نسخهٔ کنونی تا ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۰۶

نام	ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری
نام‎های دیگر	ابومحمد جریری
حیات	قرن چهارم

ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری از علمای اهل سنت و تصوف برجسته در قرن چهارم هجری است^[۱]. وی از علمای شیوخ صوفیه و از اصحاب ارشد جنید بود و هنگامی که جنید درگذشت او را به جای او نشاندند و آداب تصوف را از وی گرفتند و احادیثی به او نسبت داده می‌شود.

ابونعیم اصفهانی

ابونعیم اصفهانی در مورد او گفت: بار سنگین معرفت را حمل می‌کرد و همچون پرنده ای لاغر در اثر ریاضت‌ها مهاجر به سوی حق بود و از مقام حکمت در برابر نااهلان صیانت می‌نمود و مدعیان دروغین معرفت و عرفان را رسوا می‌کرد^[۲]."

گفتار

منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل دعا و درخواست از حضرت باریتعالی می‌شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.

هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواسته‌ها و شهوات می‌شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می‌شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر می‌ورزند از ایمان به آیات خود منصرف می‌سازیم^[۳].

بنیان ادیان، تداوم ایمان و صحت بدن‌ها از طریق سه چیز به دست می‌آید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.

هرکس به خدا اکتفا کند روح او اصلاح می‌شود و هرکس از آن‌چه نهی می‌کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است^[۴].

پانویس

↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص203-206، دار الکتب العلمیة، ط2003
↑ حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ص347-348
↑ اعراف 146
↑ أبو محمد الجریری

[1] طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص203-206، دار الکتب العلمیة، ط2003

[2] حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ص347-348

[3] اعراف 146

[4] أبو محمد الجریری

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="wikiInfo">[[پرونده:جریری.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی| ]]
+<div class="wikiInfo">[[پرونده:جریری.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی|]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 !نام
@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 |-
 |نام‎های دیگر
-|ابو محمد جریری
+|ابومحمد جریری
 |-
 |حیات
@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 '''ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری''' از علمای [[اهل سنت]] و [[تصوف]] برجسته در قرن چهارم هجری است<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص203-206، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>.
-وی از علمای شیوخ [[صوفیه]] و از اصحاب ارشد [[جنید بغدادی|جنید]] بود و هنگامی که جنید درگذشت او را به جای او نشاندند و آداب [[تصوف]] را از وی گرفتند و احادیثی به او نسبت داده می شود.
+وی از علمای شیوخ [[صوفیه]] و از اصحاب ارشد [[جنید بغدادی|جنید]] بود و هنگامی که جنید درگذشت او را به جای او نشاندند و آداب [[تصوف]] را از وی گرفتند و احادیثی به او نسبت داده می‌شود.
 =ابونعیم اصفهانی=
-ابونعیم اصفهانی در مورد او گفت: بار سنگین معرفت را حمل می کرد و همچون پرنده ای لاغر در اثر ریاضت ها مهاجر به سوی حق بود و از مقام حکمت در برابر نااهلان صیانت می نمود و مدعیان دروغین معرفت و عرفان را رسوا می کرد<ref>حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ص347-348</ref>."
+ابونعیم اصفهانی در مورد او گفت: بار سنگین معرفت را حمل می‌کرد و همچون پرنده ای لاغر در اثر ریاضت‌ها مهاجر به سوی حق بود و از مقام حکمت در برابر نااهلان صیانت می‌نمود و مدعیان دروغین معرفت و عرفان را رسوا می‌کرد<ref>حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ص347-348</ref>."
 =گفتار=
-منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل [[دعا]] و درخواست از حضرت باریتعالی می شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.
+منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل [[دعا]] و درخواست از حضرت باریتعالی می‌شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.
-هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواسته ها و شهوات می‌شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر می‌ورزند از ایمان به آیات خود منصرف می‌سازیم<ref>اعراف 146</ref>.
+هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواسته‌ها و شهوات می‌شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می‌شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر می‌ورزند از ایمان به آیات خود منصرف می‌سازیم<ref>اعراف 146</ref>.
-بنیان [[ادیان]]، تداوم [[ایمان]] و صحت بدن ها از طریق سه چیز به دست می آید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.
+بنیان [[ادیان]]، تداوم [[ایمان]] و صحت بدن‌ها از طریق سه چیز به دست می‌آید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.
-هرکس به [[خدا]] اکتفا کند روح او اصلاح می شود و هرکس از آن‌چه نهی می کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%B1%D9%8A أبو محمد الجریری]</ref>.
+هرکس به [[خدا]] اکتفا کند روح او اصلاح می‌شود و هرکس از آن‌چه نهی می‌کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%B1%D9%8A أبو محمد الجریری]</ref>.
-=پانویس=
+== پانویس ==
-{{پانویس|1}}
+{{پانویس}}
-[[رده: تصوف]]
+[[رده:تصوف]]