علی بن محمد (هادی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
|علی بن محمد | |علی بن محمد علیه السلام | ||
|- | |- | ||
|کنیه | |کنیه | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- | |- | ||
|پدر | |پدر | ||
|امام | |امام جوادعلیه السلام | ||
|- | |- | ||
|مادر | |مادر | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''امام هادی | '''امام هادی علیه السلام''' امام دهم [[شیعیان]] است. آن حضرت در سال 212 هجری قمری دیده به جهان گشود و در سال 220 هجری قمری امامت [[شیعه]] از پدر بزرگوارشان به آن حضرت منتقل شد. مدت [[امامت]] آن حضرت حدود 34 سال بود و در سال 254 هجری قمری به دست [[معتمد عباسی]] به شهادت رسیدند. | ||
شیعیان امام هادی و فرزندشان [[امام حسن عسکری]] | شیعیان امام هادی و فرزندشان [[امام حسن عسکری]]علیه السلام را به دلیل اینکه در [[سامرا]] در منطقه‌ای به نام عسکر ساکن بودند، [[امامین عسکریین]] می‌خوانند. | ||
=ولادت امام هادی | =ولادت امام هادی علیه السلام= | ||
علی بن محمد مشهور به امام هادی یا [[امام علی النقی]] در 15 ذی الحجه سال 212 ق در منطقه‌ای به نام صریا در نزدیکی [[مدینه]] متولد شده است. <ref>مفید، الارشاد، 1413ق، ج2، ص297</ref> | علی بن محمد مشهور به امام هادی یا [[امام علی النقی]] در 15 ذی الحجه سال 212 ق در منطقه‌ای به نام صریا در نزدیکی [[مدینه]] متولد شده است. <ref>مفید، الارشاد، 1413ق، ج2، ص297</ref> | ||
پدر ایشان [[امام | پدر ایشان [[امام جوادعلیه السلام]] و مادرش کنیزی به نام [[سمانه مغربیه]] بود. | ||
=القاب و کنیه امام هادی | =القاب و کنیه امام هادی علیه السلام= | ||
مشهورترین لقب امام دهم شیعیان، هادی است زیرا در زمان خود بهترین هدایت کننده مردم به سوی خیر بوده است. <ref>قرشی، حیاة الامام علی الهادی، ص21</ref> | مشهورترین لقب امام دهم شیعیان، هادی است زیرا در زمان خود بهترین هدایت کننده مردم به سوی خیر بوده است. <ref>قرشی، حیاة الامام علی الهادی، ص21</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
القاب دیگر این امام عبارتند از نقی، مرتضی، عالم، فقیه، امین، ناصح، متوکل، خالص و طیب. <ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص401</ref> | القاب دیگر این امام عبارتند از نقی، مرتضی، عالم، فقیه، امین، ناصح، متوکل، خالص و طیب. <ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص401</ref> | ||
[[شیعیان]] به امام هادی و امام حسن عسکری | [[شیعیان]] به امام هادی و امام حسن عسکری علیه السلام امامین عسکریین می‌گویند زیرا در سامرا در منطقه‌ای به نام عسکر ساکن بودند. <ref>سبط ابن جوزی، تذکرة الخواص، ج2، ص492 </ref> کنیه امام دهم ابوالحسن است. <ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص401</ref> | ||
=خصوصیات ظاهری و اخلاقی امام هادی | =خصوصیات ظاهری و اخلاقی امام هادی علیه السلام= | ||
امام هادی | امام هادی علیه السلام دارای قامتی متوسط، گونه‌هایش اندکی برآمده و سرخ و سفید و چشمانی درشت بود. لباس امام جبه‌ای خشن بود و او زیر پای خود حصیری پهن می‌کرد و زندگی ساده‌ای داشت. | ||
