عبدالله بن حسین

از ویکی‌وحدت
عبدالله بن حسین بن طلال
Abdolah dovom.jpg
نام کاملعبدالله بن حسین بن طلال
اطلاعات شخصی
سال تولد۱۹۶۲ م، ۱۳۴۰ ش‌، ۱۳۸۱ ق
محل تولداردن
فعالیت‌هاپادشاه اردن از سال 1999 تا کنون

عبدالله بن حسین متولد ۱۹۶۲ در امان پادشاه پادشاهی اردن هاشمی است. او از زمان مرگ پدرش شاه حسین بن طلال در ۷ فوریه ۱۹۹۹ به پادشاهی رسیده‌است.

تولد و تحصیلات

عبدالله بن حسین متولد ۳۰ ژانویه ۱۹۶۲ در امان است. عبدالله دوم فرزند ملک حسین پادشاه اردن و آنتونیت آوریل گاردنر می‌باشد[۱].آموزش ابتدایی خود را در مدرسه اسلامی پایتخت اردن گذراند و پس از آن تحصیلات خود را در مدرسه سنت ادموند (هایندهد) در سوری انگلستان ادامه داد. پس از آن عبدالله آموزش متوسطه خود را در دبیرستان ایگلبروک و آکادمی دیرفیلد ایالات متحده آمریکا گذراند. وی پس از ترک دیرفیلد به دانشکده پمبروک آکسفورد، که گفته می‌شود وی مبالغی را به آن اهدا کرده رفت.

نظامی‌گری

ملک عبدالله در سال ۱۹۸۰، به عنوان دانشجوی دانشکده افسری سلطنتی سندهرست وارد این دانشکده شد. عبدالله در سال بعد در نتیجه یک مأموریت با درجه ستوان دوم وارد سواره‌نظام سلطنتی سیزدهم/هجدهم (ملکه مری) شد. ملک عبدالله از روابط نزدیکی با ارتش انگلیس برخوردار است و در سواره ‌نظام سبک، که یک هنگ زرهی است دارای درجه سرهنگی و جانشین فرمانده سواره‌نظام سلطنتی است.

او همچنین مدتی نیز در دانشکده روابط بین‌الملل ادموند ای. والش دانشگاه جرج‌تون تحصیل کرد، و توانست از آنجا با کسب درجه کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل در سال ۱۹۸۷ دانش‌آموخته شود. او همچنین در همان سال از سمینار رهبری جرج‌تاون نیز دانش‌آموخته شد. مواد درسی وی همانند درجه کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل بود گرچه وی هیچگاه چنین درجه‌ای در اختیار نگرفت.

پادشاهی

عبدالله پس از مرگ پدرش ملک حسین در تاریخ ۷ فوریه ۱۹۹۹ به پادشاهی رسید. حسین در تاریخ ۲۴ ژانویه وی را ولیعهد خواند و وی را جایگزین برادرش شاهزاده حسن کرد که سال‌های زیادی این منصب را در اختیار داشت. این تصمیم وی چندان مطلوب عموم واقع نشد چرا که مادر عبدالله، شاهزاده مونا الحسین آنتونیت آوریل گاردینر (که عموماً از وی تحت عنوان تونی آوریل گاردینر نام برده می‌شد) در اصل زادهٔ انگلیس بود. امری که بحث بسیاری را به راه انداخت، این مسئله‌است که وی تنها پادشاه اردن است که از دودمان انگلیسی و عربی است.

تحول در اقتصاد اردن

اقتصاد اردن پس از به قدرت رسیدن ملک عبدالله پیشرفت کرده‌است. گفته می‌شود وی میزان سرمایه‌گذاری خارجی در اردن را افزایش داده و در جلسات بخش‌های دولتی و خصوصی شرکت کرده و بنیان منطقه آزاد تجاری عقبه را بنا نهاده‌است.

عنوان سخنرانی وی در دانشکده حقوق کلمب در دانشگاه کاتولیک آمریکا در تاریخ سپتامبر ۲۰۰۵ «اسلام سنتی: مسیر صلح» نام داشت. ملک عبدالله در مسیر ایالات متحده آمریکا به دیدار پاپ بندیکت شانزدهم رفت تا روابطی را که با پاپ ژان پل دوم بنا نهاده بود بهبود بخشد و در مورد راه‌های همکاری مسلمانان و مسیحیان در زمینه صلح، شکیبایی و هم‌زیستی گفتگو کند.

