هجرت: تفاوت میان نسخه‌ها

==منظور از هجرت==

""هجرت"" از مادّۀ "هجر" به معنای ترک و جدایی است، مهاجرت در اصل به معنای بریدن از دیگری و ترک وی است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات راغب؛ «هجر»، ج۱، ص۵۳۶.   </ref>

مهاجرت گاهی با بدن: «...وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ...»<ref>نساء/سوره۴، آیه۳۴.   </ref>«در بستر از آنها دوری نمائید».

یا با زبان و قلب: «إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا »<ref>فرقان/سوره۲۵، آیه۳۰.   </ref>«قوم من [[قرآن]] را رها کردند».

و گاهی بریدن از غیر با هر سه (بدن، زبان، قلب) است:<ref>راغب اصفهانی، مفردات راغب؛ «هجر»، ج۱، ص۵۳۶.   </ref> «وَ اصْبِرْ عَلَی مَا یَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا »<ref>مزمل/سوره۷۳، آیه۱۰.   </ref>«و در برابر آنچه (دشمنان) می‌گویند شکیبا باش و به طرزی شایسته از آنان دوری گزین!»؛ «...وَ الَّذِینَ هَاجَرُواْ...»<ref>بقره/سوره۲، آیه۲۱۸.   </ref>«...و کسانی که هجرت کردند...».

==اهمیّت هجرت==

مسأله هجرت یکی از مهمترین مسائلی است که در آغاز اسلام اساسی‌ترین نقش را در پیروزی حکومت اسلامی ایفا کرد و در همه زمانها از اهمیّت فوق‌ العاده‌ای برخوردار است که از یک سو مؤمنان را از تسلیم در برابر فشار و خفقان محیط باز می‌دارد و از سوی دیگر عامل صدور اسلام به نقاط مختلف جهان می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر؛ تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ ش، ج۱۹، ص۴۰۲.   </ref>

==جایگاه هجرت در متون دینی==

===هجرت یک دستور سازنده اسلامی===

قرآن در بیش از ۱۴ آیه<ref>آل عمران/سوره۳، آیه۱۹۵.   </ref><ref>انفال/سوره۸، آیه۷۲.   </ref><ref>انفال/سوره۸، آیه۷۴.   </ref><ref>انفال/سوره۸، آیه۷۵.   </ref><ref>توبه/سوره۹، آیه۲۰.   </ref><ref>نحل/سوره۱۶، آیه۴۱.   </ref><ref>نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۰.   </ref>به زبانهای مختلف دستور به هجرت داده است.

گاهی با زبان ملامت، می‌گوید «مگر سرزمین [[خدا]] گسترده نبود، چرا دست به هجرت نزدید؟».<ref>نساء/سوره۴، آیه۹۷.   </ref>

گاهی پاداش عظیم آن را گوشزد می‌‌نماید و می‌فرماید: «اَلَّذینَ امَنوُا وَهاجَرُوا وَجاهَدُوا فی سَبیلِ اللّه‏ِ بِاَمْوالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ اَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللّه‏ِ وَاوُلئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ»<ref>توبه/سوره۹، آیه۲۰.   </ref>؛ «آنان که ایمان آوردند و هجرت کردند و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کردند درجه بزرگتری نزد خدا دارند و آنها رستگارند.»

===هجرت حرکت ثمربخش===

کسی که در راه خدا هجرت کند نقاط امن فراوان گسترده ‏ای در زمین می‌یابد. «وَمَنْ یُهاجِرْ فی سَبیلِ اللّه‏ِ یَجِدُ فِی الاَْرْضِ مُراغَما کَثیرا وَسَعَةً...» <ref>نساء/سوره۴، آیه۱۰۰</ref>؛ «آن که در راه خدا هجرت کند، موضع‌های بسیار وسیعی در زمین می‌یابد.»

===هجرت مبدأ تاریخ===

====تعیین‎‌کننده مبدأ تاریخ مسلمانان====

==اقسام هجرت==

===هجرت مکانی و ظاهری===

«الَّذِینَ آمَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ وَ أُوْلَئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ»<ref>توبه/سوره۹، آیه۲۰.   </ref>«آنها که ایمان آوردند و هجرت کردند، و با اموال و جانهایشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است و آنها پیروز و رستگارند ».