ایشان انگشتری به انگشت داشتند که نقش انگشتر «اللّه ربّی و هو عصمنی من خلقه؛ خداوند پروردگار من است و حامی ام از شر آفریدگانش» گزارش شده است.<ref>دخیل، ائمتنا، ج2، ص209. </ref> همچنین نقش انگشتر دیگر وی، «حفظ العهود من أخلاق المعبود؛ پایبندی به پیمان‌ها از خُلق خداوند است» ثبت شده است. <ref>مجلسی، بحارالأنوار، ج50، ص117</ref> | ایشان انگشتری به انگشت داشتند که نقش انگشتر «اللّه ربّی و هو عصمنی من خلقه؛ خداوند پروردگار من است و حامی ام از شر آفریدگانش» گزارش شده است.<ref>دخیل، ائمتنا، ج2، ص209. </ref> همچنین نقش انگشتر دیگر وی، «حفظ العهود من أخلاق المعبود؛ پایبندی به پیمان‌ها از خُلق خداوند است» ثبت شده است. <ref>مجلسی، بحارالأنوار، ج50، ص117</ref> | ||
امام هادی | امام هادی علیه السلام بسیار بخشنده بودند و همیشه بر لبانش تبسم بود، به طوری که هر غمگینی که بر وی می‌نگریست، شاد می‌شد. امام دارای شکوه و هیبتی بودند که همه افراد از جمله حاکمان آن زمان به ایشان احترام زیادی قائل بودند. | ||
حضرت هادی دارای خصال پسندیده و [[زهد]] و دانش فراوان بودند که بر مسائل فقهی و اسلامی تسلط کامل داشتند. شبها اوقات امام | حضرت هادی دارای خصال پسندیده و [[زهد]] و دانش فراوان بودند که بر مسائل فقهی و اسلامی تسلط کامل داشتند. شبها اوقات امام علیه السلام پیوسته به [[نماز]] و طاعت و تلاوت قرآن و راز و نیاز با معبود می‌گذشت. | ||
=امامت امام | =امامت امام هادیعلیه السلام= | ||
پس از شهادت امام | پس از شهادت امام جوادعلیه السلام در سال ۲۲۰هـ.ق فرزندش امام هادیعلیه السلام که هنوز بیش از هشت سال نداشت، به امامت رسید. از آنجا که شیعیان به استثنای معدودی مشکل بلوغ امام دربارۀ امام جوادعلیه السلام را پشت سر گذاشته بودند، در زمینۀ امامت امام هادیعلیه السلام تردید خاصی برای بزرگان آنها به وجود نیامد.<ref>حیات فکری و سیاسی ائمه، ص ۵۰۱</ref> | ||
==دلائل امامت== | ==دلائل امامت== | ||
۱. احادیثی که از [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اکرم (ص)]] نقل شده و در آن اسامی [[دوازده امام]] آمده است. <ref>نمایه «اسامی ائمه | ۱. احادیثی که از [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اکرم (ص)]] نقل شده و در آن اسامی [[دوازده امام]] آمده است. <ref>نمایه «اسامی ائمه علیه السلام در احادیث متواتر شیعی»، سؤال ۲۵۴۳</ref> | ||
۲. در احادیث متعدّدی نیز به صورت خاص به امامت آن حضرت تصریح شده است؛ مانند احادیث زیر: | ۲. در احادیث متعدّدی نیز به صورت خاص به امامت آن حضرت تصریح شده است؛ مانند احادیث زیر: | ||
امام | امام جوادعلیه السلام فرمود: «[پس از من] امر امامت به امام علی النقیعلیه السلام واگذار خواهد شد، در صورتی که او پسر بچه‌ای است. دوباره فرمود: آری و کمتر از هفت ساله، چنان که [[حضرت عیسی|حضرت عیسی بن مریم علیه السلام]] نیز چنین بود». <ref>مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیّة، ص ۲۲۸ و ۲۲۹، انصاریان، قم، چاپ سوم، ۱۳۶۲ش؛ شیخ حر عاملی، إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۴۱۷، اعلمی، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۵ق</ref> | ||
همچنین آن حضرت فرمود: «امام بعد از من پسرم علی است. دستور او دستور من و سخنش سخن من است. فرمان‌برداری از او فرمان‌برداری از من است و امامت پس از او در فرزندش حسن خواهد بود...». <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج ۲، ص ۳۷۸، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق</ref> | همچنین آن حضرت فرمود: «امام بعد از من پسرم علی است. دستور او دستور من و سخنش سخن من است. فرمان‌برداری از او فرمان‌برداری از من است و امامت پس از او در فرزندش حسن خواهد بود...». <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج ۲، ص ۳۷۸، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق</ref> | ||
