حبیب اللوز: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال 1974 م، به اعضای گروه اسلامی اجازۀ انتشار مجلۀ (المعرفه) داده شد که بستر واقعی ایده‌های جنبش شد. همایش موسس گروه اسلامی به‌صورت مخفیانه برگزار شد که در آن قانون اساسی آن به تصویب رسید که بر اساس آن ساختار سازمان ساخته شد. در 18 ژوئیه 1981 م، مقامات رهبران جنبش را دستگیر کردند تا به اتهامات: عضویت در یک انجمن غیرمجاز، تضعیف حیثیت رئیس‌جمهوری، انتشار اخبار کذب، و پخش اعلامیه‌های خصمانه به دادگاه کشیده شوند. این جنبش در آوریل 1989 م، با حدود 13 درصد آرا در انتخابات قانونگذاری شرکت کرد. نیروهای امنیتی در سال 1990 م، سرکوب شدید اعضا و هواداران جنبش را آغاز کردند و تعداد بازداشت شدگان به 8000 نفر رسید. در اوت 1992 م، دادگاه نظامی، 256 رهبر و اعضای جنبش را به حبس ابد محکوم کرد. در سال‌های بعد، در بحبوحه انتقادات گسترده از انجمن‌های حقوق بشر، مقامات به تعقیب افراد وابسته به جنبش ادامه دادند و فعالیت جنبش در [[تونس]] کاملاً ممنوع شد.<br>

اندیشۀ [[جنبش النهضه]] بویژه در [[تونس]] گسترش یافت و این جنبش در سال 1985 م، سومین دفتر اجرایی خود را به ریاست ''راشد غنوشی'' و [[عبد الفتاح مورو]] به‌عنوان دبیرکل و عضویت آقایان ''حمادی الجبلی''، '''حبیب اللوز''' و ''حبیب سوئیسی'' و این جنبش با استقبال رسمی محمد المزالی نخست‌وزیر در کاخ دولت به رسمیت شناخته شد.