سخن حضرت [[ابراهیم]] (ع) که فرمودند: «...إّنی مُهَاجِرٌ إِلَی رَبِّی...»<ref>عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۶.   </ref>«...من بسوی پروردگارم هجرت می‌کنم...».

===هجرت باطنی و معنوی===

[[امام علی(ع)]] می‌فرمایند: «یَقُولُ الرَجُلُ هاجَرْتُ و لم یُهاجِرْ إنّما المُهاجِرونَ الّذین یَهْجُرونَ السَیّئاتِ و لَمْ یَاْتُوابها »<ref>مجلسی، محمد باقر؛ بحارالانوار، لبنان، مؤسسة الوفاء بیروت، ۱۴۰۴ ه. ق، ج۹۷، ص۹۹.   </ref>«بعضی‌ها می‌گویند مهاجرت کرده‌ایم در حالی که مهاجرت واقعی نکرده‌اند، مهاجران واقعی آنهایی هستند که از گناهان هجرت می‌کنند و مرتکب آن نمی‌شوند.»

همچنین آیه: «وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ »<ref>مدثر/سوره۷۴، آیه۵.   </ref>«از پلیدی دوری کن»، ناظر به همین هجرت است.

==انواع هجرت==

===برای فراگیری دانش===

قرآن می‌فرماید: «وَما کانَ الْمُؤمِنُون لِیَنْفِرُوا کافَّةً فَلَوْلا نَفَر مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فی الدّین...»<ref>توبه/سوره۹، آیه۱۲۲.   </ref>؛ «شایسته نیست مؤمنان همگی (به سوی میدان جهاد) کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان طایفه‏ای کوچ (و هجرت) نمی‌کند تا در دین (و معارف و احکام اسلام ) آگاهی یابند و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟»

پیامبر اکرم صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله فرمودند: «اُطْلُبُوا الْعِلْمَ وَلَوْ بِالصّینِ<ref>حرّعاملی، وسائل الشیعه، بیروت،دار احیاء التراث العربی، ج۱۸، ص۱۴.   </ref><ref>بحارالانوار، ج۱، ص۱۷۷.   </ref><ref>بحارالانوار، ج۱، ص۱۸۰.   </ref><ref>بحارالانوار، ج۲، ص۳۲.   </ref><ref>بحارالانوار، ج۱۰۵، ص۱۵.   </ref>؛ علم کسب کنید اگر چه در چین باشد.»

در این هجرت خداپسندانه هزاران ملک طالب علم را مشایعت می‌کنند، چنان که پیامبر اسلام صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله فرمودند: «مَنْ خَرَجَ مِنْ بَیْتِهِ یَطْلُبُ عِلْما شَیّعَهُ سَبْعُونَ اَلْفَ مَلَکٍ یَسْتَغْفِرُونَ لَهُ<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، تهران، المکتبة الاسلامیة، ج۱، ص۱۷۰.   </ref><ref>بحار الانوار، ج۶۶، ص۳۸۲.   </ref><ref>بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۲۱.   </ref>؛ کسی که از خانه‏ اش برای کسب علم خارج‌ می‌‏شود، هفتاد هزار ملک او را بدرقه می‌کنند و برای او استغفار می‌نمایند.»

===برای حفظ دین===

===از دست ظلم===

قرآن ‌می‌‏فرماید: «وَالَّذینَ هاجَرُوا فِی اللّه‏ِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّءَنَّهُمْ فِی الدُّنْیا حَسَنَةً»<ref>نحل/سوره۱۶، آیه۴۱.   </ref>؛ آنها که مورد ستم واقع شدند، و به دنبال آن در راه خدا مهاجرت اختیار کردند، جایگاه پاکیزه‏ ای در دنیا به آنها خواهیم داد.»

===از گناه===

===به سوی خدا===

در قرآن کریم از زبان حضرت ابراهیم علیه‏ السلام (و بنا بر قولی از زبان لوط علیه‏السلام )<ref>تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۲۳۹.</ref>می‌‌خوانیم: «وَقالَ اِنّی مُهاجرٌ اِلی رَبّی اِنّهُ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ<ref>عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۶.   </ref>؛ و (ابراهیم )گفت: من به سوی پروردگارم هجرت می‌‌کنم که او عزیز و حکیم است.»