==علم امام | ==علم امام هادیعلیه السلام== | ||
علم و دانش امام | علم و دانش امام هادیعلیه السلام همانند آباء و اجداد گرامی‌اش، [[علم لدنی|علم لدنّی]] بود؛ یعنی مستقیماً از طریق غیب و همچنین از علوم و معارف [[قرآن]] و سنّت رسول الله(ص) و پدران بزرگوارش دریافت می‌نمود. <ref>نمایه‌های «علم اولیای خدا»، سؤال ۱۸۹؛ «رابطۀ علم خدا و معصومین به غیب با تکلیف»، سؤال ۲۱۷۸؛ «منابع علم امام علیه السلام»، سؤال ۳۰۲۴</ref> | ||
سید محسن امین(ره) تألیفاتی برای امام | سید محسن امین(ره) تألیفاتی برای امام هادیعلیه السلام بر می‌شمرد: <ref>امین عاملی، سید محسن، أعیان الشیعة، ج۲، ص ۳۹، دار التعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۳ق</ref> | ||
=مدت امامت امام علی النقی | =مدت امامت امام علی النقی علیه السلام= | ||
علی بن محمد در سال 220ق در 8 سالگی به امامت رسید اما به امامت رسیدن امام جواد(ع ) در سن کم باعث شد که شیعیان تردیدی در [[امامت]] امام هادی (ع ) نداشته باشند. | علی بن محمد در سال 220ق در 8 سالگی به امامت رسید اما به امامت رسیدن امام جواد(ع ) در سن کم باعث شد که شیعیان تردیدی در [[امامت]] امام هادی (ع ) نداشته باشند. | ||
شیعیان پس از امام نهم به استثنای عده اندکی، امامت امام | شیعیان پس از امام نهم به استثنای عده اندکی، امامت امام هادیعلیه السلام را پذیرفتند و آن عده اندک، موسی بن محمد معروف به [[موسی مبرقع]] را امام دانستند. <ref>نوبختی، فرق الشیعه، 1361ش، ص134</ref> اما پس از مدتی این عده نیز امامت امام هادی را پذیرفتند. | ||
دوران امامت علی بن محمد، امام دهم شیعیان 33 سال بود که 7 سال از امامت خود را در دوره خلافت [[معتصم عباسی]] سپری کرد. پنج سال از دوران امامت خود را با خلافت واثق، چهارده سال با خلافت متوکل، شش ماه با خلافت مستنصر، دو سال و نه ماه با خلافت مستعین و هشت سال و اندی با خلافت معتز سپری نمود. | دوران امامت علی بن محمد، امام دهم شیعیان 33 سال بود که 7 سال از امامت خود را در دوره خلافت [[معتصم عباسی]] سپری کرد. پنج سال از دوران امامت خود را با خلافت واثق، چهارده سال با خلافت متوکل، شش ماه با خلافت مستنصر، دو سال و نه ماه با خلافت مستعین و هشت سال و اندی با خلافت معتز سپری نمود. | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
در زمان امام هادی اختناق شدیدی از سوی [[خلفای عباسی]] حاکم بود و ایشان از طریق سازمان وکالت و نامه نگاری با شیعیان در ارتباط بود و علی بن جعفر الهمانی، ابوعلی بن راشد و حسن بن عبدربّه یا بنا به گزارش برخی فرزندش «علی» از وکیلان امام هادی بودند. <ref>جباری، سازمان وکالت، 1382ش، ج2، ص513ـ514، 537</ref> | در زمان امام هادی اختناق شدیدی از سوی [[خلفای عباسی]] حاکم بود و ایشان از طریق سازمان وکالت و نامه نگاری با شیعیان در ارتباط بود و علی بن جعفر الهمانی، ابوعلی بن راشد و حسن بن عبدربّه یا بنا به گزارش برخی فرزندش «علی» از وکیلان امام هادی بودند. <ref>جباری، سازمان وکالت، 1382ش، ج2، ص513ـ514، 537</ref> | ||
=همسر و فرزندان امام هادی | =همسر و فرزندان امام هادی علیه السلام= | ||
نام همسر حضرت هادی | نام همسر حضرت هادی علیه السلام سوسن یا سلیل و پنج فرزند داشته است. علمای شیعه از چهار پسر به نام‌های حسن، محمد، حسین و جعفر (مدّعی امامت و معروف به [[جعفر کذاب]]) برای امام هادی یاد کرده‌اند. <ref>مفید، الارشاد، 1413ق، ج2، ص311-312</ref> دختری نیز به او نسبت داده شده که شیخ مفید، نامش را عایشه و ابن شهرآشوب، او را عِلِّیّه خوانده است. | ||
