۴٬۹۳۳
ویرایش
جز
تمیزکاری
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|ابوغالب زراری | |ابوغالب زراری | ||
|- | |- | ||
|[[دین]] و [[مذهب]] | |[[دین]] و [[مذهب]] | ||
|[[اسلام]] • [[تشیع]] | |[[اسلام]] • [[تشیع]] | ||
|- | |- | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
ابوعبدالله حجاج، ابوعبدالله. محدث شیعی در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده و نشانی از نام پدر و جد او نیست. وی از استادان «ابوغالب زراری»(م368ق) بود، بنابراین می‌بایست از محدثان سده چهارم تا اواسط این سده بوده باشد، زیرا اساتید ابوغالب همگی از رجال سده چهارم هستند مگر دو نفر به نام‌های: [[عبدالله بن جعفر حمیری]](م.ب297ق) و [[ابوطاهر محمد بن سلیمان]](م300ق). از زندگی و محل پرورش او هیچ گزارشی در منابع به چشم نمی‌خورد، به همین دلیل از استادان و شاگردان و هم‌بحثان او اطلاعی نداریم. «ابوغالب زراری» كه تنها شاگرد شناخته‌شده‌اش می‌باشد، در رساله‌اش گفته كه وی از راویان و عالمان حدیث بوده و در زمینه شناسایی راویان حدیث كتابی نوشته است كه در آن 60 نفر از عالمان «آل اعین» معرفی شده‌اند. مرحوم [[آقابزرگ تهرانی]] نام این كتاب را در [[الذریعه]]، با عنوان [[رجال ابی‌عبدالله الحجاج]] ذكر كرده است. | ابوعبدالله حجاج، ابوعبدالله. محدث شیعی در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده و نشانی از نام پدر و جد او نیست. وی از استادان «ابوغالب زراری»(م368ق) بود، بنابراین می‌بایست از محدثان سده چهارم تا اواسط این سده بوده باشد، زیرا اساتید ابوغالب همگی از رجال سده چهارم هستند مگر دو نفر به نام‌های: [[عبدالله بن جعفر حمیری]](م. ب297ق) و [[ابوطاهر محمد بن سلیمان]](م300ق). از زندگی و محل پرورش او هیچ گزارشی در منابع به چشم نمی‌خورد، به همین دلیل از استادان و شاگردان و هم‌بحثان او اطلاعی نداریم. «ابوغالب زراری» كه تنها شاگرد شناخته‌شده‌اش می‌باشد، در رساله‌اش گفته كه وی از راویان و عالمان حدیث بوده و در زمینه شناسایی راویان حدیث كتابی نوشته است كه در آن 60 نفر از عالمان «آل اعین» معرفی شده‌اند. مرحوم [[آقابزرگ تهرانی]] نام این كتاب را در [[الذریعه]]، با عنوان [[رجال ابی‌عبدالله الحجاج]] ذكر كرده است. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||