==اهداف هجرت==

==آثار هجرت در راه خدا==

===امنیت===

«وَ مَن یُهَاجِرْ فِی سَبِیلِ اللّهِ یَجِدْ فِی الأَرْضِ مُرَاغَمًا کَثِیرًا وَ سَعَةً...»<ref>نساء/سوره۴، آیه۱۰۰.   </ref>«کسی که در راه خدا هجرت کند جاهای امنِ فراوان و گسترده‌ای در زمین می‌یابد...».

طبق این آیه اسلام با صراحت دستور می‌دهد که اگر در محیطی بخاطر عواملی نتوانستید آنچه وظیفه دارید انجام دهید به محیط و منطقه امن دیگری مهاجرت کنید.<ref>تفسیر نمونه، ج۴، ص۹۰.   </ref>

===بخشودگی گناهان===

«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَ الَّذِینَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أُوْلَـئِکَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ »<ref>بقره/سوره۲، آیه۲۱۸.   </ref>«کسانی که ایمان آورده‌اند و کسانی که هجرت کرده و در راه خدا جهاد نموده‌اند، آنها امید به رحمت پروردگار دارند و خداوند آمرزنده و مهربان است ».

===رهائی از شرک===

«إذْ أَوَی الْفِتْیَةُ إِلَی الْکَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا »<ref>کهف/سوره۱۸، آیه۱۰.   </ref>«زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن و راه نجاتی برای ما فراهم ساز.»

==اوصاف مهاجران==

===ایمان و اخلاص===

====اخلاص در راه خدا====

در چند آیه از قرآن قید «فی سبیل اللّه‏؛ در راه خدا» برای هجرت مهاجران ذکر شده است؛ مانند «هاجَروا وَجاهَدوُا فی سَبیلِ اللّه‏»؛<ref>بقره/سوره۲، آیه۲۱۸.   </ref>«در راه خدا هجرت و جهاد کردند.»

و «مَن یُهاجِر فی سَبیلِ اللّه‏ یَجِدْ فی الارضِ مُراغَما»<ref>نساء/سوره۴، آیه۱۰۰.   </ref>؛ «کسی که در راه خدا هجرت کند، در زمین جاهای امن... می‌‌یابد.»

و مانند «وَالذینَ امَنوُا وَهاجَروُا... فی سَبیلِ اللّه‏»<ref>انفال/سوره۸، آیه۷۲.   </ref><ref>انفال/سوره۸، آیه۷۴.   </ref>؛ «کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند... در راه خدا.»

پیامبر اکرم فرمود: «أیُّها النّاسُ اِنَّما الاَعْمالُ بِالنّیّاتِ و اِنَّما لِکُلِّ امْری‏ءٍ ما نَوی، فَمَنْ کانَتْ هِجْرَتُهُ الی اللّهِ وَ رَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ اِلَی اللّه‏ِ وَ رَسُولِهِ وَ مَنْ کانَتْ هِجْرَتُهُ اِلی دُنْیا یَصیبُها اَوْ اِمرَأةٍ یَتَزَوَّجُها فَهِجْرَتُهُ اِلی ما هاجَرَ اِلیهِ؛<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، دار الکتب الاسلامیه، ج۱۹، ص۳۹-۳۸.</ref>ای مردم! (ارزش و عدم ارزش )اعمال فقط با انگیزه‏ها است و فقط برای هر کس همان می‌‌ماند که نیت کرده است. پس کسی که هجرتش به سوی خدا و رسولش باشد، پس هجرتش به سوی خدا و رسول او است و کسی که هجرتش به سوی دنیایی باشد که به آن برسد، و یا زنی که با او ازدواج کند، هجرتش به سوی همان چیزی است که به سوی آن هجرت کرده است.»

به همین جهت است که ابراهیم علیه‏ السلام اعلان می‌‌دارد «اِنّی مُهاجِرٌ الی رَبِّی»<ref>عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۶.   </ref>؛ «به راستی به سوی خدایم هجرت می‌‌کنم.»

و «اِنّی ذاهِبٌ اِلی رَبّی»<ref>صافات/سوره۳۷، آیه۹۹.   </ref>؛ «من به سوی خدای خود می‌‌روم.»