نویسندگان [[اهل سنّت]] نیز فرزندان امام دهم شیعیان را چهار پسر و یک دختر دانسته‌اند. <ref>ابن حجر، الصواعق المحرقة، مکتبة القاهرة، ص207</ref> | نویسندگان [[اهل سنّت]] نیز فرزندان امام دهم شیعیان را چهار پسر و یک دختر دانسته‌اند. <ref>ابن حجر، الصواعق المحرقة، مکتبة القاهرة، ص207</ref> | ||
محمد پسر امام هادی | محمد پسر امام هادی علیه السلام جوانی آراسته و پرهیزگار بود که یک سال قبل از پدر بزرگوارش فوت کرد و بسیاری گمان می‌کردند مقام ولایت به وی منتقل خواهد شد. | ||
=اصحاب و یاران امام دهم | =اصحاب و یاران امام دهم علیه السلام= | ||
از میان یاران و اصحاب امام دهم می‌توان به [[علی بن جعفر میناوی]]، ابن سکیت، [[عبدالعظیم حسنی|حضرت عبدالعظیم حسنی]] اشاره نمود. شمار اصحاب امام | از میان یاران و اصحاب امام دهم می‌توان به [[علی بن جعفر میناوی]]، ابن سکیت، [[عبدالعظیم حسنی|حضرت عبدالعظیم حسنی]] اشاره نمود. شمار اصحاب امام هادیعلیه السلام را حدود 190 تن گفته‌اند. بر اساس رجال شیخ طوسی، تعداد کسانی که از آن حضرت حدیث نقل کرده‌اند بالغ بر 185 نفر می‌شود. <ref>طوسی، رجال، 1415ق، ص378</ref> | ||
[[ابن شهر آشوب]] از افرادی همچون احمد بن حمزة بن یسع، صالح بن محمد همدانی، محمد بن جزک الجمال، یعقوب بن یزید الکاتب، [[ابوحسین بن هلال]]، ابراهیم بن اسحاق، خیران خادم و نضر بن محمد همدانی به عنوان افراد مورد اطمینان وی یاد کرده است. | [[ابن شهر آشوب]] از افرادی همچون احمد بن حمزة بن یسع، صالح بن محمد همدانی، محمد بن جزک الجمال، یعقوب بن یزید الکاتب، [[ابوحسین بن هلال]]، ابراهیم بن اسحاق، خیران خادم و نضر بن محمد همدانی به عنوان افراد مورد اطمینان وی یاد کرده است. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
افرادی چون بشر بن بشار نیشابوری، فتح بن یزید جرجانی، حسین بن سعید اهوازی، حمدان بن اسحاق خراسانی، علی بن ابراهیم طالقانی، محمد بن علی کاشانی، ابراهیم بن شیبه اصفهانی، و ابومقاتل دیلمی از اصحاب آن حضرت در ایران بوده‌اند. <ref>جعفریان، حیات فکری -سیاسی امامان شیعه، ص658</ref> | افرادی چون بشر بن بشار نیشابوری، فتح بن یزید جرجانی، حسین بن سعید اهوازی، حمدان بن اسحاق خراسانی، علی بن ابراهیم طالقانی، محمد بن علی کاشانی، ابراهیم بن شیبه اصفهانی، و ابومقاتل دیلمی از اصحاب آن حضرت در ایران بوده‌اند. <ref>جعفریان، حیات فکری -سیاسی امامان شیعه، ص658</ref> | ||
=شاگردان مکتب امام | =شاگردان مکتب امام هادیعلیه السلام= | ||
دوران زندگی امام | دوران زندگی امام هادیعلیه السلام، هرچند عصر اختناق و استبداد بود و امامعلیه السلام برای فعالیت فرهنگی، علمی و سیاسی، آزادی عمل نداشت و از این نظر فضای جامعه با عصر [[امام باقرعلیه السلام]] و [[امام صادقعلیه السلام]] تفاوت فراوان داشت، اما آن حضرت در همان شرایط نامساعد، علاوه بر فعالیت‌های فرهنگی؛ نظیر مناظرات، مکاتبات، پاسخ‌گویی به شبهات و...، راویان و محدّثان و بزرگانی از شیعه را تربیت کرد، علوم و معارف اسلامی را به آنان آموزش داد تا آنان، هم جامعۀ زمان خود را از آسیب‌های فرهنگی اعتقادی حفظ نمایند و هم این میراث بزرگ را به نسل‌های بعدی منتقل کنند. | ||
