۴٬۹۳۳
ویرایش
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - 'بت پرستی' به 'بت‌پرستی') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''حضرت نوح (ع)''' فرزند لامک فرزند متوشلخ فرزند اخنوخ (ادریس) است و نسب او به [[شیت]] فرزند حضرت [[آدم]](ع) می‌رسد تاریخ نویسان بر این باورند که حضرت نوح (ع) اولین رسولی است که خدای سبحان او را به سوی اهل زمین فرستاد، و به او فرمان‌داد تا قومش را آگاه کند و آنان را از عذاب [[خدا]] برحذر نماید . | '''حضرت نوح (ع)''' فرزند لامک فرزند متوشلخ فرزند اخنوخ (ادریس) است و نسب او به [[شیت]] فرزند حضرت [[آدم]](ع) می‌رسد تاریخ نویسان بر این باورند که حضرت نوح (ع) اولین رسولی است که خدای سبحان او را به سوی اهل زمین فرستاد، و به او فرمان‌داد تا قومش را آگاه کند و آنان را از عذاب [[خدا]] برحذر نماید. | ||
اولین [[پیامبر اولوالعزم]] و از جمله ی پیامبرانی که با عمری طولانی در راه گسترش خدا پرستی و نجات مردم از نادانی رنج فراوانی کشید نوح پیامبر (ع) بود . | اولین [[پیامبر اولوالعزم]] و از جمله ی پیامبرانی که با عمری طولانی در راه گسترش خدا پرستی و نجات مردم از نادانی رنج فراوانی کشید نوح پیامبر (ع) بود. | ||
در زمان این [[پیامبر]] بزرگوار [[بت‌پرستی]] و گرایش مردم به خدایان دروغین گسترش یافته بود . حضرت نوح (ع) مدّتی از عمر خویش را از مردم کناره گرفت تا اینکه به فرمان پروردگار مأمور هدایت مردم شد. همزمان با شروع نصیحت های نوح پیامبر (ع) بزرگان شهر که هفتاد نفر بودند به مخالفت با آن حضرت پرداختند و به دنبال آنان مردم نادان هم به بهانه ی اینکه | در زمان این [[پیامبر]] بزرگوار [[بت‌پرستی]] و گرایش مردم به خدایان دروغین گسترش یافته بود. حضرت نوح (ع) مدّتی از عمر خویش را از مردم کناره گرفت تا اینکه به فرمان پروردگار مأمور هدایت مردم شد. همزمان با شروع نصیحت های نوح پیامبر (ع) بزرگان شهر که هفتاد نفر بودند به مخالفت با آن حضرت پرداختند و به دنبال آنان مردم نادان هم به بهانه ی اینکه «تو دروغ میگوئی، چون انسانی مثل ما هستی» او را مسخره کردند. | ||
چنان که در [[قرآن مجید]] آمده است: «ما نوح را به سوی قومش فرستادیم (وگفتیم) آگاه کن قوم‌خود را قبل از آن که ایشان را عذابی دردناک بیاید» <ref>سوره نوح آیه 1</ref> | چنان که در [[قرآن مجید]] آمده است: «ما نوح را به سوی قومش فرستادیم (وگفتیم) آگاه کن قوم‌خود را قبل از آن که ایشان را عذابی دردناک بیاید» <ref>سوره نوح آیه 1</ref> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
آنچه در مورد نام این پیام آور الهی می‌توان گفت این است که در منابع تاریخی و روایی او را [[عبدالغفار]]، [[عبدالملک]]، و [[عبدالأعلی]] نامیدند. <ref>صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ج 1، ص 28، قم، کتاب‌فروشی داوری، چاپ اول، 1385ق</ref> البته در برخی منابع نام وی را عبدالجبار هم نقل کرده‌اند. <ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 84، مشهد، مرکز پژوهش های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref> | آنچه در مورد نام این پیام آور الهی می‌توان گفت این است که در منابع تاریخی و روایی او را [[عبدالغفار]]، [[عبدالملک]]، و [[عبدالأعلی]] نامیدند. <ref>صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ج 1، ص 28، قم، کتاب‌فروشی داوری، چاپ اول، 1385ق</ref> البته در برخی منابع نام وی را عبدالجبار هم نقل کرده‌اند. <ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 84، مشهد، مرکز پژوهش های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref> | ||
