۴٬۹۳۳
ویرایش
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس رنگی}}' به '== پانویس == {{پانویس}}') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
حضرت به خاطر دست‌یابی بر موقعیت‌های بهتر اجتماعی و سیاسی در تبلیغ دین خدا و استحکام آن و پیوند با قبایل بزرگ عرب و جلوگیری از کارشکنی‌های آنان و حفظ سیاست داخلی و ایجاد زمینه مساعد برای [[مسلمان]] شدن قبایل عرب به برخی ازدواج‌ها رو آورد. | حضرت به خاطر دست‌یابی بر موقعیت‌های بهتر اجتماعی و سیاسی در تبلیغ دین خدا و استحکام آن و پیوند با قبایل بزرگ عرب و جلوگیری از کارشکنی‌های آنان و حفظ سیاست داخلی و ایجاد زمینه مساعد برای [[مسلمان]] شدن قبایل عرب به برخی ازدواج‌ها رو آورد. | ||
در راستای این اهداف پیامبر (ص) با زنان ذیل ازدواج کردند : | در راستای این اهداف پیامبر (ص) با زنان ذیل ازدواج کردند: | ||
عایشه دختر ابوبکر از قبیله «تیم». | عایشه دختر ابوبکر از قبیله «تیم». | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
در آن محیطی که جنگ و خونریزی و غارتگری رواج داشت، بلکه به تعبیر ابن خلدون جنگ و خونریزی و غارتگری جزو خصلت ثانوی آنان شده بود، <ref> مقدمه ابن خلدون (ترجمه)، ج 1، ص 286</ref> بهترین عامل بازدارنده از جنگها و عامل وحدت و اُلفت، پیوند زناشویی بود. | در آن محیطی که جنگ و خونریزی و غارتگری رواج داشت، بلکه به تعبیر ابن خلدون جنگ و خونریزی و غارتگری جزو خصلت ثانوی آنان شده بود، <ref> مقدمه ابن خلدون (ترجمه)، ج 1، ص 286</ref> بهترین عامل بازدارنده از جنگها و عامل وحدت و اُلفت، پیوند زناشویی بود. | ||
از این روی پیامبر(ص) با قبایل بزرگ قریش به ویژه با قبایلی که بیش از دیگران با پیامبر (ص) دشمن بودند مانند بنی‌امیه و بنی‌اسرائیل | از این روی پیامبر(ص) با قبایل بزرگ قریش به ویژه با قبایلی که بیش از دیگران با پیامبر (ص) دشمن بودند مانند بنی‌امیه و بنی‌اسرائیل ازدواج نمود. اما با قبایل انصار که از سوی آنان هیچ خطری احساس نمی‌شد و آنان نسبت به پیامبر(ص) دشمنی نداشتند، ازدواج نکرد. | ||
گیورگیو نویسنده مسیحی می‌نویسد: | گیورگیو نویسنده مسیحی می‌نویسد: | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
پیامبر (ص) و آله به او اشاره کرد که اینجا یعنى پشت سر آن حضرت بنشیند. على (ع) آمد و بین پیامبر (ص) و عایشه نشست و مانند اعرابى ها زانوان را در بغل گرفت. عایشه آن حضرت را کنار زد و غضب کرد و گفت: براى نشستنت جایى جز بغل من نیافتى؟! پیامبر (ص) با شنیدن این سخن بر عایشه غضب کرد و فرمود: ساکت باش اى حمیرا! درباره برادرم على مرا اذیت مکن. او امیرالمؤمنین و آقاى مسلمانان و صاحب لواى حمد و پیشرو پیشانى سفیدان در روز قیامت است. خداوند اختیار پل صراط را به او مىسپارد و او آتش را تقسیم مىکند. دوستانش را داخل بهشت و دشمنانش را داخل آتش مى نماید. <ref>أسرار آل محمد (ص) (ترجمه کتاب سلیم)، اسماعیل انصاری، ص ۴۱۵؛ مناقب ابن مردویه (منبع اهل سنت)، ص ۶۲</ref> | پیامبر (ص) و آله به او اشاره کرد که اینجا یعنى پشت سر آن حضرت بنشیند. على (ع) آمد و بین پیامبر (ص) و عایشه نشست و مانند اعرابى