[[شیخ طوسی]](ره)، دانشمند نامدار اسلامی، تعداد شاگردان و اصحاب آن حضرت را در زمینه‌های مختلف [[علوم اسلامی]]، بیش از ۱۸۰ نفر می‌داند. <ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، تحقیق: قیّومی اصفهانی، جواد، ص ۳۸۳ - ۳۹۴، جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، ۱۴۱۵ق</ref> | [[شیخ طوسی]](ره)، دانشمند نامدار اسلامی، تعداد شاگردان و اصحاب آن حضرت را در زمینه‌های مختلف [[علوم اسلامی]]، بیش از ۱۸۰ نفر می‌داند. <ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، تحقیق: قیّومی اصفهانی، جواد، ص ۳۸۳ - ۳۹۴، جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، ۱۴۱۵ق</ref> | ||
در میان شاگردان امام | در میان شاگردان امام هادیعلیه السلام، چهره‌های درخشان علمی و معنوی و شخصیت‌های برجسته‌ای مانند: [[فضل بن شاذان]]، [[حسین بن سعید اهوازی]]، [[علی بن مهزیار]] اهوازی دورقی، ایوب بن نوح، حسن بن راشد (مکنّی به ابوعلی غلام آل هلب بغدادی)، [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی]] و عثمان بن سعید عمری، به چشم می‌خورند که برخی از ایشان شاگرد ائمه دیگر نیز بوده و دارای آثار و تألیفات ارزشمند در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی هستند. | ||
=شهادت و آرامگاه امام هادی | =شهادت و آرامگاه امام هادی علیه السلام= | ||
امام دهم او در ماه رجب سال 254ق پس از 20 سال و 9 ماه اقامت در سامرا، در 41 سالگی از دنیا رفت.<ref>مفید، الارشاد، ج2، ص311و312</ref> | امام دهم او در ماه رجب سال 254ق پس از 20 سال و 9 ماه اقامت در سامرا، در 41 سالگی از دنیا رفت.<ref>مفید، الارشاد، ج2، ص311و312</ref> | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
امام حسن عسکری در تشییع جنازه پدر شرکت کرد و قبل از آنکه خلیفه عباسی در تشییع شرکت نماید، بر جنازه پدر نماز خواند. سپس امام دهم را در خانه‌ای که در آن بیست سال زندانی و تحت نظر بود، به خاک سپردند. | امام حسن عسکری در تشییع جنازه پدر شرکت کرد و قبل از آنکه خلیفه عباسی در تشییع شرکت نماید، بر جنازه پدر نماز خواند. سپس امام دهم را در خانه‌ای که در آن بیست سال زندانی و تحت نظر بود، به خاک سپردند. | ||
از آن سال به بعد امام حسن عسکری پیشوای حق شد و بار تعهد امامت را بر دوش گرفت. محل دفن امام | از آن سال به بعد امام حسن عسکری پیشوای حق شد و بار تعهد امامت را بر دوش گرفت. محل دفن امام هادیعلیه السلام و فرزندش امام حسن عسکریعلیه السلام در سامرا به حرم عسکریین شناخته می‌شود. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۵
| نام | علی بن محمد علیه السلام |
|---|---|
| کنیه | ابوالحسن ثالث |
| لقب ها | هادی، نقی، نجیب، مرتضی، عالم، فقیه، امین و طیب |
| ولادت | ۱۵ ذی‌الحجه، سال ۲۱۲ق. |
| محل زندگی | مدینه، سامرا |
| زادگاه | صریا، مدینه |
| مدت امامت | ۳۴ سال (۲۲۰ تا ۲۵۴ق) |
| طول عمر | ۴۲ سال |
| پدر | امام جوادعلیه السلام |
| مادر | سمانه مغربیه |
| شهادت | ۳ رجب، ۲۵۴ق. |
| نقش | امام دهم شیعیان |
| مدفن | سامرا، عراق |
امام هادی علیه السلام امام دهم شیعیان است. آن حضرت در سال 212 هجری قمری دیده به جهان گشود و در سال 220 هجری قمری امامت شیعه از پدر بزرگوارشان به آن حضرت منتقل شد. مدت امامت آن حضرت حدود 34 سال بود و در سال 254 هجری قمری به دست معتمد عباسی به شهادت رسیدند.
شیعیان امام هادی و فرزندشان امام حسن عسکریعلیه السلام را به دلیل اینکه در سامرا در منطقه‌ای به نام عسکر ساکن بودند، امامین عسکریین می‌خوانند.
ولادت امام هادی علیه السلام
علی بن محمد مشهور به امام هادی یا امام علی النقی در 15 ذی الحجه سال 212 ق در منطقه‌ای به نام صریا در نزدیکی مدینه متولد شده است. [۱] پدر ایشان امام جوادعلیه السلام و مادرش کنیزی به نام سمانه مغربیه بود.
