عبدالباقی القلینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'کتابها' به 'کتابها') |
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|1}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
شیخ قلینی ریاست الازهر را در سال 1120 هجری قمری / 1709 م ، پس از درگذشت شیخ النشارتی و پس از آن که بین شاگردان و شیوخ الازهر برای تصاحب این منصب اختلافاتی رخ داد به ریاست الازهر منصوب شد. القلینی به دلیل عدم حضور در قاهره نقشی در این اختلافات نداشت شیخ قلینی تا زمان مرگ در این سمت باقی ماند. | شیخ قلینی ریاست الازهر را در سال 1120 هجری قمری / 1709 م ، پس از درگذشت شیخ النشارتی و پس از آن که بین شاگردان و شیوخ الازهر برای تصاحب این منصب اختلافاتی رخ داد به ریاست الازهر منصوب شد. القلینی به دلیل عدم حضور در قاهره نقشی در این اختلافات نداشت شیخ قلینی تا زمان مرگ در این سمت باقی ماند. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: شخصیت های مصر]] | [[رده: شخصیت های مصر]] | ||
[[رده: عالمان الازهر]] | [[رده: عالمان الازهر]] | ||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۸
عبدالباقی القلینی فقیه مالکی مذهب مصری چهارمین شیخ (رئیس) الازهر است[۱].
تولد و تربیت
وی در شهر قلین متولد شد که هم اکنون در استان کافر الشیخ است. سپس او روستای خود را به مقصد قاهره ترک کرد و به جامع الازهر پیوست و شیخ البرماوی و شیخ النشارتی (که هر دو روسای پیشین الازهر پیش از او بودند) از اساتید وی بودند.
شاگردان
یکی از برجسته ترین شاگردان شیخ قلینی شیخ محمد صلاح البرلیسی بود. القلینی عادت داشت که شاگردان خود را به مراقبت و توجه به کتابها و منابع اصلی و جستجوی در میان نسخ اصلی تشویق نماید و برای درک بهتر مطالب به آنها کمک کرد.
ریاست الازهر
شیخ قلینی ریاست الازهر را در سال 1120 هجری قمری / 1709 م ، پس از درگذشت شیخ النشارتی و پس از آن که بین شاگردان و شیوخ الازهر برای تصاحب این منصب اختلافاتی رخ داد به ریاست الازهر منصوب شد. القلینی به دلیل عدم حضور در قاهره نقشی در این اختلافات نداشت شیخ قلینی تا زمان مرگ در این سمت باقی ماند.