[زبان عربی]] در انستیتوی زبان‌های شرقی کرده و زبان پهلوی، یونانی و لاتین هم کمی می‌آموزد. امیر معزی سال‌ها بعد رسالۀ پایان‌نامۀ تحصیلی خود را به بررسی سیمای [[ائمه|امام]] در متون اولیه [[مذهب شیعه|شیعه]]، به راهنمایی دانیل ژیماره و ژان ژولیوه به پایان می‌رساند و از قضا دفاع از پایان‌نامه تحصیلی‌اش در سالن هانری کربن انجام می‌گیرد. او در سال 1988 م، پس از بازنشستگی استادش نخست استادیار و سپس در سال 1994 م، جانشین استاد خود در همان کرسی میشود. | محمدعلی امیرمعزی در [[تهران]] در سال 1334 ش، در خانواده‌ای فرهنگی با تمایلات و تعلقات دینی به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطۀ خود را در این شهر و در مدرسۀ فرانسوی‌زبان رازی گذراند. خانواده او مخصوصا پدرش علاقه به مباحث دینی و الهیاتی داشت و در چنین فضایی او توجهش به فرهنگ [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] و [[اسلام]] به‌ویژه جنبه‌های عرفانی و فلسفی این دین جلب شد. در سال آخر دبیرستان با همراهی یکی از دوستان خانوادگی برای نخستین بار با [[هانری کربن|هانری کُربن]] دیدار می‌کند و چون علاقۀ محصل جوان را به مسائل فلسفی، دینی و عرفانی می‌بیند او را تشویق به آمدن به [[فرانسه]] و ادامۀ تحصیل در رشتۀ اسلام‌شناسی در [[پاریس]] می‌کند. امیر معزی پس از گرفتن دیپلم در سال 1974 م، با موافقت خانواده برای ادامۀ تحصیل به پاریس می‌رود و مشغول تحصیل در مدرسه مطالعات عالی (سوربن) میشود. او مدت دوسال به پای درس‌های [[هانری کربن|کُربن]] می‌رود و به تشویق او به شیعه‌پژوهی به‌ویژه بررسی متون اولیه و نخستین آن مشغول میشود. در کنار تحصیل در حوزۀ اسلام‌پژوهی شروع به یادگیری [[زبان عربی]] در انستیتوی زبان‌های شرقی کرده و زبان پهلوی، یونانی و لاتین هم کمی می‌آموزد. امیر معزی سال‌ها بعد رسالۀ پایان‌نامۀ تحصیلی خود را به بررسی سیمای [[ائمه|امام]] در متون اولیه [[مذهب شیعه|شیعه]]، به راهنمایی دانیل ژیماره و ژان ژولیوه به پایان می‌رساند و از قضا دفاع از پایان‌نامه تحصیلی‌اش در سالن هانری کربن انجام می‌گیرد. او در سال 1988 م، پس از بازنشستگی استادش نخست استادیار و سپس در سال 1994 م، جانشین استاد خود در همان کرسی میشود. | ||
== دیدگاه == | |||
در نگاه امیرمعزی، کلام باطنی همان کلام شیعی عصر حضور [[ائمه]] است که از آن با عنوان '''«تشیع و کلام امامان»''' یاد می‌کند. اسمی که او برای این [[مذهب شیعه|تشیع]] انتخاب می‌کند «امامولوژی imamology» است ، یعنی امام‌شناسی یا به تعبیر دیگر '''«امامیات»''' به این معنا در کانون معارف دینی قرار می‌گیرد. اگر در الهیات و کلام متعارف مثلا کلام بغداد به بعد، خدا محور و مرکز است و مباحث حول وجود خدا، ذات خدا، اسماء و صفات و افعال خدا است، در اینجا امام محور میشود. اگر می‌خواهید خدا را بشناسید باید از طریق امام بشناسید. به خدا و ذات و صفات او و سایر معارف باید از طریق امام راه یافت. | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[قرآن مورخان (کتاب)]] | |||
* [[گیوم دی]] | |||
* [[فرانسه]] | |||
[[رده: ایران]] | |||
[[رده: شخصیت‌ها]] | |||