القاب و کنیه امام هادی علیه السلام
مشهورترین لقب امام دهم شیعیان، هادی است زیرا در زمان خود بهترین هدایت کننده مردم به سوی خیر بوده است. [۲]
القاب دیگر این امام عبارتند از نقی، مرتضی، عالم، فقیه، امین، ناصح، متوکل، خالص و طیب. [۳]
شیعیان به امام هادی و امام حسن عسکری علیه السلام امامین عسکریین می‌گویند زیرا در سامرا در منطقه‌ای به نام عسکر ساکن بودند. [۴] کنیه امام دهم ابوالحسن است. [۵]
خصوصیات ظاهری و اخلاقی امام هادی علیه السلام
امام هادی علیه السلام دارای قامتی متوسط، گونه‌هایش اندکی برآمده و سرخ و سفید و چشمانی درشت بود. لباس امام جبه‌ای خشن بود و او زیر پای خود حصیری پهن می‌کرد و زندگی ساده‌ای داشت.
ایشان انگشتری به انگشت داشتند که نقش انگشتر «اللّه ربّی و هو عصمنی من خلقه؛ خداوند پروردگار من است و حامی ام از شر آفریدگانش» گزارش شده است.[۶] همچنین نقش انگشتر دیگر وی، «حفظ العهود من أخلاق المعبود؛ پایبندی به پیمان‌ها از خُلق خداوند است» ثبت شده است. [۷]
امام هادی علیه السلام بسیار بخشنده بودند و همیشه بر لبانش تبسم بود، به طوری که هر غمگینی که بر وی می‌نگریست، شاد می‌شد. امام دارای شکوه و هیبتی بودند که همه افراد از جمله حاکمان آن زمان به ایشان احترام زیادی قائل بودند.
حضرت هادی دارای خصال پسندیده و زهد و دانش فراوان بودند که بر مسائل فقهی و اسلامی تسلط کامل داشتند. شبها اوقات امام علیه السلام پیوسته به نماز و طاعت و تلاوت قرآن و راز و نیاز با معبود می‌گذشت.
امامت امام هادیعلیه السلام
پس از شهادت امام جوادعلیه السلام در سال ۲۲۰هـ.ق فرزندش امام هادیعلیه السلام که هنوز بیش از هشت سال نداشت، به امامت رسید. از آنجا که شیعیان به استثنای معدودی مشکل بلوغ امام دربارۀ امام جوادعلیه السلام را پشت سر گذاشته بودند، در زمینۀ امامت امام هادیعلیه السلام تردید خاصی برای بزرگان آنها به وجود نیامد.[۸]
دلائل امامت
۱. احادیثی که از پیامبر اکرم (ص) نقل شده و در آن اسامی دوازده امام آمده است. [۹]
۲. در احادیث متعدّدی نیز به صورت خاص به امامت آن حضرت تصریح شده است؛ مانند احادیث زیر:
امام جوادعلیه السلام فرمود: «[پس از من] امر امامت به امام علی النقیعلیه السلام واگذار خواهد شد، در صورتی که او پسر بچه‌ای است. دوباره فرمود: آری و کمتر از هفت ساله، چنان که حضرت عیسی بن مریم علیه السلام نیز چنین بود». [۱۰]
همچنین آن حضرت فرمود: «امام بعد از من پسرم علی است. دستور او دستور من و سخنش سخن من است. فرمان‌برداری از او فرمان‌برداری از من است و امامت پس از او در فرزندش حسن خواهد بود...». [۱۱]
علم امام هادیعلیه السلام
علم و دانش امام هادیعلیه السلام همانند آباء و اجداد گرامی‌اش، علم لدنّی بود؛ یعنی مستقیماً از طریق غیب و همچنین از علوم و معارف قرآن و سنّت رسول الله(ص) و پدران بزرگوارش دریافت می‌نمود. [۱۲]
سید محسن امین(ره) تألیفاتی برای امام هادیعلیه السلام بر می‌شمرد: [۱۳]
مدت امامت امام علی النقی علیه السلام
علی بن محمد در سال 220ق در 8 سالگی به امامت رسید اما به امامت رسیدن امام جواد(ع ) در سن کم باعث شد که شیعیان تردیدی در امامت امام هادی (ع ) نداشته باشند.
