۸۷٬۸۹۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' آمیز ' به 'آمیز '
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - ' آمیز ' به 'آمیز ') |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
«تامبل بای» برای ریشه کن نمودن این مخالفت‌ها به زور متوسل گردید و در مارس 1963 با یک حمله ناجوان مردانه، بیش از هزار نفر از شخصیت‌های سیاسی را دستگیر کرد؛ در این جمع، عده زیادی از رهبران مسلمان نیز دیده می‌شدند؛ از آن جمله «[[سید محمد ابا]]»، دبیر کل [[حزب اتحاد ملی چاد]] و «[[محمد عبدالکریم]]»، رییس مجلس این کشور که هر دو مسلمان بودند، به زندان‌های ابد و درازمدت محکوم شدند. | «تامبل بای» برای ریشه کن نمودن این مخالفت‌ها به زور متوسل گردید و در مارس 1963 با یک حمله ناجوان مردانه، بیش از هزار نفر از شخصیت‌های سیاسی را دستگیر کرد؛ در این جمع، عده زیادی از رهبران مسلمان نیز دیده می‌شدند؛ از آن جمله «[[سید محمد ابا]]»، دبیر کل [[حزب اتحاد ملی چاد]] و «[[محمد عبدالکریم]]»، رییس مجلس این کشور که هر دو مسلمان بودند، به زندان‌های ابد و درازمدت محکوم شدند. | ||
<br> | <br> | ||
«تامبل بای» به این هم بسنده نکرد و در سپتامبر 1963 تصمیم گرفت که تمامی رهبران مسلمان را پاکسازی کند. به این منظور، حمله تازه‌ای را علیه آنان آغاز نمود و بسیاری دیگر از شخصیت‌های مهم سیاسی مسلمان را نیز دستگیر کرد. مسلمانان در اعتراض به این اقدام دولت، به خیابان‌های «فورت لامی» ریختند و دست به تظاهرات | «تامبل بای» به این هم بسنده نکرد و در سپتامبر 1963 تصمیم گرفت که تمامی رهبران مسلمان را پاکسازی کند. به این منظور، حمله تازه‌ای را علیه آنان آغاز نمود و بسیاری دیگر از شخصیت‌های مهم سیاسی مسلمان را نیز دستگیر کرد. مسلمانان در اعتراض به این اقدام دولت، به خیابان‌های «فورت لامی» ریختند و دست به تظاهرات مسالمت‌آمیز زدند. واکنش «تامبل بای» به این اعتراض‌ها که با کمک نیروهای فرانسه صورت گرفت، بسیار شدید بود و با گشودن آتش به روی تظاهر کنندگان، صدها هزار مرد، زن، پیر و کودک قتل عام شدند. | ||
<br> | <br> | ||
با وجود حمایت نیروهای فرانسوی از رژیم، مبارزات مردم چاد بعد از اعلام استقلال نیز بر ضد سیاست‌های استعماری فرانسه تداوم یافت، ولی هر بار که شورش‌های مردمی شدت می‌گرفت با دخالت مستقیم فرانسوی‌ها سرکوب می‌گردید و «این خود بیانگر این واقعیت است که جنبش اسلامی چاد، یکی از جنبش‌های پیشرو در مبارزات ضد استعماری کشورشان است و پیوسته بر علیه منافع فرانسه قیام کرده است.» | با وجود حمایت نیروهای فرانسوی از رژیم، مبارزات مردم چاد بعد از اعلام استقلال نیز بر ضد سیاست‌های استعماری فرانسه تداوم یافت، ولی هر بار که شورش‌های مردمی شدت می‌گرفت با دخالت مستقیم فرانسوی‌ها سرکوب می‌گردید و «این خود بیانگر این واقعیت است که جنبش اسلامی چاد، یکی از جنبش‌های پیشرو در مبارزات ضد استعماری کشورشان است و پیوسته بر علیه منافع فرانسه قیام کرده است.» | ||