۸٬۲۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اشخاص | {{جعبه اطلاعات اشخاص | ||
| عنوان = حبیب احمد بن حسن العطاس | | عنوان = حبیب احمد بن حسن العطاس | ||
خط ۳۵: | خط ۱۰: | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = حریضه، یمن | | محل درگذشت = حریضه، یمن | ||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | | | استادان = {{فهرست جعبه عمودی | [[صالح بن عبدالله العطاس]] | أبوبکر بن عبدالله العطاس | محمد بن حسین الحبشی | أحمد زینی دحلان}} | ||
| شاگردان = | | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | محمد بن عواد}} | ||
| دین = اسلام | | دین = اسلام | ||
| مذهب = شافعی | | مذهب = شافعی | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| فعالیتها = | | فعالیتها = حل و فصل اختلافات عشایر یمن | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''حبیب''' '''احمد بن حسن العطاس''' (1257 - 1334 ق) استاد رفتار و صاحب برنامه درسی سلفی علوی محمدی است. او | '''حبیب''' '''احمد بن حسن العطاس''' (1257 - 1334 ق) استاد رفتار و صاحب برنامه درسی سلفی علوی محمدی است. او اهل روستای حریضه [[یمن]] است. وی در عبادت بسیار کوشا بود و دارای عجایب زیادی بود و به خواندن کتابهای علمی ممارست داشت. او بزرگترین مصلح اختلافها در دره حضرموت بود و از اعتبار وسیع و قدرتمند در میان قبایل برخوردار بود. شاگرد وی محمد بن عواد در مورد زندگی تا زمان مرگش بهترین مجموعه فضایل را در کتابی به نام "إیناس الناس" و برای کسانی که میخواستند از کلمات و توصیههای او بهرهمند شوند کتاب "تنویر الاغلاس" را گردآوری کرد. همچنین مفتی جوهر علوی بن طاهر الحداد کتاب «عقود الألماس» را در باره او تالیف کرده است. نوه او محمد بن سالم بن احمد بن حسن العطاس، به سفارش حبیب عمر بن عبدالرحمن العطاس، در مورد سوابق او مجموعهای با نام "مفتاح الإمداد فی الصلوات والأوراد" نگاشته است. " پسرش علی نیز دعاهای پدرش را در مجموعهای جمع آوری کرد که او آن را "إرشاد العباد فی الصلوات والأوراد" نامید. | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
خط ۷۲: | خط ۴۷: | ||
==مواضع و نظرات== | ==مواضع و نظرات== | ||
او در حمایت و مشاوره در تمام نقاط حضرموت، اصلاح مردم و آرام کردن درگیریها پیگیر بود. وی بین قبایل سیبان در محلی به نام "البطح" آشتی ایجاد کرد و هنگامی که قبایل نوح در وادی داوان علیه دولت کویت قیام کردند، در صدد خاموش کردن آتش جنگ برآمد و بین قبایل نهد بنی عامر | او در حمایت و مشاوره در تمام نقاط حضرموت، اصلاح مردم و آرام کردن درگیریها پیگیر بود. وی بین قبایل سیبان در محلی به نام "البطح" آشتی ایجاد کرد و هنگامی که قبایل نوح در وادی داوان علیه دولت کویت قیام کردند، در صدد خاموش کردن آتش جنگ برآمد و بین قبایل نهد بنی عامر و بین خاندان العمودی و دولت [[کویت]] آشتی ایجاد کرد و آن را بین قبیله الکویتی و قبایل هاجر در سال 1328 هجری قمری اصلاح کرد. نزاع و جنگ بین آنها چهارده سال به طول انجامید و عهدنامههایی بر سر قبایل برای ایمن سازی مسیرهای مسافران و زائران و ... امضا کردند. | ||
او خواستار توجه به کتابهای تأیید شده قبلی بود و میگفت، هرکسی که میخواهد پیشرفت کند، باید کتابهای متقاضیان را دنبال کند و هرکسی که میخواهد تأخیر کند، باید کتابهای افراد دیررس را دنبال کند. او علما را از سختگیری در دین نسبت به مردم عادی برحذر میداشت و میگفت که هر کس در عبادت بر افراد تأکید میکند فقط آنها را از این امر منحرف میکند و از نمازگزار نهی میکند که برای سجده بر روی او قالیچه یا دستمال بگذارند و او میگوید که برخی از علمای علوی بر روی تشک سجده میکردند و در مورد مسأله آب و نجاست آن گفت اگر پاکی آن بر شما چیره شد پس پاک است. او سالانه سه بار زکات پول خود را میپرداخت و این برای فقرا سود داشت." | او خواستار توجه به کتابهای تأیید شده قبلی بود و میگفت، هرکسی که میخواهد پیشرفت کند، باید کتابهای متقاضیان را دنبال کند و هرکسی که میخواهد تأخیر کند، باید کتابهای افراد دیررس را دنبال کند. او علما را از سختگیری در دین نسبت به مردم عادی برحذر میداشت و میگفت که هر کس در عبادت بر افراد تأکید میکند فقط آنها را از این امر منحرف میکند و از نمازگزار نهی میکند که برای سجده بر روی او قالیچه یا دستمال بگذارند و او میگوید که برخی از علمای علوی بر روی تشک سجده میکردند و در مورد مسأله آب و نجاست آن گفت اگر پاکی آن بر شما چیره شد پس پاک است. او سالانه سه بار زکات پول خود را میپرداخت و این برای فقرا سود داشت." |