۴٬۹۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اصلاح طلب' به 'اصلاحطلب') |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
فرقههای صوفیه سودان بهویژه برخی از آنان مانند ختمیه و انصار، محبت زیادی به اهل بیت (ع) دارند و جایگاه امیرالمؤمنین امام علی(ع) در میان آنان بسیار رفیع است حتی برخی از این فرقهها نسبت به امام مهدی (ع) نیز اظهار وفاداری میکنند. | فرقههای صوفیه سودان بهویژه برخی از آنان مانند ختمیه و انصار، محبت زیادی به اهل بیت (ع) دارند و جایگاه امیرالمؤمنین امام علی(ع) در میان آنان بسیار رفیع است حتی برخی از این فرقهها نسبت به امام مهدی (ع) نیز اظهار وفاداری میکنند. | ||
قیام مهدی سودانی بر ضد استعمارگران در قرن نوزدهم نشان از عمق عقیده به مهدویت در این ناحیه است که متأثر از عقاید شیعی - فاطمی در قرنهای چهارم تا ششم دارد. | قیام مهدی سودانی بر ضد استعمارگران در قرن نوزدهم نشان از عمق عقیده به مهدویت در این ناحیه است که متأثر از عقاید شیعی - فاطمی در قرنهای چهارم تا ششم دارد. | ||
صوفیه بخصوص در شمال | صوفیه بخصوص در شمال افریقا، مبلّغ عقیده مهدویت بودند این عقیده که از طریق فاطمیان مصر به صوفیه رسیده بود، منجر به ظهور بسیاری از مدعیان مهدویت در سودان و سومالی و سنگال و نیجریه و کامرون شد. <ref>آلفرد بل، الفرق الاسلامیّة فی الشمال الافریقی من الفتح العربی حتی الیوم، ج۱، ص۳۹۱ـ۳۹۲، ترجمه عن الفرنسیة عبدالرحمان بدوی، بیروت ۱۹۸۷ و ژوزف کوک، مسلمانان افریقا، ج۱، ص۳۸۲ـ۳۸۳، ترجمه اسداللّه علوی، مشهد ۱۳۷۳ ش</ref> | ||
== طریقت های تصوف در سودان == | == طریقت های تصوف در سودان == | ||
=== شاذلیه === | === شاذلیه === | ||
ابوالحسن شاذِلی (متوفی ۶۵۶/ ۱۲۵۸)، مرید عبدالسلام مَشیش، این طریقه را ــ که از جمله طریقههای اصلاحطلب است ــ در تونس بنیان نهاد.<ref>حسین مونس، تاریخ المغرب و حضارته، ج ۲، جزء ۳، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲.</ref> | ابوالحسن شاذِلی (متوفی ۶۵۶/ ۱۲۵۸)، مرید عبدالسلام مَشیش، این طریقه را ــ که از جمله طریقههای اصلاحطلب است ــ در تونس بنیان نهاد.<ref>حسین مونس، تاریخ المغرب و حضارته، ج ۲، جزء ۳، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲.</ref> | ||
سپس حَمْدا بُودونانه این طریقه را به سودان برد. | سپس حَمْدا بُودونانه این طریقه را به سودان برد. | ||
===مجذوبیه === | === مجذوبیه === | ||
طریقه مجذوبیه را، که شاخهای از شاذلیه محسوب میشود، حمد بن محمد مجذوب (متوفی ۱۱۹۰/ ۱۷۷۶) بنیان نهاد. جانشین وی، پسرش قمرالدین (متوفی ۱۱۵۵) معروف به محمد صغیر، مدارس و مساجد بسیاری در سودان بنا کرد. | طریقه مجذوبیه را، که شاخهای از شاذلیه محسوب میشود، حمد بن محمد مجذوب (متوفی ۱۱۹۰/ ۱۷۷۶) بنیان نهاد. جانشین وی، پسرش قمرالدین (متوفی ۱۱۵۵) معروف به محمد صغیر، مدارس و مساجد بسیاری در سودان بنا کرد. | ||
در هنگام انقلاب مهدی سودانی، مجذوبان به او پیوستند و در جنگ با ترکها با قوای مهدی همراه بودند، ولی بعد از دوران مهدی این گروه به اجتماعات کوچک محدود شد. <ref>سلیمان سلیم علم الدین، التصوف الاسلامی: تاریخ ـ عقائد ـ طریق ـ اعلام، ج۱، ص۵۹۹ ـ۶۰۱، بیروت ۱۹۹۹ و محمداحمد درنیقه، الطریقة الشّاذلّیة و اعلامها، ج۱، ص۹۷، بیروت ۱۴۱۰/ ۱۹۹۰.</ref> | در هنگام انقلاب مهدی سودانی، مجذوبان به او پیوستند و در جنگ با ترکها با قوای مهدی همراه بودند، ولی بعد از دوران مهدی این گروه به اجتماعات کوچک محدود شد. <ref>سلیمان سلیم علم الدین، التصوف الاسلامی: تاریخ ـ عقائد ـ طریق ـ اعلام، ج۱، ص۵۹۹ ـ۶۰۱، بیروت ۱۹۹۹ و محمداحمد درنیقه، الطریقة الشّاذلّیة و اعلامها، ج۱، ص۹۷، بیروت ۱۴۱۰/ ۱۹۹۰.</ref> | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
