سور مثانی: تفاوت میان نسخه‌ها

#[[سخاوی]] در [[كتاب جمال القراء]] معتقد است كه علت نامگذاری برخی سوره‌ها به «مثانی»، آمدن حكایات و قصه و رویدادها در این سوره‌ها می‌باشد و گاهی به تمام [[قرآن كریم]] و به [[سوره‌ی فاتحه الكتاب]]، اطلاق می‌گردد<ref> سیوطی، جلال الدین، الاتقان، مترجم اسلامی، محمد جعفر، تهران، بنیاد علوم اسلامی، 1362، ج 1، ص 221.</ref>.

[[شیخ طبرسی]]، سوره‌های مثانی را به دنبال هفت سوره طولانی می‌داند كه اول سوره‌های مثانی [[سوره یونس]] و آخرش [[سوره نحل]] می‌باشد كه شامل سوره‌ی یونس، هود، یوسف، رعد، ابراهیم، حجر و نحل است<ref>طبرسی، مجمع البیان، بیروت، موسسه اعلمی، چاپ اول، 1415 ق، ج 1، ص 42.</ref>.

سیوطی 39 سوره و [[طبرسی]] هفت سوره و برخی همه سوره‌ها را «سور مثانی» می‌گویند و قدر متیّقن همه این‌ها همان سوره‌ی فاتحةالكتاب است كه به مثانی معروف است.