سوره دخان: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره دخان.jpg |جایگزین=سوره دخان]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|}

</div>

'''سوره دُخان''' چهل و چهارمین سوره و از سوره‌های [[مکی]] [[قرآن]] است که در جزء ۲۵ جای دارد. این سوره را از آن‌رو دُخان نامیده‌اند که آیه دهم آن، از عذابی به نام دخان (دود) برای [[کافران]] سخن گفته است.  

غرض سوره در یک کلمه خلاصه می‌شود و آن این است که می‌خواهد کسانی را که به کتاب خدا شک دارند از عذاب دنیا و عذاب آخرت انذار کند. و این غرض را در این سیاق بیان می‌کند که: قرآن کتابی است روشن که از ناحیه خدا نازل شده بر کسی که او به سوی مردم گسیل داشته تا انذارشان کند و به این منظور نازل کرده تا رحمتی از او به بندگانش باشد و در بهترین شب نازل کرده، [[شب قدر]] که در آن شب هر امری بطور خلل‌ناپذیری تقدیر می‌شود. چیزی که هست مردم- یعنی [[کفار]]- درباره آن خود را به شک می‌اندازند و با هوی و هوس خود بازی می‌کنند و به زودی عذابی دردناک در دنیا از هر سو ایشان را احاطه می‌کند، آنگاه به سوی پروردگار خود برمی‌گردند و خداوند بعد از فصل قضاء و محاسبه دقیق با عذابی جاودانه از ایشان انتقام می‌گیرد.

دخان به معنی دود است<ref>قاموس قرآن، ج 2، ص 333.</ref>.

* یادآوری توحید و نشانه‌های [[خدا]] در جان؛

* یادآوری [[رستاخیز]] و نشانه‌های آن، از جمله دخان؛

* بیان عظمت [[قرآن]] در شب پر برکت<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 19، ص 23.</ref>.

# دخان،

# حم دخان<ref>التحریر و التنویر، ج 25، ص 306.</ref>.

#«سوره دخان»؛ سبب این نام‌گذاری آیۀ دهم آن است که واژۀ «دخان» در آن به عنوان یکی از نشانه‌های قیامت آمده است<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 19، ص 25.</ref>.

#«سوره حم دخان»؛ این اسم در ضمن روایتی از [[پیامبر(ص)]] آمده است البته اضافه شدن حم به اول سور حوامیم در همه سوره‌های حم دار مرسوم است و مختص این سوره نیست<ref>التحریر و التنویر، ج 25، ص 306.</ref>.

سوره دخان پنجاه‌و‌نه آیه دارد<ref>الکشف و البیان، ج8، ص348.</ref>

سوره دخان هزاروچهارصدوهشتاد‌ویک حرف دارده<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است).

هدف‌های اساسی سوره دخان عبارت‌اند از:

# بیان عظمت قرآن<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 19، ص 26.</ref>.

محتوای سوره دخان را می‌توان در هفت بخش خلاصه کرد:

# سرانجام، سوره را با بیان عظمت قرآن همانگونه که آغاز شده بود پایان می‌دهد<ref>تفسیر نمونه، ج 21، ص 144.</ref>.

[[ابى‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از پیامبر خدا(ص) روایت می‌کند که فرمودند: «هر کس شب جمعه سوره دخان را بخواند آمرزیده خواهد شد».

[[ابوحمزه ثمالى|ابوحمزه ثمالی]] از [[حضرت باقر(ع)]] روایت می‌کند که فرمود: «هر کس سوره دخان را در نمازهای فریضه و نافله خود بخواند خداوند او را روز قیامت جزء امان‌یافتگان مبعوث خواهد فرمود و او را زیر سایه عرش خود جا داده، حسابی آسان از او می‌کند و نامه عملش را به دست راستش می‌دهد»<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 22، ص 282.</ref>.

سوره دخان در مکه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است<ref>همان، ص 281.</ref>.

به نظر می‌رسد سوره دخان در اواخر حضور پیامبر(ص) در [[مکه]] و در حدود سال نهم و دهم [[بعثت]] نازل شده باشد<ref>تفسیر احسن‌الحدیث، ج 10، ص 60 با اندکی تصرف.</ref>.

سوره دخان در [[مكه|مکه]] بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است<ref>همان، ص 281.</ref>.

به نظر می‌رسد سوره دخان در اواخر حضور پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در مکه و در حدود سال نهم و دهم بعثت نازل شده باشد<ref>تفسیر احسن‌الحدیث، ج 10، ص 60 با اندکی تصرف.</ref>.

سوره دخان در فضا و غرض نزول با دیگر سور حم دار یکی است به نظر می‌رسد آنچه در این سوره متمایز است فضای انذار و تهدید [[مشرکان]] با انواع عذاب‌های دنیوی و اخروی می‌باشد. البته این هشدارها در جواب عناد و لجاجت‌های مشرکان بوده است همچنین [[خداوند]] برای ثابت شدن این عذاب‌ها شاهد مثال هم از امت‌های گذشته مانند غرق شدن فرعونیان می‌آورد شاید که مشرکان پند گیرند<ref>همان، ص61.</ref>.

سوره دخان از سور " حوامیم" است (حوامیم هفت سوره از قرآن است که با" حم" شروع می‌شود و پشت سر هم قرار گرفته و همه از سوره‌های مکی است)<ref>تفسیر نمونه، ج 20، ص 3.</ref>. سور حوامیم عبارتند از: [[سوره مؤمن]]، [[سوره فصلت]]، [[سوره شوری]]، [[سوره زخرف]]، [[سوره دخان]]، [[سوره جاثیه]] و سوره احقاف<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>.