طریقه ختمیه از مصر و عثمانی کمکهای مالی دریافت میکرد و در درگیریها از حمایت آنها برخوردار بود و برای گسترش خود از نفوذ آنها سود میجست. | طریقه ختمیه از مصر و عثمانی کمکهای مالی دریافت میکرد و در درگیریها از حمایت آنها برخوردار بود و برای گسترش خود از نفوذ آنها سود میجست. | ||
هنگام قیام مهدی سودانی در سودان، ختمیه در زمره مخالفان او بودند و حرکت وی را فتنهای بر ضد اسلام میدانستند. | هنگام قیام مهدی سودانی در سودان، ختمیه در زمره مخالفان او بودند و حرکت وی را فتنهای بر ضد اسلام میدانستند. | ||
گرچه قوای مهدی مقاومت نظامی ختمیه را در هم شکستند، پس از سرکوبی قیام مهدی و پس از آنکه سربازان مصری و انگلیسی در ۱۳۱۶/ ۱۸۹۸ سودان را اشغال کردند، این طریقه دو باره قوّت گرفت. | گرچه قوای مهدی مقاومت نظامی ختمیه را در هم شکستند، پس از سرکوبی قیام مهدی و پس از آنکه سربازان مصری و انگلیسی در ۱۳۱۶/ ۱۸۹۸ سودان را اشغال کردند، این طریقه دو باره قوّت گرفت. <ref>دایرة المعارف جهان اسلام آکسفورد، ج۴، ص۱۳۱. جان اوبرت ولت، تاریخ الطریقة الختمیة فی السودان، ج۱، ص۱۴۸ و 296، ترجمه محمدسعید قدال، قاهره ۲۰۰۲.</ref>محمد عثمان ادعا داشت که تعالیم طریقههایی مانند قادریه و نقشبندیه و شاذلیه را با هم جمع کرده و طریقه او خاتم طرق است. وی تلاش میکرد تا این طریقهها را یکی کند، اما در نهایت این طریقه نیز طریقهای در کنار آن طریقهها شد. <ref>جان اوبرت ولت، تاریخ الطریقة الختمیة فی السودان، ج۱، ص۷۷ـ ۷۸، ترجمه محمدسعید قدال، قاهره ۲۰۰۲.</ref>از اینرو به «ختمیه» نیز شهرت یافته است. رهبری این طایفه که وظایف فقیه، فقیر (سالک)، و معلم را در خود جمع کرده است، با اصطلاح «فِکی» خوانده میشود. | ||
رهبری طریقۀ میرغنیه در خانوادۀ میرغنی که مخالف المهدی بود و پس از استقلال سودان به حزبی سیاسی تبدیل شد، باقیمانده است. | رهبری طریقۀ میرغنیه در خانوادۀ میرغنی که مخالف المهدی بود و پس از استقلال سودان به حزبی سیاسی تبدیل شد، باقیمانده است. | ||
مراکز طریقۀ مرغنیه خلوات نام دارند و این طریقه، به جز انشعاب اسماعیل بن عبدالله همچنان یکپارچه باقیمانده است. <ref>کرار، علی صالح، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.</ref> | مراکز طریقۀ مرغنیه خلوات نام دارند و این طریقه، به جز انشعاب اسماعیل بن عبدالله همچنان یکپارچه باقیمانده است. <ref>کرار، علی صالح، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.</ref> | ||
محمد عثمان فرزند و جانشین خود، محمد سرّالختم (متوفی ۱۲۸۰)، را مسئول طریقه در یمن کرد و دو فرزند دیگرش، جعفر در حجاز و حسن در سودان، مسئول تبلیغ طریقه شدند. بعد از مرگ محمد عثمان هر کدام از پسران او به | محمد عثمان فرزند و جانشین خود، محمد سرّالختم (متوفی ۱۲۸۰)، را مسئول طریقه در یمن کرد و دو فرزند دیگرش، جعفر در حجاز و حسن در سودان، مسئول تبلیغ طریقه شدند. بعد از مرگ محمد عثمان هر کدام از پسران او به استقلال، در منطقه خود زعامت طریقه را بر عهده گرفتند. <ref>جان اوبرت ولت، تاریخ الطریقة الختمیة فی السودان، ج۱، ص۱۳۴، ترجمه محمدسعید قدال، قاهره ۲۰۰۲.</ref> | ||