ها زانوان را در بغل گرفت. عایشه آن حضرت را کنار زد و غضب کرد و گفت: براى نشستنت جایى جز بغل من نیافتى؟! پیامبر (ص) با شنیدن این سخن بر عایشه غضب کرد و فرمود: ساکت باش اى حمیرا! درباره برادرم على مرا اذیت مکن. او امیرالمؤمنین و آقاى مسلمانان و صاحب لواى حمد و پیشرو پیشانى سفیدان در روز قیامت است. خداوند اختیار پل صراط را به او مىسپارد و او آتش را تقسیم مىکند. دوستانش را داخل بهشت و دشمنانش را داخل آتش مى نماید. <ref>أسرار آل محمد (ص) (ترجمه کتاب سلیم)، اسماعیل انصاری، ص ۴۱۵؛ مناقب ابن مردویه (منبع اهل سنت)، ص ۶۲</ref> | ||
تلاش عایشه در گردآوری احزاب مخالف امام علی(ع) و سازماندهی لشکری بزرگ علیه خلافت امام که به جنگ جمل انجامید، نشانه بارزی از دشمنی او با [[علی بن ابی‌طالب]](ع) است. عایشه در [[مکه]] حضور داشت که خبر قتل عثمان را برای او آوردند. او عمره خود را به‌جا آورد و به سمت [[مدینه]] راه افتاد اما همین که خبر به خلافت رسیدن علی(ع) را به او دادند، با ناراحتی به مکه بازگشت. پس از مدتی با رسیدن طلحه و زبیر به مکه، این سه با نیروهایی از قبایل عرب، به سوی [[بصره]]<ref>ر.ک:مقاله بصره</ref> راه افتادند و ادعای خونخواهی عثمان را مطرح ساختند. آنها بعد از تصرف این شهر، در برابر نیروهای امام صف‌آرایی کردند.<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲ ص۱۸۰</ref> | تلاش عایشه در گردآوری احزاب مخالف امام علی(ع) و سازماندهی لشکری بزرگ علیه خلافت امام که به جنگ جمل انجامید، نشانه بارزی از دشمنی او با [[علی بن ابی‌طالب]](ع) است. عایشه در [[مکه]] حضور داشت که خبر قتل عثمان را برای او آوردند. او عمره خود را به‌جا آورد و به سمت [[مدینه]] راه افتاد اما همین که خبر به خلافت رسیدن علی(ع) را به او دادند، با ناراحتی به مکه بازگشت. پس از مدتی با رسیدن طلحه و زبیر به مکه، این سه با نیروهایی از قبایل عرب، به سوی [[بصره]]<ref>ر. ک:مقاله بصره</ref> راه افتادند و ادعای خونخواهی عثمان را مطرح ساختند. آنها بعد از تصرف این شهر، در برابر نیروهای امام صف‌آرایی کردند.<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲ ص۱۸۰</ref> | ||
حضرت علی (ع) در جریان جنگ جمل، نامه‌ای برای عایشه نوشت و شخصیت وی را بدین گونه توصیف کرد: اما بعد فانک خرجت من بیتک عاصیه لله تعالی و لرسوله (ص) تطلبین امرا کان عنک موضوعاً، ثم تزعمین انّک تریدین الاصلاح بین النّاس فخبّرینی ما للنّساء و قود العساکر؟ و زعمت انک طالبه بدم عثمان و عثمان رجل من بنی‌امیه و انت امراه من بنی‌تمیم بن مره، ولعمری ان الذی عرضک للبلاء و حملک علی المعصیه لأعظم الیک ذنباً من قتله عثمان، و ما غضبت حتی اغضبت و لاهجت حتی هیجت، فاتقی الله یا عایشه! و ارجعی الی منزلک و اسبلی علیک سترک، والسلام.<ref> کشف الغمه، ج ۱، ص ۳۲۵</ref> | حضرت علی (ع) در جریان جنگ جمل، نامه‌ای برای عایشه نوشت و شخصیت وی را بدین گونه توصیف کرد: اما بعد فانک خرجت من بیتک عاصیه لله تعالی و لرسوله (ص) تطلبین امرا کان عنک موضوعاً، ثم تزعمین انّک تریدین الاصلاح بین النّاس فخبّرینی ما للنّساء و قود العساکر؟ و زعمت انک طالبه بدم عثمان و عثمان رجل من بنی‌امیه و انت امراه من بنی‌تمیم بن مره، ولعمری ان الذی عرضک للبلاء و حملک علی المعصیه لأعظم الیک ذنباً من قتله عثمان، و ما غضبت حتی اغضبت و لاهجت حتی هیجت، فاتقی الله یا عایشه! و ارجعی الی منزلک و اسبلی علیک سترک، والسلام.<ref> کشف الغمه، ج ۱، ص ۳۲۵</ref> | ||
| خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
به عقیده گروهی از نویسندگان شیعه، عایشه در به خلافت رسیدن ابوبکر نیز نقش داشت و در روزهای آخر عمر پیامبر(ص) تلاش‌هایی برای زمینه سازی خلافت پدرش انجام داد. او همچنین با نقل روایاتی از [[پیامبر اسلام]] در فضیلت ابوبکر و عمر، به تثیبت خلافت آن دو یاری رساند.<ref>واردی، نقش همسران رسول خدا در حکومت امیر مومنان، ص۱۱۴</ref> گزارش‌هایی که حاکی از رسیدگی دو خلیفه نخست به عایشه و اعطای هدایا و افزایش مستمری او نسبت به سایر همسران پیامبر(ص) به او است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۵۳</ref> مورد توجه شیعیان قرار گرفته و نوعی بی‌عدالتی تلقی شده است.<ref>تصویر خانواده پیامبر، ص۱۱۵-۱۱۶</ref> | به عقیده گروهی از نویسندگان شیعه، عایشه در به خلافت رسیدن ابوبکر نیز نقش داشت و در روزهای آخر عمر پیامبر(ص) تلاش‌هایی برای زمینه سازی خلافت پدرش انجام داد. او همچنین با نقل روایاتی از [[پیامبر اسلام]] در فضیلت ابوبکر و عمر، به تثیبت خلافت آن دو یاری رساند.<ref>واردی، نقش همسران رسول خدا در حکومت امیر مومنان، ص۱۱۴</ref> گزارش‌هایی که حاکی از رسیدگی دو خلیفه نخست به عایشه و اعطای هدایا و افزایش مستمری او نسبت به سایر همسران پیامبر(ص) به او است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۵۳</ref> مورد توجه شیعیان قرار گرفته و نوعی بی‌عدالتی تلقی شده است.<ref>تصویر خانواده پیامبر، ص۱۱۵-۱۱۶</ref> | ||
رابطه عایشه با عثمان در سال‌های نخست خلافت وی خوب اما در نیمه دوم خلافت با دشمنی پایان یافت. در نیمه دوم خلافت | رابطه عایشه با عثمان در سال‌های نخست خلافت وی خوب اما در نیمه دوم خلافت با دشمنی پایان یافت. در نیمه دوم خلافت عثمان، عایشه با ورود به جرگه مخالفان خلیفه، نقش سیاسی بارزتری در جامعه اسلامی ایفا کرد. او در سخنان خود و برخوردهایی که بین او و عثمان در [[مسجد]]<ref>ر. ک:مقاله مسجد</ref> مدینه پیش آمد به شدت به انتقاد از خلیفه پرداخت و بنابر گزارش‌هایی او را شایسته مرگ دانست.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ج۲، ص۴۲۱</ref> | ||
==امام علی(ع) و عایشه== | == امام علی(ع) و عایشه == | ||
عایشه از مخالفان امام علی(ع) بود. برخی نویسندگان، سابقه این اختلاف را به دوران حیات پیامبر عقب برده‌اند.<ref> نقش همسران رسول خدا در حکومت امیر مومنان، ص۱۰۳</ref> نقش عایشه در برپایی شورشی بزرگ علیه خلافت امام علی(ع) که به جنگ جمل انجامید، نشانه بارزی از دشمنی او با علی ابن ابی‌طالب(ع) است، هر چند برخی نویسندگان سنی مذهب او را تحت تاثیر تحریک بدخواهان دانسته‌اند و یا اقدام او در لشکرکشی به بصره را به قصد [[قصاص]] کشندگان عثمان و نه مخالفت با علی(ع)و این عمل او را خطایی در [[اجتهاد]]<ref>ر.