[[شیخ صدوق]] <ref>ر.ک:مقاله شیخ صدوق</ref> بعد از نقل این [[روایات]] متفاوت؛ می‌گوید: «اخبار و [[احادیث]] راجع به نام حضرت نوح(ع) هم‌خوان بوده و اختلافی بینشان نیست؛ زیرا در همه این روایات، ابتدای اسم آن‌حضرت، کلمه "عبد" ثبت شده است و بدین ترتیب، او را عبدالغفّار، عبدالملک و عبدالاعلی معرّفی نموده‌اند»؛ <ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 29، مشهد، مرکز پژوهش های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref> یعنی همه بیانگر عبودیت و بندگی نوح(ع) در پیشگاه خدایی است که غفّار، مالک و اعلی می‌باشد. <ref>علت نام‌گذاری حضرت نوح(ع) به این نام، پاسخ 103998</ref> | [[شیخ صدوق]] <ref>ر. ک:مقاله شیخ صدوق</ref> بعد از نقل این [[روایات]] متفاوت؛ می‌گوید: «اخبار و [[احادیث]] راجع به نام حضرت نوح(ع) هم‌خوان بوده و اختلافی بینشان نیست؛ زیرا در همه این روایات، ابتدای اسم آن‌حضرت، کلمه "عبد" ثبت شده است و بدین ترتیب، او را عبدالغفّار، عبدالملک و عبدالاعلی معرّفی نموده‌اند»؛ <ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 29، مشهد، مرکز پژوهش های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref> یعنی همه بیانگر عبودیت و بندگی نوح(ع) در پیشگاه خدایی است که غفّار، مالک و اعلی می‌باشد. <ref>علت نام‌گذاری حضرت نوح(ع) به این نام، پاسخ 103998</ref> | ||
در ضمن، ممکن است اسامی یاد شده، ترجمه‌ای از نام حضرتشان در زبان دیگر باشد. | در ضمن، ممکن است اسامی یاد شده، ترجمه‌ای از نام حضرتشان در زبان دیگر باشد. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
2. گزارش دیگر اما می‌گوید: نوح 2500 سال عمر کرد، یعنی 850 سال قبل از نبوت، 950 سال بعد از نبوت و در حال تبلیغ، 200 سال بعد از ناامیدی از [[هدایت]] مردم و در حال ساخت کشتی، و 500 سال بعد از طوفان. <ref>شیخ صدوق، امالی، ص 512، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، 1400ق</ref> | 2. گزارش دیگر اما می‌گوید: نوح 2500 سال عمر کرد، یعنی 850 سال قبل از نبوت، 950 سال بعد از نبوت و در حال تبلیغ، 200 سال بعد از ناامیدی از [[هدایت]] مردم و در حال ساخت کشتی، و 500 سال بعد از طوفان. <ref>شیخ صدوق، امالی، ص 512، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، 1400ق</ref> | ||
البته برخی | البته برخی گزارش‌ها، این 2500 سال را به شیوه دیگری تفکیک می‌کنند: | ||
850 سال قبل از نبوت، 950 سال بعد از نبوت و هنگام تبلیغ، و 700 سال بعد از طوفان. <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 523، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق</ref> | 850 سال قبل از نبوت، 950 سال بعد از نبوت و هنگام تبلیغ، و 700 سال بعد از طوفان. <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 523، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق</ref> | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
4. برخی گزارش‌ها عمر نوح را همان 950 سال اعلام شده در [[قرآن]] می‌داند، و معتقد است که این آیه ناظر به تمام عمر حضرتشان بوده و نه تنها مدت رسالت و تبلیغ ایشان: | 4. برخی گزارش‌ها عمر نوح را همان 950 سال اعلام شده در [[قرآن]] می‌داند، و معتقد است که این آیه ناظر به تمام عمر حضرتشان بوده و نه تنها مدت رسالت و تبلیغ ایشان: | ||
نوح هنگام نبوت 480 ساله بود و 120 سال مردم را به پیامبری خویش خواند. آن‌گاه خدای متعال او را مأمور به ساختن کشتی نمود و 600 ساله بود که طوفان شروع شد و پس از طوفان نیز 350 سال دیگر زیست. <ref>تاریخ طبری، | نوح هنگام نبوت 480 ساله بود و 120 سال مردم را به پیامبری خویش خواند. آن‌گاه خدای متعال او را مأمور به ساختن کشتی نمود و 600 ساله بود که طوفان شروع شد و پس از طوفان نیز 350 سال دیگر زیست. <ref>تاریخ طبری، ترجمه، ج 1، ص 117</ref> | ||