بدین ترتیب ختمیه به شاخههای مختلفی تقسیم شد. | بدین ترتیب ختمیه به شاخههای مختلفی تقسیم شد. | ||
مهمترین مرکز ختمیه در سودان است و بیش از همه طریقهها در آنجا پیروانی دارد، چنانکه برخی طرفداران شاذلیه در سودان به ختمیه پیوستند. | مهمترین مرکز ختمیه در سودان است و بیش از همه طریقهها در آنجا پیروانی دارد، چنانکه برخی طرفداران شاذلیه در سودان به ختمیه پیوستند. <ref>سلیمان سلیم علم الدین، التصوف الاسلامی: تاریخ ـ عقائد ـ طریق ـ اعلام، ج۱، ص۵۴۰ ـ۵۴۱، بیروت ۱۹۹۹.ژوزف کوک، مسلمانان افریقا، ج۱، ص۴۷۳، ترجمه اسداللّه علوی، مشهد ۱۳۷۳ ش.</ref> | ||
=== سَمّانیه === | === سَمّانیه === | ||
این طریقه یکی از شاخههای خلوتیه و بنیانگذار آن محمد بن عبدالکریم سمّانی (۱۱۳۰ـ۱۱۸۹/ ۱۷۱۸ـ ۱۷۷۵) است. این طریقه را احمد بن طبیب بن بَشیر (متوفی ۱۲۳۹/ ۱۸۲۴) در اتیوپی و سودان رواج داد. | این طریقه یکی از شاخههای خلوتیه و بنیانگذار آن محمد بن عبدالکریم سمّانی (۱۱۳۰ـ۱۱۸۹/ ۱۷۱۸ـ ۱۷۷۵) است. این طریقه را احمد بن طبیب بن بَشیر (متوفی ۱۲۳۹/ ۱۸۲۴) در اتیوپی و سودان رواج داد. | ||
پیروان این مکتب در حوادثی که به تأسیس دولت مهدی در سودان به رهبری محمد احمد بن عبداللّه (حک: ۱۲۹۸ -۱۳۰۲/ ۱۸۸۱ - ۱۸۸۵)، یکی از مریدان طریقه | پیروان این مکتب در حوادثی که به تأسیس دولت مهدی در سودان به رهبری محمد احمد بن عبداللّه (حک: ۱۲۹۸ -۱۳۰۲/ ۱۸۸۱ - ۱۸۸۵)، یکی از مریدان طریقه سَمّانیه، انجامید، نقش مؤثری داشتند. <ref>محمدابراهیم ابوسلیم، الحرکة الفکریّة فی المهدیّة، ج۱، ص۵۵، بیروت ۱۹۸۱. دانشنامه اسلام، چاپ دوم، ذیل «طریقت».</ref> | ||
=== اسماعیلیه === | === اسماعیلیه === | ||
اسماعیل بن عبدالله ولی (۱۲۸۰ق/۱۸۶۳م) که یکی از شاگردان محمد عثمان میرغنی بود، در ۱۲۵۸ق/۱۸۴۲م «اسماعیلیه» را بنیان گذاشت. اسماعیلیه طریقهای محلی است که دو صورتِ سازماندهی طریقههای سنتی و ادریسی را در خود دارد . <ref>کرار، علی صالح، ج۱، ص۴۹-۵۱ و ص۷۱، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.</ref> | اسماعیل بن عبدالله ولی (۱۲۸۰ق/۱۸۶۳م) که یکی از شاگردان محمد عثمان میرغنی بود، در ۱۲۵۸ق/۱۸۴۲م «اسماعیلیه» را بنیان گذاشت. اسماعیلیه طریقهای محلی است که دو صورتِ سازماندهی طریقههای سنتی و ادریسی را در خود دارد. <ref>کرار، علی صالح، ج۱، ص۴۹-۵۱ و ص۷۱، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.</ref> | ||
پس از درگذشت اسماعیل بن عبدالله ولی رئیس طریقت اسماعیلیه، پسرش ازهری، طریقۀ «ازهریه» را در سودان به وجود آورد. <ref>کرار، علی صالح، ج۱، ص۴۹-۵۱ و ص۷۱، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.</ref> | پس از درگذشت اسماعیل بن عبدالله ولی رئیس طریقت اسماعیلیه، پسرش ازهری، طریقۀ «ازهریه» را در سودان به وجود آورد. <ref>کرار، علی صالح، ج۱، ص۴۹-۵۱ و ص۷۱، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.</ref> | ||
=== رشیدیه === | === رشیدیه === | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
=== پی نوشت: === | === پی نوشت: === | ||
[[رده:سودان]] | |||
[[رده:تصوف]] | |||
[[رده: سودان]] | |||
[[رده: تصوف]] |