انتقادات به حکومت عبدالله

از عبدالله انتقاد می‌شود که وی دارای حکومتی مستبد است و آزادی‌های اولیه همچون آزادی بیان، آزادی مطبوعات و حق اعتراض را محدود کرده‌است.

نقض حقوق بشر

دیدبان حقوق بشر در نشریات گوناگون خود سیاست داخلی ملک عبدالله به‌ویژه در مورد دیدگاه وی در ارتباط با شکنجه و آزار واذیت انسان را محکوم کرده‌است.

جانشین

در تاریخ ۲۸ نوامبر ۲۰۰۴، عبدالله عنوان ولیعهد را از برادر ناتنی خود شاهزاده حمزه پس گرفت (وی در ۷ فوریه ۱۹۹۹ برادرش را طبق خواسته پدرش به این مقام منصوب کرده بود). عبدالله در نامه‌ای که خطاب به برادرش نوشته بود و در تلویزیون دولتی اردن متن آن قرائت شد به وی گفت: «در اختیار داشتن این مقام نمادین آزادی تو را سلب کرده و مانع از آن می‌شود که بتوانیم مسئولیت‌های خاصی را که تو دارای شایستگی آن هستی به تو واگذار کنیم.» از آن زمان هنوز جانشین ولیعهدی اردن مشخص نشده‌است، اما برخی تحلیل‌گران معتقدند عبدالله احتمالاً قصد دارد پسرش، شاهزاده حسین بن العبدالله را در آینده به این مقام منصوب کند.

اعتراض به فرایند صلح فلسطین و اسرائیل

ملک عبدالله یکی از منتقدان جدی فرایند صلح فلسطین و اسرائیل است و دربارها مقامات آمریکایی و اسرائیلی را به بی توجهی نسبت به دغدغه‌های او و کشور اردن در‌این‌باره متهم کرده است. گفته او می‌شود او دورنمای روشنی برای صلح فلسطین و اسرائیل متصور نیست [۲].

عبدالله دوم و تز شیعه‌هراسی

بعد از بیان عبارت " هلال شیعی " توسط ملک عبدالله اردن، بسیاری از رهبران منطقه نیز از سخنان وی استقبال کرده و بیش از پیش به ایراد اتهام علیه شیعیان مبادرت ورزیدند. دامنه این سخنان حتی از منطقه فراتر رفته و عبارت مذکور مورد پسند آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها نیز قرار گرفت و آنها از این مسئله به عنوان ابزاری در جهت آزار شیعیان استفاده کردند. متأسفانه رسانه‌های کشور ما گوینده اصلی این سخن را فراموش کردند و امروزه نیز اردن در سکوت خبری به سر می‌برد؛ حال آنکه این کشور مرکز بسیاری از فتنه‌های منطقه می‌باشد. ترور " شهید مغنیه " نیز که با همکاری عوامل اطلاعاتی اردن، عربستان، موساد و سیا شکل گرفت، خبر از اعمال شیطانی دولتمردان اردن علیه شیعیان می‌دهد. همچینین اردن هر از چند گاهی به عنوان کشور حد واسط برای فرستادن گروه‌های مخالف حزب الله لبنان به اسرائیل عمل کرده و احتمالاً نقش واسطه را بین اسراییل و گروه‌های مخالف حزب الله بازی می‌کند[۳].

ازدواج

آشنایی ملکه رانیا با ملک عبدالله دوم در ژانویه ۱۹۹۳ طی یک مراسم شام صورت گرفت. پس از دو ماه، وی به نامزدی شاهزاده عبدالله دوم درآمد و بالاخره در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۹۳ با یکدیگر ازدواج کردند. ملکه رانیا هم‌اکنون مادر چهار فرزند به نام‌های حسین، ایمان، سلما، هاشم است [۴].

