جعفر الخلدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|1}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
جز (تمیزکاری)
 
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''جَعْفَر الْخُلْدِیِّ''' که اسمش جعْفَر بن مُحَمَّد بن نصیر أَبُو مُحَمَّد الْخَواص، و کنیه‌اش أبامحمد، یکی از علماء اهل سنت و جماعت و از اعلام [[تصوف]] سنی در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص326-330، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>؛ابوعبدالرحمن السلمی در مورد او می‌گوید: «او یکی از اهل فتوا در میان مشایخ بود و دارای شان و جایگاه بالا و گفتاری نیکو بود. او محل مراجعه صوفیان بود. آثار و سیره او نیز محل مراجعه اهل [[تصوف]] بوده است». زرکلی نیز می‌گوید: «او در عصر خود شیخ [[صوفیه]] در [[بغداد]] بود و در علم [[حدیث]] نیز اعلم علمای عصر خود بوده است».
'''جَعْفَر الْخُلْدِیِّ''' که اسمش جعْفَر بن مُحَمَّد بن نصیر أَبُو مُحَمَّد الْخَواص، و کنیه‌اش أبامحمد، یکی از علماء اهل سنت و جماعت و از اعلام [[تصوف]] سنی در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص326-330، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>؛ابوعبدالرحمن السلمی در مورد او می‌گوید: «او یکی از اهل فتوا در میان مشایخ بود و دارای شان و جایگاه بالا و گفتاری نیکو بود. او محل مراجعه صوفیان بود. آثار و سیره او نیز محل مراجعه اهل [[تصوف]] بوده است». زرکلی نیز می‌گوید: «او در عصر خود شیخ [[صوفیه]] در [[بغداد]] بود و در علم [[حدیث]] نیز اعلم علمای عصر خود بوده است».


=زندگی=
=زندگی=


او در بغداد پایتخت [[عراق]] به سال 253 هـ برابر با 867 میلادی به دنیا آمد و در همانجا رشد یافت، به این دلیل به او "الخُلدی" می‌گوید چون نسب او به "قصر الخلد" بغداد می‌رسد. بلکه [[جنید بغدادی|جنید]] او را به این امر فرا خواند و مکلف کرد و او را «الخواص» نامیدند زیرا حصیری(خوص) که همان برگ خرما است می‌فروخت. او با جنید همراه بود و به همراهی او مشهور شد، چنانکه با الحسین النوری، رویماً بن أحمد، سمنون بن حمزة، أَبا محمد الجریری و سایر شیوخ همراه بود. بیش از 60 [[حج]] به جا آورد و حدیث را فراگرفت و نقل کرده است. وی در سال 348 هجری قمری در بغداد وفات یافت و مدفن او در شونیزیه در جوار قبر [[سری سقطی|سری السقطی]] و جنید است.
او در بغداد پایتخت [[عراق]] به سال 253 هـ برابر با 867 میلادی به دنیا آمد و در همانجا رشد یافت، به این دلیل به او "الخُلدی" می‌گوید چون نسب او به "قصر الخلد" بغداد می‌رسد. بلکه [[جنید بغدادی|جنید]] او را به این امر فرا خواند و مکلف کرد و او را «الخواص» نامیدند زیرا حصیری(خوص) که همان برگ خرما است می‌فروخت. او با جنید همراه بود و به همراهی او مشهور شد، چنانکه با الحسین النوری، رویماً بن أحمد، سمنون بن حمزة، أَبا محمد الجریری و سایر شیوخ همراه بود. بیش از 60 [[حج]] به جا آورد و حدیث را فراگرفت و نقل کرده است. وی در سال 348 هجری قمری در بغداد وفات یافت و مدفن او در شونیزیه در جوار قبر [[سری سقطی|سری السقطی]] و جنید است.


=گفتار=
=گفتار=
خط ۲۸: خط ۲۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: تصوف]]
[[رده:تصوف]]
۴٬۹۳۳

ویرایش