آری مهم‏ترین صفت و ویژگی مهاجر آن است که هجرتش، تلاشش، تبلیغش و... همه برای خدا باشد و ایمانش از سر تسلیم و رضایت خداوند: «مَنْ دَخَلَ فی الاِسلامِ طَوْعا فَهُو مُهاجِرٌ؛<ref>کافی، ج۸، ص۱۴۸، حدیث ۱۲۶.   </ref>هر کس داوطلبانه (و از سر تسلیم در مقابل رضایت خداوندی )به اسلام در آید، مهاجر است.»

====دنبال خشنودی الهی رفتن====

«لِلفُقراء المُهاجِرینَ الذّینَ أُخرِجوُا مِنْ دیارِهِمْ و َ اَموالِهِم یَبتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللّه‏ وَ رِضْوانا و یَنْصُروُنَ اللّه‏ وَ رَسُولَهُ»<ref>حشر/سوره۵۹، آیه۸.   </ref>؛ «(این اموال) برای فقیران مهاجری است که از خانه و کاشانه و اموال خود بیرون رانده شده‏اند، در حالی که فضل الهی و رضای او را می‌طلبند و خدا و رسولش را یاری می‌‌کنند.»

====حفظ ایمان====

قرآن کریم درباره اصحاب کهف؛ جوانمردان مهاجر خداجو می‌‏فرماید: «وَ نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ نَبَأَهُمْ بِالحَقِّ اِنّهُم فِتْیَةٌ امَنوُا بِرَبِّهِم وَ زِدْناهُمْ هُدیً وَ رَبَطْنا علی قُلُوبِهِمْ اِذْ قامُوا فَقالُوا رَبُّنا رَبُّ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ»<ref>کهف/سوره۱۸، آیه۱۳.   </ref><ref>کهف/سوره۱۸، آیه۱۴.   </ref>؛ «ما داستان آنها را به حق برای تو بازگو می‌‌کنیم، آنها جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند و ما بر هدایتشان افزودیم و دلهای آنها را محکم ساختیم، در آن هنگام که قیام کردند و گفتند: پروردگار ما پروردگار آسمانها و زمین است.»

===پاکیزگی و طهارت درونی===

و بعد از دریافت وحی و راه یابی به عمق کتاب تدوین، دستور راه یابی به قلب کتاب تکوین، یعنی انسان را می‌‌یابند و به پیامبر اکرم صلی‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله در روزهای اول بعثت دستور چنین هجرتی داده می‌‏شود. «وَالرُّجْزَ فاهْجُرْ»<ref>مدّثر/سوره۷۴، آیه۵.   </ref>؛ «و از پلیدی دوری کن.»

===هجرت کردن از گناه===

===هجرت کردن از تمایلات نفسانی===

===امام ‏شناسی و ولایت مداری===

بدین جهت امامت و شناخت امام در همه جا مطرح و همه مسائل به نوعی با مسئله امامت و ولایت مرتبط است.

یکی از یاران پرسید: «فَما مَعْرِفَةُ اللّه‏ِ؟ قالَ: مِعْرِفَةُ أَهلِ کُلِّ زمانٍ اِمامَهُمُ الَّذی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طاعَتُهُ؛<ref>محمد دشتی، فرهنگ سخنان امام حسین علیه‏ السلام، ص۹۲.</ref><ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، ج۱، ص۹، حدیث ۱.   </ref><ref>محمد بن علی کراجکی، کنز الفوائد، ص۱۵۱.   </ref>

پس شناخت خداوند چیست؟ فرمود: «(شناخت خداوند به این است که )اهل تمام زمان‌ها، امامشان را بشناسند. (امامی که) بر آنها اطاعت و پیروی از او واجب است.»

===انتخاب مکان مناسب===

===صبر و بردباری===

قرآن کریم می‌‌فرماید: «فَالَّذینَ هاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مَنْ دِیارِهِمْ وَأوُذوا فی سَبِیلی وَقاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِم»<ref>آل عمران/سوره۳، آیه۱۹۵.   </ref>؛ «آنها که هجرت کردند و از سرزمین خود بیرون رانده شدند و در راه من آزار دیدند و جنگ کردند و کشته شدند (ولی همه را تحمل کردند )به یقین گناهان‏شان را می‌‏بخشم.»

و در آیه دیگری در توصیف مهاجران فرمود: «اَلَّذینَ صَبَروُا»؛<ref>نحل/سوره۱۶، آیه۴۲.   </ref><ref>نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۰.   </ref>«آنها کسانی هستند که صبر و استقامت پیشه کردند.»