ک:مقاله مسجد</ref> دانسته‌اند که خود عایشه از آن پشیمان بود.<ref>ندوی، سیره السیده عائشه‌ام | عایشه از مخالفان امام علی(ع) بود. برخی نویسندگان، سابقه این اختلاف را به دوران حیات پیامبر عقب برده‌اند.<ref> نقش همسران رسول خدا در حکومت امیر مومنان، ص۱۰۳</ref> نقش عایشه در برپایی شورشی بزرگ علیه خلافت امام علی(ع) که به جنگ جمل انجامید، نشانه بارزی از دشمنی او با علی ابن ابی‌طالب(ع) است، هر چند برخی نویسندگان سنی مذهب او را تحت تاثیر تحریک بدخواهان دانسته‌اند و یا اقدام او در لشکرکشی به بصره را به قصد [[قصاص]] کشندگان عثمان و نه مخالفت با علی(ع)و این عمل او را خطایی در [[اجتهاد]]<ref>ر. ک:مقاله مسجد</ref> دانسته‌اند که خود عایشه از آن پشیمان بود.<ref>ندوی، سیره السیده عائشه‌ام المومنین، ص۱۸۹-۱۹۲</ref> | ||
عایشه که از مخالفان عثمان بود و در هنگام قتل عثمان در مکه حضور داشت با شنیدن به خلافت رسیدن علی، در مکه ماند. بعد از مدتی با رسیدن طلحه و زبیر به مکه، این سه با نیروهایی از قبایل عرب به سوی بصره راه افتادند و ادعای خونخواهی عثمان را مطرح کردند<ref>سیره السیده عائشه‌ام | عایشه که از مخالفان عثمان بود و در هنگام قتل عثمان در مکه حضور داشت با شنیدن به خلافت رسیدن علی، در مکه ماند. بعد از مدتی با رسیدن طلحه و زبیر به مکه، این سه با نیروهایی از قبایل عرب به سوی بصره راه افتادند و ادعای خونخواهی عثمان را مطرح کردند<ref>سیره السیده عائشه‌ام المومنین، ص۱۸۹-۱۹۲</ref> و بعد از تصرف این شهر، در برابر نیروهای امام صف ارایی کردند.<ref>ابن قتیبه، الامامه و السیاسه، ج۱، ص۷۱-۷۲ </ref> | ||
جنگی که در ادامه شکل گرفت به دلیل حضور عایشه در این جنگ که بر شتری سوار بود به جنگ جمل مشهور شد و این نخستین جنگ داخلی مسلمانان بود. | جنگی که در ادامه شکل گرفت به دلیل حضور عایشه در این جنگ که بر شتری سوار بود به جنگ جمل مشهور شد و این نخستین جنگ داخلی مسلمانان بود. | ||
==معاویه و عایشه== | == معاویه و عایشه == | ||
با اینکه روایاتی از هدایای مالی معاویه به عایشه در منابع موجود است، دست کم در بخشی از دوران حکومت معاویه، عایشه از مخالفان و معترضان به او بود. او بخصوص به دلیل کشته شدن برادرش محمد بن ابی‌بکر به فرمان معاویه از او دل خوشی نداشت و نیز او را به دلیل قتل حجر بن عدی سرزنش می‌کرد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۸۰-۱۸۱</ref> نقل است که عایشه با شنیدن خبر دستگیری [[حجر بن عدی]] کسی را برای شفاعت از او نزد معاویه فرستاد اما این فرستاده هنگامی به شام رسید که حجر و یارانش به شهادت رسیده بودند.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامه و السیاسه، ج۱، ص۲۰۵؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۲۵۷</ref> | با اینکه روایاتی از هدایای مالی معاویه به عایشه در منابع موجود است، دست کم در بخشی از دوران حکومت معاویه، عایشه از مخالفان و معترضان به او بود. او بخصوص به دلیل کشته شدن برادرش محمد بن ابی‌بکر به فرمان معاویه از او دل خوشی نداشت و نیز او را به دلیل قتل حجر بن عدی سرزنش می‌کرد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۸۰-۱۸۱</ref> نقل است که عایشه با شنیدن خبر دستگیری [[حجر بن عدی]] کسی را برای شفاعت از او نزد معاویه فرستاد اما این فرستاده هنگامی به شام رسید که حجر و یارانش به شهادت رسیده بودند.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامه و السیاسه، ج۱، ص۲۰۵؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۲۵۷</ref> | ||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