شیعیان پس از امام نهم به استثنای عده اندکی، امامت امام هادیعلیه السلام را پذیرفتند و آن عده اندک، موسی بن محمد معروف به موسی مبرقع را امام دانستند. [۱۴] اما پس از مدتی این عده نیز امامت امام هادی را پذیرفتند.
دوران امامت علی بن محمد، امام دهم شیعیان 33 سال بود که 7 سال از امامت خود را در دوره خلافت معتصم عباسی سپری کرد. پنج سال از دوران امامت خود را با خلافت واثق، چهارده سال با خلافت متوکل، شش ماه با خلافت مستنصر، دو سال و نه ماه با خلافت مستعین و هشت سال و اندی با خلافت معتز سپری نمود.
در زمان امام هادی اختناق شدیدی از سوی خلفای عباسی حاکم بود و ایشان از طریق سازمان وکالت و نامه نگاری با شیعیان در ارتباط بود و علی بن جعفر الهمانی، ابوعلی بن راشد و حسن بن عبدربّه یا بنا به گزارش برخی فرزندش «علی» از وکیلان امام هادی بودند. [۱۵]
همسر و فرزندان امام هادی علیه السلام
نام همسر حضرت هادی علیه السلام سوسن یا سلیل و پنج فرزند داشته است. علمای شیعه از چهار پسر به نام‌های حسن، محمد، حسین و جعفر (مدّعی امامت و معروف به جعفر کذاب) برای امام هادی یاد کرده‌اند. [۱۶] دختری نیز به او نسبت داده شده که شیخ مفید، نامش را عایشه و ابن شهرآشوب، او را عِلِّیّه خوانده است.
نویسندگان اهل سنّت نیز فرزندان امام دهم شیعیان را چهار پسر و یک دختر دانسته‌اند. [۱۷]
محمد پسر امام هادی علیه السلام جوانی آراسته و پرهیزگار بود که یک سال قبل از پدر بزرگوارش فوت کرد و بسیاری گمان می‌کردند مقام ولایت به وی منتقل خواهد شد.
اصحاب و یاران امام دهم علیه السلام
از میان یاران و اصحاب امام دهم می‌توان به علی بن جعفر میناوی، ابن سکیت، حضرت عبدالعظیم حسنی اشاره نمود. شمار اصحاب امام هادیعلیه السلام را حدود 190 تن گفته‌اند. بر اساس رجال شیخ طوسی، تعداد کسانی که از آن حضرت حدیث نقل کرده‌اند بالغ بر 185 نفر می‌شود. [۱۸]
ابن شهر آشوب از افرادی همچون احمد بن حمزة بن یسع، صالح بن محمد همدانی، محمد بن جزک الجمال، یعقوب بن یزید الکاتب، ابوحسین بن هلال، ابراهیم بن اسحاق، خیران خادم و نضر بن محمد همدانی به عنوان افراد مورد اطمینان وی یاد کرده است.
همچنین از اصحاب وی داود بن زید، ابوسلیم زنکان، حسین بن محمد همدانی، احمد بن اسماعیل بن یقطین و بشر بن بشار نیشابوری، سلیمان بن جعفر مروزی، فتح بن یزید جرجانی و محمد بن سعید کلثوم، معاویه بن حکیم کوفی، علی بن معد بن محمد بغدادی و ابوحسن بن رجاء عبراتی و از وکیلان او از جعفر بن سهیل الصیقل نام برده است. او محمد بن عثمان را باب او معرفی کرده است. [۱۹]
افرادی چون بشر بن بشار نیشابوری، فتح بن یزید جرجانی، حسین بن سعید اهوازی، حمدان بن اسحاق خراسانی، علی بن ابراهیم طالقانی، محمد بن علی کاشانی، ابراهیم بن شیبه اصفهانی، و ابومقاتل دیلمی از اصحاب آن حضرت در ایران بوده‌اند. [۲۰]
شاگردان مکتب امام هادیعلیه السلام
دوران زندگی امام هادیعلیه السلام، هرچند عصر اختناق و استبداد بود و امامعلیه السلام برای فعالیت فرهنگی، علمی و سیاسی، آزادی عمل نداشت و از این نظر فضای جامعه با عصر امام باقرعلیه السلام و امام صادقعلیه السلام تفاوت فراوان داشت، اما آن حضرت در همان شرایط نامساعد، علاوه بر فعالیت‌های فرهنگی؛ نظیر مناظرات، مکاتبات، پاسخ‌گویی به شبهات و...، راویان و محدّثان و بزرگانی از شیعه را تربیت کرد، علوم و معارف اسلامی را به آنان آموزش داد تا آنان، هم جامعۀ زمان خود را از آسیب‌های فرهنگی اعتقادی حفظ نمایند و هم این میراث بزرگ را به نسل‌های بعدی منتقل کنند.