خداوند به پیامبرش ـ که کوه صبر بود ـ به عنوان مبلغ دستور می‌‌دهد: «وَاصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرا جَمِیلاً»؛<ref>مزمّل/سوره۷۳، آیه۱۰.   </ref>«و در برابر آنچه آنها (مخالفان و دشمنان) می‌گویند شکیبا باش و با طرز زیبایی از آنها هجرت و دوری نما.»

مرحوم طبرسی می‌‌گوید: «این آیه دلالت می‌‏کند بر اینکه مبلغین (مهاجر ) اسلام و دعوت کنندگان به سوی قرآن، باید در مقابل ناملایمات شکیبایی پیشه کنند و با حُسن خلق و مدارا، با مردم معاشرت نمایند تا سخنان آنها زودتر پذیرفته شود.»<ref>ابوعلی طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۷۹.</ref>

===توکل و امیدواری===

قرآن کریم می‌فرماید: «وَالَّذینَ هاجَرُوا وَجاهَدُوا فی سَبِیلِ اللّه‏ِ اُولئِکَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّه‏ِ وَاللّه‏ُ غَفُورٌ رَحِیمٌ»؛<ref>بقره/سوره۲، آیه۲۱۸.   </ref>«و کسانی که هجرت کردند و در راه خدا جهاد نمودند، آنها امید به رحمت پروردگار دارند، و خداوند آمرزنده و مهربان است.»

قرآن می‌گوید: «هنگامی که متوجه جانب مدین شد، گفت: امیدوارم پروردگارم مرا به راه راست هدایت کند.»<ref>قصص/سوره۲۸، آیه۲۲-۲۰.   </ref>

===صداقت در عمل===

قرآن درباره این ویژگی می‌فرماید: «لِلْفُقَراء الْمُهاجِرینَ الَّذینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ....اُؤلئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ»؛«این اموال برای مهاجران فقیری است که از سرزمین خود بیرون رانده شدند...آنها راستگویانند.»

علی علیه‏ السلام در توضیح سخن خداوند که می‌فرماید: «اِنَّما یَخْشَی اللّه‏َ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ»؛ «از میان بندگان خدا فقط علماء و دانشمندان از خدا می‌ترسند.»<ref>فاطر/سوره۳۵، آیه۲۸.   </ref>

==مهاجران نمونه==

===حضرت ابراهیم===

حضرت ابراهیم علیه‏السلام بعد از جریان آتش سوزی نمرود و انجام رسالت خویش در سرزمین بابل تصمیم گرفت به سوی شام هجرت کند.<ref>تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۵۲.   </ref>

۱. «وَقالَ اِنّی مُهاجِرٌ اِلی رَبّی اِنَّهُ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ<ref>عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۶.   </ref>؛ گفت من به سوی خدای خود مهاجرت می‌کنم. او عزیز و حکیم است.»

۲. «اِنّی ذاهِبٌ اِلی رَبّی سَیَهْدین<ref>صافات/سوره۳۷، آیه۹۹.   </ref>؛ من به سوی خدای خویش می‌روم. بزودی مرا هدایت خواهد کرد.»

۳. «وَ نَجَّیْناهُ وَلُوطا اِلَی الاَْرْضِ الَّتی بارَکْنا فیها لِلْعالَمینَ<ref>انبیاء/سوره۲۱، آیه۷۱.   </ref>؛ او (ابراهیم) و لوط را به سرزمینی که برای جهانیان پر برکتش ساخته بودیم، نجات (و رهائی) بخشیدیم.»

====پاداش هجرت حضرت ابراهیم====

۲. در دودمان حضرت ابراهیم علیه‏السلام <ref>میزان الحکمه، ج۱۳، ص۶۶۰۲.</ref>     و کتاب آسمانی قرار داد.

قرآن به همین پاداشها اشاره دارد، آنجا که می‌فرماید: «وَقالَ إِنّی مُهاجِرٌ الی رَبّی إِنَّهُ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیم وَوَهَبْنا لَهُ اِسْحاقَ وَیَعْقُوبَ وجَعَلْنا فی ذُرِّیَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْکِتابَ وَءآتَیْناهُ اَجْرَهُ فِی الدُّنْیا وَاِنَّهُ فِی الاْءخِرَةِ لَمِنَ الصّالِحینَ<ref>عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۷-۲۶.   </ref>؛ و (ابراهیم) گفت: من به سوی پروردگارم هجرت می‌کنم که او عزیز و حکیم است و ما به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم، و در دودمانش نبوّت و کتاب (آسمانی) قرار دادیم و پاداش او را در دنیا دادیم و در آخرت از صالحان است.»

