محمد تقی قمی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
شیخ محمد تقی قمی | شیخ محمد تقی قمی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |||
|عزیزالله | |||
|متولد | |متولد | ||
|۱۲۸۹ش | |۱۲۸۹ش |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۹
محمدتقی قمی(۱۲۸۹-۱۳۶۹ش) روحانی وحدتگرای شیعه. قمی معتقد بود که تنها راه برای ایجاد امت واحد اسلامی، اتحاد فرهنگی مسلمانان است که این امر نیز از طریق گفتگوی عالمان مذاهب اسلامی حاصل میشود. به همین منظور، وی دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة را تأسیس نمود. از مهمترین آثار فعالیت قمی، به رسمیت شناختهشدن مذهب شیعه از سوی دانشگاه الازهر مصر بود. وی در هشتاد سالگی در پاریس از دنیا رفت.
نام | محمد تقی قمی | ||
---|---|---|---|
نامهای دیگر | آیت الله محمد تقی قمی
علامه محمد تقی قمی شیخ محمد تقی قمی | ||
نام پدر | عزیزالله | متولد | ۱۲۸۹ش |
محل تولد | قم | ||
ولادت
در سال ۱۲۸۹ هجری شمسی (مطابق با ۱۹۱۰ میلادی) در شهر مقدس قم به دنيا آمد.
تأسیس دارالتقریب
محمدتقی قمی به همراه جمعی از عالمان شیعی و سنی و با جلب حمایت آیتالله بروجردی، به منظور اتحاد فرهنگی مسلمانان و آشنایی مذاهب اسلامی با یکدیگر، در مصر دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة را تأسیس نمود.
محمدتقی قمی در سال ۱۳۶۰ق (تقریبا ۱۳۲۰ش) به همراه عبدالمجید سلیم، شیخ محمود شلتوت و برخی دیگر از عالمان دانشگاه الأزهر، دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة را تأسیس نمود. قمی بعد از شنیدن خبر اعدام یک زائر ایرانی در مکه -که ناشی از بدبینی مذهبی وهابیون نسبت به شیعیان بود- به این فکر افتاد که برای تقریب مذاهب اسلامی، مجمعی را راهاندازی کند که عالمان مذاهب اسلامی در آن به گفتگو و تبادل اندیشه بپردازند. به همین منظور، وی در سال ۱۹۳۸م (تقریبا ۱۳۱۷ش) به مصر سفر کرد و با رئیس دانشگاه الازهر، شیخ محمدمصطفی مراغی، دیدار کرد و موافقت نسبی او با طرح تقریب مذاهب را کسب نمود و بواسطه او با دیگر اندیشمندان وحدتگرای مصر آشنا شد و در سال ۱۳۶۰ق (تقریبا ۱۳۲۰ش) به همراه برخی از عالمان شیعی و سنی، «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة» را تأسیس نمود و در راستای اعلام عقاید وحدتگرایانه، در سال ۱۳۶۸ق، مجلهای با نام رسالة الإسلام را چاپ کرد. قمی در سال ۱۹۴۵م (تقریبا ۱۳۲۴ش/۱۳۶۵ق) به خاطر آغاز جنگ جهانی دوم ناچار شد به ایران بازگردد. وی در قم با آیت الله بروجردی -که در همان ایام به درخواست عالمان قم برای قبول مرجعیت به قم آمده بود- دیدار نمود و با شرح ماجرا، توجه و حمایت مادی و معنوی ایشان را نیز به خود جلب کرد.