۸۶٬۲۳۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'اصلاح طلب' به 'اصلاح‌طلب'
جز (جایگزینی متن - 'رده: عالمان مسلمان' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'اصلاح طلب' به 'اصلاح‌طلب') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''عمر علی راسم''' (3 ژانویه 1884 - 3 فوریه 1959) خوشنویس و روزنامه نگار الجزایری در قرن بیستم پس از میلاد / سیزدهم هجری قمری، که بیشتر به خاطر نقشه اعراب و توانایی ترسیم که در سال 1939 مدرسه الجزایری را با برادرش تأسیس کرد، شناخته شده است. محمد راسم پیشگام اصلاحات در [[رنسانس]] در [[الجزایر]]. او در شهر الجزیره به دنیا آمد، در آن شهر بزرگ شد و آموخت، سپس به خود تکیه کرد و زبان [[عربی]] و [[فرانسه]] را آموخت. او از دوران جوانی به خاطر افکار | '''عمر علی راسم''' (3 ژانویه 1884 - 3 فوریه 1959) خوشنویس و روزنامه نگار الجزایری در قرن بیستم پس از میلاد / سیزدهم هجری قمری، که بیشتر به خاطر نقشه اعراب و توانایی ترسیم که در سال 1939 مدرسه الجزایری را با برادرش تأسیس کرد، شناخته شده است. محمد راسم پیشگام اصلاحات در [[رنسانس]] در [[الجزایر]]. او در شهر الجزیره به دنیا آمد، در آن شهر بزرگ شد و آموخت، سپس به خود تکیه کرد و زبان [[عربی]] و [[فرانسه]] را آموخت. او از دوران جوانی به خاطر افکار اصلاح‌طلبانه‌اش شهرت داشت و یکی از اولین الجزایری‌هایی بود که دکترین اصلاح‌طلبی محمد عبده را پذیرفت و از آن دفاع کرد. در سال 1908 روزنامه الجزایر و سپس در سال 1913 ذوالفقار و با نام مستعار ابومنصور سنهاجی تأسیس شد. فرانسوی‌ها او را در جنگ جهانی زندانی کردند و از آثار او می‌توان به [[تفسیر قرآن کریم]] که در زندان نوشته شده اشاره کرد. و مقالات زیادی در مورد جامعه شناسی، سیاست و هنر. وی در زادگاهش درگذشت و در قبرستان سیدی عبدالرحمن به خاک سپرده شد.<br> | ||
=زندگی‌نامه= | =زندگی‌نامه= | ||
او عمر راسم بن علی بن سعید بن محمد الباجایی است، در 3 ژانویه 1884 میلادی / ربیع الاول 5 1301 هجری قمری در شهر الجزیره به دنیا آمد و کتابهایی را آموخت، در هفت سالگی قرآن را حفظ کرد. او در دوازده سالگی در مسجد سفیر به عنوان مهمان مشغول شد و در این مسجد به دست شیخ الکمال بن الخوجه صرف و نحو خواند و سپس در مدرسه شرعیه فرانسوی الثعالیبی به تحصیل پرداخت. سپس یکی از استادان او را اخراج کرد و با تکیه به خود زبان عربی و فرانسه را آموخت. | او عمر راسم بن علی بن سعید بن محمد الباجایی است، در 3 ژانویه 1884 میلادی / ربیع الاول 5 1301 هجری قمری در شهر الجزیره به دنیا آمد و کتابهایی را آموخت، در هفت سالگی قرآن را حفظ کرد. او در دوازده سالگی در مسجد سفیر به عنوان مهمان مشغول شد و در این مسجد به دست شیخ الکمال بن الخوجه صرف و نحو خواند و سپس در مدرسه شرعیه فرانسوی الثعالیبی به تحصیل پرداخت. سپس یکی از استادان او را اخراج کرد و با تکیه به خود زبان عربی و فرانسه را آموخت. | ||
او از دوران جوانی به خاطر افکار | او از دوران جوانی به خاطر افکار اصلاح‌طلبانه‌اش شهرت پیدا کرد. و از اولین الجزایری هایی بود که دکترین امام محمد عبده را پذیرفت و از آن دفاع کرد. او که در اوایل به سیاست علاقه داشت، که باعث شد برای انتشار افکار و عقایدش در مطبوعات بنویسد، در روزنامه‌های تونس مطلب نوشت. و از سال 1907، او اولین الجزایری است که در سردبیری روزنامه ها در تونس شرکت کرد و نام مستعار خود را ابو منصور معرفی کرد. | ||
وی پس از آزادی از زندان به دلیل فعالیت های | وی پس از آزادی از زندان به دلیل فعالیت های اصلاح‌طلبانه و فرهنگی به شهرت رسید و در هنر و نقاشی برجسته شد تا اینکه در سال 1931 شمسی در مدرسه آموزش هنر نقاشی و عربی به مقام استادی رسید. و فارغ‌التحصیل در این رشته شد. او همچنین به عنوان گوینده در رادیو فرانسه کار کرد. | ||
وی در 25 رجب 1378 هجری قمری / 3 فوریه 1959 میلادی در شهر الجزیره درگذشت و در قبرستان سیدی عبدالرحمن به خاک سپرده شد. | وی در 25 رجب 1378 هجری قمری / 3 فوریه 1959 میلادی در شهر الجزیره درگذشت و در قبرستان سیدی عبدالرحمن به خاک سپرده شد. | ||
=آثار= | =آثار= | ||