=چشم‌پوشی امام علی (ع) از خطاهای عایشه= | =چشم‌پوشی امام علی (ع) از خطاهای عایشه= | ||
==غنیمت نگرفتن در جنگ جمل== | == غنیمت نگرفتن در جنگ جمل == | ||
وقتی که علی (ع) با اصحاب جمل جنگ نمود، چیزی را به غنیمت نگرفت. برخی از اصحابش گفتند: اگر جنگ با اینها حلال است، پس غنیمتشان نیز حلال است و اگر غنیمتشان حرام است، پس جنگشان هم [[حرام]] است؛ بنابراین چرا با آنان جنگیدی، اما کسی از آنها را اسیر نگرفتی؟ | وقتی که علی (ع) با اصحاب جمل جنگ نمود، چیزی را به غنیمت نگرفت. برخی از اصحابش گفتند: اگر جنگ با اینها حلال است، پس غنیمتشان نیز حلال است و اگر غنیمتشان حرام است، پس جنگشان هم [[حرام]] است؛ بنابراین چرا با آنان جنگیدی، اما کسی از آنها را اسیر نگرفتی؟ | ||
امام (ع) فرمود: کدام یک از شما حاضر است عایشه را به‌عنوان سهم خود بردارد؟ برخی گفتند: عایشه از جهت رسول الله (ص) مصون و محفوظ است و او را به اسارت نمی‌گیریم؛ اما دیگران چنین مصونیتی ندارند؛ پس می‌توانیم آنان را به اسارت بگیریم.... <ref> سیدمرتضی، علم‌الهدی، تنزیه الأنبیاء (ع) ص | امام (ع) فرمود: کدام یک از شما حاضر است عایشه را به‌عنوان سهم خود بردارد؟ برخی گفتند: عایشه از جهت رسول الله (ص) مصون و محفوظ است و او را به اسارت نمی‌گیریم؛ اما دیگران چنین مصونیتی ندارند؛ پس می‌توانیم آنان را به اسارت بگیریم.... <ref> سیدمرتضی، علم‌الهدی، تنزیه الأنبیاء (ع) ص ۱۵۵؟ ؟؟، شریف رضی، قم، چاپ اول، ۱۳۷۷ش</ref> | ||
==حفاظت از جان عایشه== | == حفاظت از جان عایشه == | ||
امیرالمؤمنین (ع) در مسیرشان به [[کوفه]]<ref>ر.ک:مقاله کوفه</ref> دستور دادند عایشه را همراه چهل زن که [[عمامه]] و [[عرقچین]] به سر گذاشته و [[شمشیر]] حایل کرده بودند، به مدینه برسانند و دستور داده بود که از چپ و راست و پشت سر از او مواظبت کنند عایشه نیز در طول سفر به علی (ع) چنین و چنان می‌گفت که مردان (نامحرمی) را با من فرستاد و حرمت پیامبر اسلام (ص) را نگه نداشت؛ اما زمانی که وارد مدینه شدند و آنان را دید از سخنانش پشیمان شد و گفت: خداوند به پسر ابی‌طالب بهترین پاداش‌‌ها را بدهد که حرمت پیامبر (ص) را حفظ نمود. <ref>شیخ مفید، الجمل، ص | امیرالمؤمنین (ع) در مسیرشان به [[کوفه]]<ref>ر. ک:مقاله کوفه</ref> دستور دادند عایشه را همراه چهل زن که [[عمامه]] و [[عرقچین]] به سر گذاشته و [[شمشیر]] حایل کرده بودند، به مدینه برسانند و دستور داده بود که از چپ و راست و پشت سر از او مواظبت کنند عایشه نیز در طول سفر به علی (ع) چنین و چنان می‌گفت که مردان (نامحرمی) را با من فرستاد و حرمت پیامبر اسلام (ص) را نگه نداشت؛ اما زمانی که وارد مدینه شدند و آنان را دید از سخنانش پشیمان شد و گفت: خداوند به پسر ابی‌طالب بهترین پاداش‌‌ها را بدهد که حرمت پیامبر (ص) را حفظ نمود. <ref>شیخ مفید، الجمل، ص ۴۱۵؟ ؟؟، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ق</ref> | ||