5. برخی هم در مجموع سن نوح بین 1450 سال تا 2800 اعلام کرده‌اند. <ref>مسعودی، علی بن حسین، إثبات الوصیة، مترجم، نجفی، محمدجواد، ص 41، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، 1362ش</ref> | 5. برخی هم در مجموع سن نوح بین 1450 سال تا 2800 اعلام کرده‌اند. <ref>مسعودی، علی بن حسین، إثبات الوصیة، مترجم، نجفی، محمدجواد، ص 41، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، 1362ش</ref> | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
به فرموده قرآن نوح فرزندش را که در کناری جدا از پدر قرار گرفته بود مخاطب ساخت و فریاد زد: پسرم! با ما سوار شو و با [[کافران]] مباش <ref>هود / ۴۲</ref> که فنا و نابودی تو را در بر خواهد گرفت. ولی آن فرزند لجوج و کوتاه فکر به گمان این که با خشم خدا نیز می‌توان مبارزه کرد و فریاد برآورد: «پدر! برای من نگران نباش. به زودی به کوهی پناه می برم که دست این سیلاب به دامنش هرگز نخواهد رسید و مرا در دامان خود پناه خواهد داد». <ref>هود / ۴۳</ref> | به فرموده قرآن نوح فرزندش را که در کناری جدا از پدر قرار گرفته بود مخاطب ساخت و فریاد زد: پسرم! با ما سوار شو و با [[کافران]] مباش <ref>هود / ۴۲</ref> که فنا و نابودی تو را در بر خواهد گرفت. ولی آن فرزند لجوج و کوتاه فکر به گمان این که با خشم خدا نیز می‌توان مبارزه کرد و فریاد برآورد: «پدر! برای من نگران نباش. به زودی به کوهی پناه می برم که دست این سیلاب به دامنش هرگز نخواهد رسید و مرا در دامان خود پناه خواهد داد». <ref>هود / ۴۳</ref> | ||
نوح (ع) باز مأیوس نشد و بار دیگر به اندرز و نصیحت فرزند کوتاه فکر پرداخت تا شاید از مرکب غرور و خیره سری فرود آید و راه حق پیش گیرد، از این رو گفت: «فرزندم! امروز برای هیچ قدرتی در برابر فرمان و عذاب الهی پناهگاهی وجود ندارد و تنها کسانی که مورد رحمت الهی قرار گیرند، اهل نجات هستند... ». <ref>هود / ۴۳</ref> | نوح (ع) باز مأیوس نشد و بار دیگر به اندرز و نصیحت فرزند کوتاه فکر پرداخت تا شاید از مرکب غرور و خیره سری فرود آید و راه حق پیش گیرد، از این رو گفت: «فرزندم! امروز برای هیچ قدرتی در برابر فرمان و عذاب الهی پناهگاهی وجود ندارد و تنها کسانی که مورد رحمت الهی قرار گیرند، اهل نجات هستند...». <ref>هود / ۴۳</ref> | ||
در این هنگام موجی برخاست و فرزند نوح را چون پر کاهی از جا کند و درهم کوبید «و میان پدر و فرزند جدایی افکند و او را در صف غرق شدگان قرار داد». <ref>هود / ۴۳</ref> | در این هنگام موجی برخاست و فرزند نوح را چون پر کاهی از جا کند و درهم کوبید «و میان پدر و فرزند جدایی افکند و او را در صف غرق شدگان قرار داد». <ref>هود / ۴۳</ref> | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
=محل دفن حضرت نوح= | =محل دفن حضرت نوح= | ||
گزارش‌های متعددی از [[ائمه(ع)]] وارد شده است که محل دفن و قبر حضرت نوح(ع) را در شهر [[نجف اشرف]] و در همان مزار [[امام علی(ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام علی(ع)</ref> می‌داند و از آن‌جا که در آن زمان [[نجف]] بیابان خشک و بی‌آب و علف بود، از آن به عنوان پشت کوفه یا نزدیک کوفه یاد شده است. <ref> قبر حضرت آدم و نوح در نجف، پاسخ 8427</ref> | گزارش‌های متعددی از [[ائمه(ع)]] وارد شده است که محل دفن و قبر حضرت نوح(ع) را در شهر [[نجف اشرف]] و در همان مزار [[امام علی(ع)]] <ref>ر. ک:مقاله امام علی(ع)</ref> می‌داند و از آن‌جا که در آن زمان [[نجف]] بیابان خشک و بی‌آب و علف بود، از آن به عنوان پشت کوفه یا نزدیک کوفه یاد شده است. <ref> قبر حضرت آدم و نوح در نجف، پاسخ 8427</ref> | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||