نسب خاندان شاه عبدالله دوم

مدعی شده‌اند که خاندان سلطنتی اردن، از سادات بنی‌هاشم هستند و نسب آنها به امام حسن مجتبی علیه‌السلام می‌رسد. این در حالی است که که برخلاف ادعای اعضای این خاندان سلطنتی که خود را هاشمی و از نسل پیامبر(ص) می‌دانند، این خاندان به هیچ عنوان به پیامبر(ص) منتسب نبوده و سیادت آنها جعلی است. برای این امر نیز شواهدی وجود دارد که عبارتند از: 1 – در شجره‌نامه‌ای که در سایت خاندان سلطنتی اردن درج شده است، نسب این خاندان به حضرت امام حسن(ع) رسیده است که این انتساب نیز از جانب یکی از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) موسوم به عبدالله بن حسن مثنی انجام گرفته است. عبدالله بن حسن مثنی، از ساداتی است که به ناحق برای یکی از فرزندان خود به نام محمد، ادعای مهدویت نمود و او را به عنوان «محمد بن عبدالله» و «مهدی موعود» معرفی کرد و باعث گمراهی جمع بسیاری شد؛ بنابراین انتساب شجره‌نامه به او که اعمالش مورد تأیید اهل بیت(ع) نبوده است نیز چندان قابل اعتماد نیست. یکی از محققان آمریکایی که مورخ و استاد دانشگاه ماساچوست آمریکاست، در کتاب خود با عنوان «ملک عبدالله، بریتانیا و ساخت اردن» نکات مهمی را درباره ملک عبدالله و کشور اردن بیان کرده است.

خانم "مری کریستینا ویلسون" مؤلف کتاب «ملک عبدالله، بریتانیا و ساخت اردن» با استفاده از اطلاعات فاش شده از بایگانی وزارت کشور و امور کشورهای مشترک المنافع بریتانیا، انتساب ملک عبدالله و خاندان او را به اهل بیت(ع) و رسول اکرم(ص) رد می‌کند. در ابتدای این کتاب خانم ویلسون بیان می‌کند که در شهر مکه، تبارشناسی و نسب‌شناسی از اهمیت والایی برخوردار است و به دلیل اینکه خاندان‌های بزرگ مکه عمدتاً خالص و دست نخورده باقی مانده‌اند، ردیابی تبارها و نسب‌ها در این شهر مقدس آسان است و نادرستی شجره‌نامه‌های جعلی به سهولت برملا می‌شود. طبق گفته‌های ویلسون، خاندان "شریف" که از خاندان‌های قدیمی مکه محسوب می‌شوند، بوضوح دارای شجره‌نامه جعلی هستند و بدروغ خود را به خاندان پیامبر(ص) منتسب می‌دانند. علاوه بر خانم ویلسون، تعداد زیادی از محققان غربی نیز همین نظر را دارند [۵].

مقابله با ایران

مخالفت با جمهوری اسلامی پس از وقوع انقلاب یکی از ویژگی‌های اصلی سیاست خارجی حکومت اردن بوده که در دوران عبدالله دوم نه تنها از شدت آن کاسته نشده است بلکه به شکلی آشکارتر به این رویه ادامه داده تا آنجا که وزیر خارجه اردن با تایید این موضوع که کشورش در رهگیری تعدادی از پهپاد‌های پرتاب شده توسط ایران علیه رژیم صهیونیستی در عملیات تنبیهی وعده صادق در پاسخ به حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در سوریه به این رژیم کمک کرده است، وی تصریح کرد: با هرچیزی که وارد آسمان ما شود، مقابله می‌کنیم.

به گزارش سی ان ان، ایمن الصفدی در گفتگو با این رسانه آمریکایی، گفت: هر چیزی که به آسمان ما وارد شود، حریم هوایی ما را نقض می‌کند و معتقد هستیم خطری برای اردن محسوب می‌شود و به همین دلیل ما هر کاری که در توانمان باشد برای پایان دادن به این تهدید انجام خواهیم داد و این همان کاری است که باید انجام دهیم. وی افزود: آنچه رخ داد نشانه‌ای از بدتر شدن وضعیت خطرناک بود مگر اینکه با عامل این همه تنش که تجاوز اسرائیل به غزه و ادامه فقدان افق سیاسی است، مقابله کنیم.

وزیر خارجه اردن عملیات تنبیهی ایران را یک حمله تلافی جویانه در مقابل حمله اخیر رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق دانست و خاطرنشان کرد که تهران تنها زمانی پاسخ داد که کنسولگری آن کشور هدف قرار گرفت.

در همین رابطه، ارتش اردن نیز در بیانیه‌ای اعلام کرده است که برای جلوگیری از سوء استفاده از آسمان این کشور، تعداد پرواز‌های گشتی خود را افزایش داده است.

ارتش اردن در این بیانیه افزوده است: تشدید سورتی پرواز‌های ما تایید می‌کند که ما اجازه نخواهیم داد از حریم هوایی ما توسط هیچ طرفی و برای هر هدفی استفاده شود[۶]

پانویس