=ماجرای تحریم عایشه= | =ماجرای تحریم عایشه= | ||
| خط ۱۶۲: | خط ۱۶۲: | ||
روزی پیامبر نزد حفصه آمد، او این سخن را به پیامبر گفت. حضرت فرمود: من مغافیر نخورده‌ام، بلکه عسلی نزد زینب بنت جحش نوشیدم، و من سوگند یاد می‌کنم که دیگر از آن عسل ننوشم ولی این سخن را به کسی مگو، مبادا به گوش مردم برسد و بگویند چرا پیامبر غذای حلالی را بر خود تحریم کرده، و یا از کار پیامبر در این مورد و یا مشابه آن تبعیت کنند، و یا به گوش زینب برسد و او دل شکسته شود. اما حفصه پس از مدتی این راز را آشکار کرد. <ref>بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ج۵، ص۲۲۲</ref> | روزی پیامبر نزد حفصه آمد، او این سخن را به پیامبر گفت. حضرت فرمود: من مغافیر نخورده‌ام، بلکه عسلی نزد زینب بنت جحش نوشیدم، و من سوگند یاد می‌کنم که دیگر از آن عسل ننوشم ولی این سخن را به کسی مگو، مبادا به گوش مردم برسد و بگویند چرا پیامبر غذای حلالی را بر خود تحریم کرده، و یا از کار پیامبر در این مورد و یا مشابه آن تبعیت کنند، و یا به گوش زینب برسد و او دل شکسته شود. اما حفصه پس از مدتی این راز را آشکار کرد. <ref>بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ج۵، ص۲۲۲</ref> | ||
این روایت در منابع گوناگون با تغییراتی نقل شده<ref>حسینی فاطمی، نقد و بررسی دیدگاه‌های موجود درباره افشای راز پیامبر(ص) در آیات ابتدایی سوره تحریم</ref> و حتی بخاری نیز آن را بیان کرده است.<ref>صحیح البخاری، ج ۵، ص۴۹۶۴، ح۴۹۶۶، کتَاب الطَّلَاقِ، بَاب «لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ الله لک»،</ref> بخاری روایت دیگری در این رابطه به نقل از خلیفه دوم می‌نویسد که در آن عایشه و حفضه علیه پیامبر(ص) هم پیمان شدند.<ref>صحیح البخاری، ج ۴، ص۱۸۶۸، ح۴۶۳۰، کتَاب التفسیر، بَاب: وَإِذْ أَسَرَّ النبی إلی بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِیثًا</ref> قرطبی<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ج ۱۸، ص۲۰۲</ref> و ابن قیم<ref>ابن قیم، إعلام الموقعین عن رب العالمین، ج ۱، ص۱۸۹؛ ابن | این روایت در منابع گوناگون با تغییراتی نقل شده<ref>حسینی فاطمی، نقد و بررسی دیدگاه‌های موجود درباره افشای راز پیامبر(ص) در آیات ابتدایی سوره تحریم</ref> و حتی بخاری نیز آن را بیان کرده است.<ref>صحیح البخاری، ج ۵، ص۴۹۶۴، ح۴۹۶۶، کتَاب الطَّلَاقِ، بَاب «لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ الله لک»،</ref> بخاری روایت دیگری در این رابطه به نقل از خلیفه دوم می‌نویسد که در آن عایشه و حفضه علیه پیامبر(ص) هم پیمان شدند.<ref>صحیح البخاری، ج ۴، ص۱۸۶۸، ح۴۶۳۰، کتَاب التفسیر، بَاب: وَإِذْ أَسَرَّ النبی إلی بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِیثًا</ref> قرطبی<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ج ۱۸، ص۲۰۲</ref> و ابن قیم<ref>ابن قیم، إعلام الموقعین عن رب العالمین، ج ۱، ص۱۸۹؛ ابن قیم، الأمثال فی القرآن الکریم، ج ۱، ص۵۷، | ||