===حضرت موسی===

در این هنگام یک حادثه غیر منتظره موسی علیه‏السلام را از مرگ حتمی رهائی بخشید. «مردی از نقطه دور دست شهر (از مرکز فرعونیان) با سرعت آمد و به موسی علیه‏السلام گفت: این جمعیّت برای کشتنت به مشورت نشسته‌‏اند، فورا از شهر خارج شو که من از خیرخواهان توام<ref>قصص/سوره۲۸، آیه۱۷-۱۴.   </ref>موسی از شهر خارج شد، در حالی که ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثه‏‌ای. عرض کرد پروردگارا! مرا از این قوم ظالم رهائی بخش. هنگامی که متوجّه جانب مدین شد، گفت: امیدوارم پروردگارم مرا به راه راست هدایت کند.<ref>قصص/سوره۲۸، آیه۲۲-۲۰.   </ref>

====پاداش هجرت حضرت موسی====

۲. کلیم اللّه‌ شدن. «خداوند فرمود: ای موسی تو را با رسالتهای خویش و با سخن گفتنم بر مردم برگزیدم.<ref>اعراف/سوره۷، آیه۱۴۴.   </ref>

این پاداشها در آیات ۲۴ تا ۳۶ سوره طه<ref>طه/سوره۲۰، آیه۳۶-۲۴.   </ref>بیان شده است.

===پیامبر اکرم===

بعد از آن که سران قریش طبق پیشنهاد «ابوجهل» تصمیم گرفتند تا از تمام قبائل افرادی انتخاب شوند، و شبانه به طور گروهی به خانه پیامبر صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله حمله برند و او را قطعه قطعه کنند، پیک وحی نازل شد و پیامبر صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله را از نقشه‌‏های مشرکان آگاه ساخت، «واِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذینَ کَفَرُوا لِیُثَبِّتُوکَ اَوْ یَقْتُلُوکَ اَوْ یُخْرِجُوکَ وَیَمْکُرُونَ وَیَمْکُرُ اللّه‏ُ وَاللّه‏ُ خَیْرُ الُماکِرینَ».<ref>انفال/سوره۸، آیه۳۰.   </ref>

====آثار هجرت پیامبر اکرم====

==هجرت مسلمانان==

===هجرت محدود===

«لَوْ خَرَجْتُمْ اِلی اَرْضِ الْحَبَشَةِ فَاِنَّ بِها مَلِکا لا یُظْلَمُ عِنْدَهُ اَحَدٌ وَهِیَ اَرْضُ صِدْقٍ حَتّی یَجْعَلَ اللّه‏ُ لَکُمْ فَرَجا مِمّا اَنْتُمْ فیهِ».<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۵۴۶.</ref><ref>ابن هشام، سیره ابن هشام، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ ششم، ۱۴۱۸ ه.، ج۱، ص۳۴۹.</ref>

===ره‌آورد هجرت اوّل===

همراه جعفر به مدینه آمدند هنگامی که فقر مالی مسلمانها را مشاهده کردند، به رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله عرض کردند: ما اموال فراوانی در دیار خود داریم، اگر اجازه فرمایید به کشور خود بازگردیم و اموال خود را همراه بیاوریم و با مسلمانان تقسیم کنیم، پیامبر صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله اجازه فرمودند، رفتند و اموال خود را آوردند و میان خود و مسلمین تقسیم کردند، در این هنگام آیه‏‌های ۵۲ تا ۵۴ سوره قصص<ref>قصص/سوره۲۸، آیه۵۴-۵۲.   </ref>نازل گردید و خداوند از آنها تمجید کرد.<ref>تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۳۹۳.   </ref>

===هجرت گروهی===

چنان که می‌فرماید: «وَالسّابِقُونَ الاَْوَّلُونَ مِنَ الْمُهاجِرینَ وَالاَْنصارِ وَالَّذینَ اتَّبَعُوهُمْ بِاِحْسانٍ رَضِیَ اللّه‏ُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ»<ref>توبه/سوره۹، آیه۱۰۰.   </ref>؛ «پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانی که به نیکی از آنها پیروی کردند، خداوند از آنها خشنود گشت و آنها (نیز) از او خشنود شدند.»

