(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
'''والهيه''' طایفه ای بودند كه می گفتند ما نسبت به معرفت خداوند واله و حيرت زده ایم و هيچ کسی نمی تواند ادعا کند که می تواند حق معرفت خداوند را ادا کند. با این حال اگر شخص به عجزش اعتراف کند، این اعتراف خود به منزله معرفت اوست.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 456 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961میلادی، ص 80</ref>
'''والهيه''' طایفهای بودند كه میگفتند ما نسبت به معرفت [[خداوند]] واله و حيرت زدهایم و هيچ کسی نمیتواند ادعا کند که میتواند حق معرفت خداوند را ادا کند. با این حال اگر شخص به عجزش اعتراف کند، این اعتراف خود به منزله معرفت اوست.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 456 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961میلادی، ص 80</ref>
=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس}}
[[رده: کلام اسلامی]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب کلامی]]
نسخهٔ کنونی تا ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۳۷
والهيه طایفهای بودند كه میگفتند ما نسبت به معرفت خداوند واله و حيرت زدهایم و هيچ کسی نمیتواند ادعا کند که میتواند حق معرفت خداوند را ادا کند. با این حال اگر شخص به عجزش اعتراف کند، این اعتراف خود به منزله معرفت اوست.[۱][۲]
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 456 با ویرایش و اصلاح عبارت
↑عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961میلادی، ص 80