ابوطالب مکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|1}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
وی در جمادی الاخر سال 386 هجری قمری در بغداد در زمان خلیفه عباسی قادر بالله درگذشت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%83%D9%8A#cite_note-7 أبوطالب المکی]</ref>. | وی در جمادی الاخر سال 386 هجری قمری در بغداد در زمان خلیفه عباسی قادر بالله درگذشت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%83%D9%8A#cite_note-7 أبوطالب المکی]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: صوفیه]] | [[رده: صوفیه]] | ||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۹
| نام | ابوطالب محمد بن علی بن عطیه الحرثی المکی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابوطالب المکی |
| تولد | 386ق |
ابوطالب المکی امام، زاهد، عارف، شیخ صوفیه ابوطالب محمد بن علی بن عطیه الحرثی المکی. نویسنده کتاب قوت القلوب فی معاملة المحبوب از مشهورین در تصوف است. ابوحامد غزالی در کتاب احیاء العلوم الدین از نظریات او استفاده کرده است.
اساتید
أبی‌بکر الآجری.
أبی‌بکر بن خلاد النصیبی.
محمد بن عبدالحمید الصنعانی.
أحمد بن ضحاک الزاهد.
علی بن أحمد المصیصی.
محمد بن أحمد المفید.
شاگردان
عبدالعزیز الأزجی و افراد دیگری که نامی از آنها نیامده است.
خصوصیات مکی از منظر مورخان و علما
خطیب بغدادی
او از قول عتیقی و ازهری شهادت می‌دهد که ابوطالب مکی در عبادت کوشا بود. او کتابی به نام قوت القلوب را بر زبان صوفیان نوشت و در آن به مواردی از صفات مذموم و مکروه اشاره کرده است[۱].
أبوالقاسم بن بشران
او می‌گوید روزی بر شیخ خویش ابوطالب مکی وارد شدم او به من گفت اگر زندگی‌ام با عاقبت بخیری ختم شد من سعادتمند خواهم شد و بر مرگ من شادی کنید. من برای ابوطالب چهل حدیث به خط خودش دیدم که در آنها از طرف عبدالله بن جعفر بن فارس الأصبهانی اجازه‌ای استخراج کردم و در آن از أبی زید المروزی از صحیح بخاری نقل می‌کند و با این عبارت آغاز می‌شود:" الحمد لله کنه حمده بحمده " او بشدت به ریاضت می پرداخت تا پوست به استخوان شده بود.
عتیقی
او مردی صالح بود در عبادت کوشا بود و در زمینه توحید آثاری داشت.
أبو طاهر محمد بن علی ابن العلاف
او در بغداد به وعظ مردم می پرداخت ولی چون مطالب او مخدوش بود او را رها کردند و برمجلسش حاضر نشدند[۲][۳].
ابن جوزی
او کتاب قوت القلوب را دارای احادیث باطل و بدون سند می‌داند و دارای اعتقادات نادرست می‌خواند [۴].
وفات
وی در جمادی الاخر سال 386 هجری قمری در بغداد در زمان خلیفه عباسی قادر بالله درگذشت[۵].
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد: الخطیب البغدادی، تحقیق: بشار، دار الغرب الإسلامی - بیروت (4/ 151)
- ↑ الوافی بالوفیات، دار إحیاء التراث - بیروت 1420هـ- 2000م(4/ 86)
- ↑ الأعلام للزرکلی، دار العلم للملایین، الخامسة عشر - أیار / مایو 2002 م (6/ 274)
- ↑ تلبیس إبلیس: ابن الجوزی، دار الفکر للطباعة والنشر، بیروت، لبنان،الطبعة الأولی، 1421هـ/ 2001م (ص: 148)
- ↑ أبوطالب المکی