confirmed، مدیران
۳۳٬۴۱۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۱۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:مشعر.jpg|بیقاب|چپ]] | |||
'''مشعر'''، سرزمینی است در حدود 12 کیلومتری [[عرفات]] که در | '''مشعر'''، سرزمینی است در حدود 12 کیلومتری [[عرفات]] که در عرفات به سوی [[مکه]] قرار دارد. این سرزمین بین تنگه دو کوه (مازمین) و [[وادی محَشر]] واقع شده و حدود 4 کیلومتر طول دارد. توقف در آن از ارکان [[حج]] است. | ||
حُجاج در راه بازگشت از عرفات به سوى مکه از [[وادى مأزَمَیْن]] مى گذرند که میان دو کوه است. «مأزم» به معناى راه تنگ و به عبارت دیگر تنگه است، این اشاره به دو راه رفت و برگشتِ تنگِ این ناحیه دارد. حاجى با عبور از این وادى به [[مشعر|مزدلفه]] یا سرزمینِ [[مشعر|مشعرالحرام]] مىرسد. و در آنجا با قصد قربت شب را به صبح میرسانند. مشعر را به نامهای مزدلفه، جمع، [[مشعر|قُزَح]] و مشعرالحرام نیز میخوانند. | |||
حُجاج در راه بازگشت از عرفات به سوى مکه از وادى مأزَمَیْن مى | |||
== موقعیت جغرافیایی مشعر == | == موقعیت جغرافیایی مشعر == | ||
این سرزمین که در محدوده حرم مکه قرار دارد درّهای است کم وسعت که بین عرفات و منا واقع شده و طول آن تقریباً چهار کیلومتر است. در این منطقه [[مسجد]] بزرگی وجود دارد که آن را | این سرزمین که در محدوده حرم مکه قرار دارد درّهای است کم وسعت که بین [[عرفات]] و [[منا]] واقع شده و طول آن تقریباً چهار کیلومتر است. در این منطقه [[مسجد]] بزرگی وجود دارد که آن را «[[مسجد مزدلفه]]» میخوانند. مساحت اولیه این مسجد حدود ۱۷۰۰ مترمربع بود<ref>حج و زیارت</ref> که در عهد [[عباسیان|عباسی]] به چهار هزار متر رسید، مسجد در آن زمان سقف نداشت و تنها حصاری در اطراف آن بود. پس از بارها بازسازی و توسعه، اکنون مساحت مستطیل شکل آن حدود شش هزار مترمربع است<ref> آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، نشر مشعر، ص۱۶۲</ref>. | ||
== حد و حدود مشعر == | == حد و حدود مشعر == | ||
خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
== مشعر در قرآن == | == مشعر در قرآن == | ||
در قرآن به نام این مکان اشاره شده و از مردم خواسته شده خدا را در این مکان یاد کنند: | در [[قرآن]] به نام این مکان اشاره شده و از مردم خواسته شده خدا را در این مکان یاد کنند: | ||
{{متن قرآن |فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکرُوا اللَّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَاذْکرُوهُ کمَا هَدَاکمْ وَإِن کنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ| آیه = 198 |سوره = بقره }}. {{متن قرآن |ثُمَّ أَفِیضُوا مِنْ حَیثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ| آیه = 199 |سوره = بقره }}. (ترجمه: و هنگامی که از | {{متن قرآن |فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکرُوا اللَّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَاذْکرُوهُ کمَا هَدَاکمْ وَإِن کنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ| آیه = 198 |سوره = بقره }}. {{متن قرآن |ثُمَّ أَفِیضُوا مِنْ حَیثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ| آیه = 199 |سوره = بقره }}. (ترجمه: و هنگامی که از «[[عرفات]]» کوچ کردید، خدا را نزد «مشعَر الحرام» یاد کنید! او را یاد کنید همانطور که شما را هدایت نمود و قطعاً شما پیش از این، از گمراهان بودید. سپس از همانجا که مردم کوچ میکنند، (به سوی سرزمین منا) کوچ کنید! و از خداوند آمرزش بطلبید، که خدا آمرزنده مهربان است.) | ||