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ کفَرُوا امْرَأَةَ نُوحٍ وَامْرَأَةَ لُوطٍ کانَتا تَحْتَ عَبْدَینِ مِنْ عِبادِنا صالِحَینِ فَخانَتاهُما فَلَمْ یغْنِیا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَیئاً وَقیلَ ادْخُلاَ النَّارَ مَعَ الدَّاخِلینَ. التحریم/۱۰</ref> حتی آیه ۱۰ سوره تحریم <ref>واردی، نقش همسران رسول خدا در حکومت امیر مومنان، ص۱۱۴</ref> را نیز برای ترساندن عایشه و حفصه می‌دانند. | ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ کفَرُوا امْرَأَةَ نُوحٍ وَامْرَأَةَ لُوطٍ کانَتا تَحْتَ عَبْدَینِ مِنْ عِبادِنا صالِحَینِ فَخانَتاهُما فَلَمْ یغْنِیا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَیئاً وَقیلَ ادْخُلاَ النَّارَ مَعَ الدَّاخِلینَ. التحریم/۱۰</ref> حتی آیه ۱۰ سوره تحریم <ref>واردی، نقش همسران رسول خدا در حکومت امیر مومنان، ص۱۱۴</ref> را نیز برای ترساندن عایشه و حفصه می‌دانند. | ||
| خط ۱۹۳: | خط ۱۹۳: | ||
در کتاب تاریخ حبیب السیر (از کتاب‌های اهل سنت) به نقل از تاریخ حافظ آبرو از علمای اهل سنت در مورد قتل عایشه توسط معاویه چنین نقل می‌کند: | در کتاب تاریخ حبیب السیر (از کتاب‌های اهل سنت) به نقل از تاریخ حافظ آبرو از علمای اهل سنت در مورد قتل عایشه توسط معاویه چنین نقل می‌کند: | ||
در تاریخ حافظ آبرو از ربیع الابرار و کامل السفینه منقول است که : | در تاریخ حافظ آبرو از ربیع الابرار و کامل السفینه منقول است که: | ||
در شهور سنه سته و خمسین که معاویۀ بن ابی‌سفیان جهت بیعت یزید به مدینه رفته، حسین بن علی المرتضی و عبدالله بن عمر و عبدالرحمن ابن‌ابی‌بکر و عبدالله بن زبیر رضی الله عنهم را برنجانید، صدیقه رضی الله عنها زبان ملامت و اعتراف بر وی بگشاد و معاویه در خانه خویش چاهی کنده سر آن را به خاشاک پوشید و کرسی آبنوس بر زیر آن نهاد. آنگاه صدیقه را جهت ضیافت طلب داشت و بر آن کرسی نشاند تا در چاه افتاد و معاویه سر چاه را بآهک مضبوط کرده از مدینه به مکه رفت. <ref>حسینی خواندمیر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین، تاریخ حبیب السیر، ج۱، ص۴۲۵، انتشارت خیام، بی جا، بی تا</ref> | در شهور سنه سته و خمسین که معاویۀ بن ابی‌سفیان جهت بیعت یزید به مدینه رفته، حسین بن علی المرتضی و عبدالله بن عمر و عبدالرحمن ابن‌ابی‌بکر و عبدالله بن زبیر رضی الله عنهم را برنجانید، صدیقه رضی الله عنها زبان ملامت و اعتراف بر وی بگشاد و معاویه در خانه خویش چاهی کنده سر آن را به خاشاک پوشید و کرسی آبنوس بر زیر آن نهاد. آنگاه صدیقه را جهت ضیافت طلب داشت و بر آن کرسی نشاند تا در چاه افتاد و معاویه سر چاه را بآهک مضبوط کرده از مدینه به مکه رفت. <ref>حسینی خواندمیر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین، تاریخ حبیب السیر، ج۱، ص۴۲۵، انتشارت خیام، بی جا، بی تا</ref> | ||
| خط ۲۰۲: | خط ۲۰۲: | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
[[رده: همسران پیامبر]] | [[رده:همسران پیامبر]] | ||