و آیه ۴۱ سوره نحل: «وَالَّذینَ هاجَرُوا فِی اللّه‏ِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا...»<ref>نحل/سوره۱۶، آیه۴۱.   </ref>؛ «آنانی که در راه خدا هجرت کردند، بعد از آن که ستم شدند.»

گاه به این هجرت، هجرت اولیه و به هجرت گروهی از مسلمانان که بعد از صلح حدیبیه و به دست آمدن یک محیط نسبتا امن به مدینه هجرت نمودند، «هجرت ثانیه» گفته می‌شود، و گاهی بر هجرت تمام کسانی که بعد از جنگ بدر تا زمان فتح مکّه به مدینه مهاجرت کردند، این عنوان اطلاق می‌شود<ref>تفسیر نمونه، ج۷، ص۲۶۲.   </ref>

==پاداش مهاجران==

===جایگاه دنیوی و پاداش اخروی===

«وَالَّذِینَ هَاجَرُواْ فِی اللّهِ مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُواْ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَلَأَجْرُ الآخْرة اکبر لَوْ کَانُواْ یَعْلَمُونَ »<ref>نحل/سوره۱۶، آیه۴۱.   </ref>«آنها که پس از ستم دیدن در راه خدا، هجرت کردند، در این دنیا جایگاه (ومقام) خوبی به آنها می‌دهیم و پاداش آخرت، از آن هم بزرگتر است اگر می‌دانستند!».

تشکیل جامعه صالح اسلامی که واژۀ «حسنة» بر آن منطبق است همان پاداش دنیوی است.<ref>ترجمه المیزان، ج۱۲، ص۳۷۱.   </ref>

===امنیت گسترده===

قرآن در این‏باره می‌فرماید: «ومَنْ یُهاجِرْ فی سَبیلِ اللّه‏ِ یَجِدْ فِی الاَْرْضِ مُراغَما کَثیرا وَسَعَةً وَمَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِرا اِلَی اللّه‏ِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ اَجْرُهُ عَلَی اللّه‏ِ وَکانَ اللّه‏ُ غَفُورا رَحیما»<ref>نساء/سوره۴، آیه۱۰۰.   </ref>؛ «و کسی که در راه خدا هجرت کند، نقاط امن فراوان و گسترده‏ای در زمین می‌یابد. کسی که از خانه‌اش به عنوان مهاجرت به سوی خدا و پیامبر او بیرون رود، سپس مرگش فرا رسد، پاداش او بر خدا است و خداوند آمرزنده و مهربان است.

در آیه ۱۱۰ سوره نحل می‌خوانیم: «اِنَّ رَبَّکَ لِلذینَ هاجَرُوا مِنْ بَعْدِ ما فُتِنُوا ثُمَّ جاهَدُوا وَصَبَرُوا اِنَّ رَبّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ».<ref>نحل/سوره، آیه۱۱۰.   </ref>

===بهشت جاودان و بخشش گناهان===

«فَالَّذینَ هاجَرُوا وَاُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَاُوذُوا فی سَبیلی وَقاتَلُوا وَ قُتِلُوا لاَُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَلاَُدْخِلَنَّهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ ثَوابا مِنْ عِنْدِ اللّه‏ِ وَاللّه‏ُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ»<ref>آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹۵.   </ref>؛ ««آنها که در راه خدا هجرت کردند و از خانه‏‌های خویش بیرون رانده شدند، و در راه من آزار دیدند و جنگ کردند و کشته شدند، به یقین گناهانشان را می‌بخشم و آنها را در باغهای بهشتی که از زیر درختانش نهرها جاری است، وارد می‌کنم. این پاداشی است از طرف خداوند و بهترین پاداشها نزد پروردگار است.»

===روزی شایسته===

«وَالَّذینَ آمَنُوا وَهاجَرُوا وَجاهَدُوا فی سَبیلِ اللّه‏ِ وَالَّذینَ آوَوْا وَنَصَرُوا اُولئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَریمٌ»<ref>انفال/سوره۸، آیه۷۴.   </ref>؛ «و آنها که ایمان آوردند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد کردند و آنها که (مهاجران را) پناه دادند و یاری نمودند، آنان مؤمنانی حقیقی‏اند. برای آنها آمرزش و روزی شایسته‌‏ای است.»