== دلیل نامگذاری مشعر == | == دلیل نامگذاری مشعر == | ||
خط ۳۰: | خط ۲۹: | ||
در حدیثی از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه السلام)]] حکایت شده است: | در حدیثی از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه السلام)]] حکایت شده است: | ||
[[جبرئیل امین|جبرئیل (علیه السلام)]] به هنگام آموزش مناسک حج به [[حضرت ابراهیم]]، بعد از غروب روز عرفه و هنگام حرکت به مشعر به [[حضرت ابراهیم|ابراهیم (علیه السلام)]] فرمود: «ازدلف الی المشعر الحرام»؛ «به سوی مشعر الحرام حرکت کن و به آنجا نزدیک شو<ref>مجلسی، بحار الانوار، بحارالانوار، ج۹۹، ص۲۶۶.</ref>». | [[جبرئیل امین|جبرئیل (علیه السلام)]] به هنگام آموزش مناسک حج به [[حضرت ابراهیم]]، بعد از غروب [[عرفه|روز عرفه]] و هنگام حرکت به مشعر به [[حضرت ابراهیم|ابراهیم (علیه السلام)]] فرمود: «ازدلف الی المشعر الحرام»؛ «به سوی مشعر الحرام حرکت کن و به آنجا نزدیک شو<ref>مجلسی، بحار الانوار، بحارالانوار، ج۹۹، ص۲۶۶.</ref>». | ||
== فلسفه نامگذاری مشعر و وقوف در آن == | == فلسفه نامگذاری مشعر و وقوف در آن == | ||
خط ۳۶: | خط ۳۵: | ||
=== مشعرالحرام === | === مشعرالحرام === | ||
واژه «مشعر؛ یعنی محل درک و شعور». و وقوف در مشعر، به معنای وقوف و دقت در محل شعور است. و ممکن است اشاره به مشاعر و قواهای نفس و ترتیب مراتب کمال | واژه «مشعر؛ یعنی محل درک و شعور». و وقوف در مشعر، به معنای وقوف و دقت در محل شعور است. و ممکن است اشاره به مشاعر و قواهای نفس و ترتیب مراتب کمال باشد. | ||
* «تجلیه»: یعنی جلا بخشیدن نفس با پذیرش دین مبین [[اسلام]] و رعایت حلال و حرام. | زیرا مراتب کمال عبارتند از: تجلیه، تخلیه، تحلیه و فناء. | ||
* «تجلیه»: یعنی جلا بخشیدن نفس با پذیرش دین مبین [[اسلام]] و رعایت [[حلال]] و [[حرام]]. | |||
* «تخلیه»: یعنی زدودن هرگونه گناه و صفت رذیله از نفس. | * «تخلیه»: یعنی زدودن هرگونه گناه و صفت رذیله از نفس. | ||
* «تحلیه»: یعنی جایگزینی صفات نیک و پسندیده در نفس. | * «تحلیه»: یعنی جایگزینی صفات نیک و پسندیده در نفس. | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
=== مزدلفه === | === مزدلفه === | ||
در علت نامگذاری مشعر به «مزدلفه» چند احتمال وجود دارد: | در علت نامگذاری مشعر به «مزدلفه» چند احتمال وجود دارد: | ||
# واژه «مزدلفه» از «ازدلاف» مشتق گرفته شده است و «ازدلاف» به معنای تقدّم است. و چون مشعرالحرام مکانی مقدّم بر منی است، نام آن را «مزدلفه» گذاشتهاند. | # واژه «مزدلفه» از «ازدلاف» مشتق گرفته شده است و «ازدلاف» به معنای تقدّم است. و چون مشعرالحرام مکانی مقدّم بر [[منی]] است، نام آن را «مزدلفه» گذاشتهاند. | ||
# «ازدلاف» یعنی «تقرّب»، و چون در این مکان، مردم به خداوند تقرّب میجویند لذا «مزدلفه» نامیده شده است. | # «ازدلاف» یعنی «تقرّب»، و چون در این مکان، مردم به خداوند تقرّب میجویند لذا «مزدلفه» نامیده شده است. | ||
# «إزدلاف» یعنی «اجتماع». و به خاطر اینکه مردم در آنجا اجتماع میکنند، «مزدلفه» نامیده شده است. | # «إزدلاف» یعنی «اجتماع». و به خاطر اینکه مردم در آنجا اجتماع میکنند، «مزدلفه» نامیده شده است. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== وقوف در مشعرالحرام == | == وقوف در مشعرالحرام == | ||
پس از مغرب روز نهم | پس از مغرب روز نهم [[ذی الحجه|ذیحجه]]، حجاج باید از عرفات خارج شده و به مشعرالحرام رفته و تا طلوع آفتاب در آنجا بمانند. در [[قرآن|قرآن کریم]] [[خدا|خداوند]] میفرماید: | ||
{{متن قرآن |فَإذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فاذْکُرُوا اللَّه عِنْدَالمَشْعَرِ الحَرامِ| سوره = بقره| آیه = ۱۹۷ }}. یعنی: «هنگامی که از عرفات کوچ کردید، در مشعرالحرام خداوند را یاد کنید». | {{متن قرآن |فَإذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فاذْکُرُوا اللَّه عِنْدَالمَشْعَرِ الحَرامِ| سوره = بقره| آیه = ۱۹۷ }}. یعنی: «هنگامی که از عرفات کوچ کردید، در مشعرالحرام خداوند را یاد کنید». | ||
== وقوف در مشعر از نظر فرقتین == | == وقوف در مشعر از نظر فرقتین == | ||
وقوف به مشعر الحرام (مزدلفه): به اتفاق فقیهان امامی<ref>لسرائر، ج۱، ص۵۸۹؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۲۰۳٫</ref>، یکی از ارکان حج، وقوف در مشعر است<ref>الخلاف، ج۲، ص۳۴۲؛ جامع المقاصد، ج۳، ص۳۲۸؛ الروضه البهیه، ج۲، ص۲۷۷٫</ref>. از میان صحابیان و فقهای متقدم نیز کسانی چون [[ابن عباس]]، ابن | وقوف به مشعر الحرام (مزدلفه): به اتفاق فقیهان امامی<ref>لسرائر، ج۱، ص۵۸۹؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۲۰۳٫</ref>، یکی از ارکان حج، وقوف در مشعر است<ref>الخلاف، ج۲، ص۳۴۲؛ جامع المقاصد، ج۳، ص۳۲۸؛ الروضه البهیه، ج۲، ص۲۷۷٫</ref>. از میان صحابیان و فقهای متقدم نیز کسانی چون [[عبدالله ابن عباس|ابن عباس]]، [[عبدالله بن زبیر|ابن زبیر]]، [[مالک اشتر |نخعی]]، [[شعبی]] و [[حسن بصری]] وقوف در مشعر را رکن میدانستهاند<ref>زاد المعاد ابن القیم، ج۲، ص۲۳۲؛ الحاوی الکبیر، ج۴، ص۱۷۷٫</ref>، با این همه، از فقهای [[اهل سنت|اهلسنت]] جز معدودی از [[شافعیه|شافعیان]]<ref>الحاوی الکبیر، ج۴، ص۱۷۷؛ فتح الباری، ج۳، ص۵۲۹٫</ref> و ابن ماجشون<ref>حاشیه الدسوقی علی الشرح الکبیر، ج۲، ص۲۱؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۱۲٫</ref> از [[مذهب مالکی|مالکیان]] کسی آن را رکن نشمرده است<ref>المغنی، ج۳، ص۴۴۱؛ الفقه الاسلامی و ادلته، ج۳، ص۵۵۴٫</ref>. | ||
برخی برای رکن بودن وقوف در مشعر به آیه ۱۹۸بقره/۲ که حاجیان را پس از برگشت از عرفات به ذکر الهی در مشعر الحرام فرا خوانده، تمسک کردهاند<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۱۱۱؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۵۴۸؛ بدایه المجتهد، ج۱، ص۲۸۰٫</ref>؛ اما مستند اصلی فقهای امامی بر نظر خود، علاوه بر اجماع، احادیثی <ref>وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۴۵٫</ref> است که فقیهان این وقوف را به منزله از دست دادن حج قلمداد کردهاند<ref>مدارک الاحکام، ج۷، ص۴۳۴؛ کشف اللثام، ج۶، ص۹۵؛ ریاض المسائل، ج۶، ص۳۷۵٫</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[عرفات]] | |||
* [[حج]] | |||
* [[عید قربان]] | |||
== پانویس == | == پانویس == |