ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

==تعریف لغوی==

از جمع‌بندی نظریّات لغویین در معنی ولایت آن‌چه ذکر شد به‌دست می‌آید.<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸۵.   </ref><ref>زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۲۰، ص۳۱۰.   </ref><ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۷.   </ref><ref>شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۸۳۳.</ref> در لسان العرب آمده است: «به کسی که تدبیر امور یتیم به‌دست اوست و آن‌ را انجام می‌دهد، ولیّ می‌گویند».<ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۷.   </ref>

و در نهایه ابن اثیر آمده است: کلمه ولایت دربردارنده‌ی تدبیر امور و قدرت و انجام فعل است و تا زمانی که این سه امر در کسی جمع نشود، والی بر او اطلاق نمی‌گردد و دارای منصب ولایت نیست.<ref>ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایة فی غریب الحدیث والاثر، ج۵، ص۲۲۷.   </ref> خلاصه آن‌که، تدبیر امور و حق تصرّف در جان و مال دیگری را، در لغت، ولایت نامیده‌اند.

==تعریف اصطلاحی==

امّا مقصود از ولایت در اصطلاح شرعی، سلطه و سلطنت است، و به تعبیری دیگر، قدرت شرعی و قانونی است که شارع آن را به اصالت و یا به صورت عرضی، (ولایت به اصالت (بالاصالة)، مانند ولایت پدر و جدّ پدری بر صغار. و ولایت عرضی (بالعرض)، مانند ولایت وصیّ و یا عدول از مؤمنین در صورتی‌که پدر و جدّ پدری نباشد.) جعل نموده است و به صاحب آن اجازه می‌دهد در امور دیگری (اعمّ از جان یا مال و یا هر دو) دخالت نماید.<ref>بحرالعلوم، سیدمحمد، بلغة الفقیة، ج۳، ص۲۱۰.   </ref><ref>طباطبایی یزدی، سیدمحمدکاظم، العروة الوثقی، ج۶، ص۴۱۳.   </ref>

==انواع ولایت==

===به اعتبار سبب ولایت===

۱. ولایت به معنی اخصّ، که سبب آن یکی از این اسباب پنج‌گانه می‌باشد: پدر، جدّ پدری، ملک (به این معنی که برده یا بنده، ملک صاحب خودش محسوب می‌گردید و کسی که آن‌را خرید و در اختیار داشت، مالک آن بود. البتّه در این زمان چنین ملکی، موضوعیّت ندارد.) سلطنت و وصایت.<ref>علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقها، ج۲، ص۵۸۶.   </ref>

این قسم از ولایت دایره‌ای وسیع دارد و شامل این موارد می‌شود: اختیاراتِ وکیل ماذون، صدقه دهنده در مورد اموال مجهول المالک و اشیایی که پیدا شده، مالک اموال زکوی نسبت به جدا ساختن زکات و پرداخت آن به مستحقّین زکات، مالک خمس نسبت به پرداخت خمس به مستحقّ و یا تبدیل عین به‌قیمت، متولّی موقوفه، متولّی قصاص و تقاص، رهن گیرنده نسبت به فروش عین مرهونه، در جایی که این اختیار را داشته باشد. و نیز موارد دیگری که در فقه و عبارات فقها، <ref>بحرالعلوم، سیدمحمد، بلغة الفقیة، ج۳، ص۲۱۱-۲۱۲.   </ref> از آن تعبیر به ولایت شده و در حقیقت برگشت این قسم از ولایت به تولیت و تفویض امور و مسئولیّت است.

===به اعتبار مولّی علیهم===

===به اعتبار کمال و بلند مرتبه بودن===

====ولایت خدا====

ولایت خداوند متعال بر مخلوقات، که بالاترین، کامل‌ترین و قوی‌ترین ولایات است، زیرا قوام و بقای همه موجودات هستی به وجود بابرکت خداست. «فَاللهُ هُوَ الوَلِیُّ»<ref>شوری/سوره۴۲، آیه۹.   </ref>.

====ولایت پیامبر و امامان====

در قرآن کریم، آیات بسیاری بر ثبوت این ولایت برای رسولان الهی دلالت دارد. از جمله به نقل از عیسی بن مریم (علیهماالسّلام) می‌فرماید: «اَنّی اَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَاَنْفُخُ فیهِ فَیَکُونُ طَیْرًا بِاِذْنِ اللهِ وَ اُبْرِیُ اْلاَکْمَهَ وَ اْلاَبْرَصَ وَ اُحْیِ الْمَوْتَی‌ بِاِذْنِ اللهِ؛<ref>آل عمران/سوره۳، آیه۴۹.   </ref> من برای شما از گِل، صورت پرنده‌ای را می‌آفرینم و آن‌گاه در آن می‌دمم، سپس به اذن خدا پرنده‌ای خواهد شد، و من کور مادر زاد و مرض برص را شفا می‌دهم و مرده را زنده می‌کنم، همه این‌ها به اذن خداوند است.»

====ولایت فقیه====

ولایت فقیه جامع الشرایط، که از شؤون و مراتب ولایت تشریعی پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و ائمه اطهار (علیهم‌السّلام) می‌باشد، زیرا فقیه از سوی آنان منصوب می‌گردد. <ref>بحرالعلوم، سیدمحمد، بلغة الفقیة، ج۳، ص۲۲۱- ۲۲۵.   </ref>

====ولایت پدر و جدّ پدری====

==منبع==

==پانویس==

[[رده:اصطلاحات قرآنی]]