«وَالَّذینَ َهاجَرُوا فی سَبیلِ اللّه‏ِ ثُمَّ قُتِلُوا اَوْ ماتُوا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللّه‏ُ رِزْقا حَسَنا وَاِنَّ اللّه‏َ لَهُوَ خَیْرُ الرّازِقینَ، لَیُدْخِلَنَّهُمْ مُدْ خَلاً یرضَوْنَهُ واِنَّ اللّه‏َ لَعَلیمٌ حَلیمٌ»<ref>حج/سوره۲۲، آیه۵۹-۵۸.   </ref>؛ «و کسانی که در راه خدا هجرت کردند، سپس کشته شدند یا به مرگ طبیعی از دنیا رفتند، خداوند به آنها روزی نیکویی می‌دهد، و خداوند بهترین روزی دهندگان است. خداوند، آنان را در محلّی وارد می‌کند که از آن خشنود خواهند بود و خداوند دانا و بردبار است.»

===بالاترین درجه نزد خداوند و رستگاری ابدی===

«اَلَّذینَ امَنوُا وَهاجَرُوا وَجاهَدُوا فی سَبیلِ اللّه‏ِ بِاَمْوالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ اَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللّه‏ِ وَاوُلئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنه وَرِضْوانٍ وَجَنّاتٍ لَهُمْ فیها نَعیمٌ مُقیمٌ خالِدینَ فیها اَبَدا اِنَّ اللّه‏َ عِنْدَهُ اَجْرٌ عَظیمٌ»<ref>توبه/سوره۹، آیه۲۲-۲۰.   </ref>؛ «آنها که ایمان آوردند و هجرت کردند و در راه خدا با اموال و جانهایشان جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است و آنها رستگارند، پروردگارشان آنها را به رحمتی از ناحیه خود، و رضایت (خویش) و باغهایی (از بهشت )بشارت می‌دهد که در آن نعمتهای جاودانه دارند و همواره تا ابد در این باغها خواهند بود، زیرا پاداش عظیم نزد خداوند است.»

==پاداش مرگ در موقع هجرت==

«...وَ مَن یُهَاجِرْ فِی سَبِیلِ اللّهِ یَجِدْ فِی الأَرْضِ مُرَاغَمًا کَثِیرًا وَ سَعَةً وَ مَن یَخْرُجْ مِن بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَی اللّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ اَجْرُهُ عَلی اللّهِ وَ کَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا »<ref>نساء/سوره۴، آیه۱۰۰.   </ref>«...و هر کس به عنوان مهاجرت به سوی خدا و پیامبر او، از خانه خود بیرون رود، سپس مرگش فرا رسد پاداش او بر خداست و خداوند، آمرزنده و مهربان است».

خدای متعال در آیه دیگری به مهاجرینی که در راه خدا به مقام شهادت می‌رسند و یا حتّی به مرگ طبیعی از دنیا می‌روند وعدۀ «رزق حَسَن» داده است: «...لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا...»<ref>حج/سوره۲۲، آیه۵۸.   </ref>«...خداوند به آنها روزی نیکوئی می‌دهد ».

==پی‌آمد ترک هجرت==

«إِنَّ الَّذِینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِکَةُ ظَالِمِی أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِیمَ کُنتُمْ قَالُواْ کُنَّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِیهَا فَأُوْلَـئِکَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِیرًا »<ref>نساء/سوره۴، آیه۹۷.   </ref>«کسانی که فرشتگان (قبض ارواح) روح آنها را گرفتند در حالی که به خویشتن ستم کرده بودند به آنها گفتند: شما در چه حالی بودید؟ (و چرا با اینکه مسلمان بودید، در صفِ کفّار جای داشتید؟!) گفتند: ما در سرزمین خود، تحت فشار و مستضعف بودیم. آنها (فرشتگان) گفتند: مگر سرزمین خدا، پهناور نبود که مهاجرت کنید؟ آنها (عذری نداشتند و) جایگاهشان دوزخ است و سرانجام بدی است.»

==منبع==

==پانویس==