شیخ طوسی(ره)، دانشمند نامدار اسلامی، تعداد شاگردان و اصحاب آن حضرت را در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی، بیش از ۱۸۰ نفر می‌داند. [۲۱]
در میان شاگردان امام هادیعلیه السلام، چهره‌های درخشان علمی و معنوی و شخصیت‌های برجسته‌ای مانند: فضل بن شاذان، حسین بن سعید اهوازی، علی بن مهزیار اهوازی دورقی، ایوب بن نوح، حسن بن راشد (مکنّی به ابوعلی غلام آل هلب بغدادی)، احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی و عثمان بن سعید عمری، به چشم می‌خورند که برخی از ایشان شاگرد ائمه دیگر نیز بوده و دارای آثار و تألیفات ارزشمند در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی هستند.
شهادت و آرامگاه امام هادی علیه السلام
امام دهم او در ماه رجب سال 254ق پس از 20 سال و 9 ماه اقامت در سامرا، در 41 سالگی از دنیا رفت.[۲۲]
امام دهم در زمان حکومت معتز عباسی مسموم شده و به شهادت رسید.[۲۳] اما ابن شهر آشوب می‌نویسد امام در اواخر حکومت معتمد مسموم و شهید شده است و از ابن بابویه نقل کرده که معتمد به او سم داده است.[۲۴]
امام حسن عسکری در تشییع جنازه پدر شرکت کرد و قبل از آنکه خلیفه عباسی در تشییع شرکت نماید، بر جنازه پدر نماز خواند. سپس امام دهم را در خانه‌ای که در آن بیست سال زندانی و تحت نظر بود، به خاک سپردند.
از آن سال به بعد امام حسن عسکری پیشوای حق شد و بار تعهد امامت را بر دوش گرفت. محل دفن امام هادیعلیه السلام و فرزندش امام حسن عسکریعلیه السلام در سامرا به حرم عسکریین شناخته می‌شود.
پانویس
- ↑ مفید، الارشاد، 1413ق، ج2، ص297
- ↑ قرشی، حیاة الامام علی الهادی، ص21
- ↑ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص401
- ↑ سبط ابن جوزی، تذکرة الخواص، ج2، ص492
- ↑ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص401
- ↑ دخیل، ائمتنا، ج2، ص209.
- ↑ مجلسی، بحارالأنوار، ج50، ص117
- ↑ حیات فکری و سیاسی ائمه، ص ۵۰۱
- ↑ نمایه «اسامی ائمه علیه السلام در احادیث متواتر شیعی»، سؤال ۲۵۴۳
- ↑ مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیّة، ص ۲۲۸ و ۲۲۹، انصاریان، قم، چاپ سوم، ۱۳۶۲ش؛ شیخ حر عاملی، إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج ۴، ص ۴۱۷، اعلمی، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۵ق
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج ۲، ص ۳۷۸، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق
- ↑ نمایه‌های «علم اولیای خدا»، سؤال ۱۸۹؛ «رابطۀ علم خدا و معصومین به غیب با تکلیف»، سؤال ۲۱۷۸؛ «منابع علم امام علیه السلام»، سؤال ۳۰۲۴
- ↑ امین عاملی، سید محسن، أعیان الشیعة، ج۲، ص ۳۹، دار التعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۳ق
- ↑ نوبختی، فرق الشیعه، 1361ش، ص134
- ↑ جباری، سازمان وکالت، 1382ش، ج2، ص513ـ514، 537
- ↑ مفید، الارشاد، 1413ق، ج2، ص311-312
- ↑ ابن حجر، الصواعق المحرقة، مکتبة القاهرة، ص207
- ↑ طوسی، رجال، 1415ق، ص378
- ↑ ابن شهر آشوب، 1379ق، ج4، ص402
- ↑ جعفریان، حیات فکری -سیاسی امامان شیعه، ص658
- ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، تحقیق: قیّومی اصفهانی، جواد، ص ۳۸۳ - ۳۹۴، جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، ۱۴۱۵ق
- ↑ مفید، الارشاد، ج2، ص311و312
- ↑ طبری شیعی، دلائل الامامه، ص212
- ↑ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص401