ساواک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''‌ساواک'''، با نام سازمان اطلاعات و امنیت کشور مشهور با سرنام ساواک، مهم‌ترین نهاد امنیتی و اطلاعاتی [[ایران]] بود که در طی دورانی از جنگ سرد، به مدت ۲۲ سال نبض امنیت داخلی و اطلاعات خارجی ایران را در دست داشت. که در تاریخ ۲۳ اسفند ۱۳۳۵ توسط [[آمریکا]] تاسیس و قانون آن در [[مجلس سنا]] و مجلس شورای ملی، تصویب شد. هدف اصلی تشکیل ساواک تامین امنیت و حفظ ثبات [[رژیم پهلوی]] بود. از اهداف دیگر تشکیل ساواک می‌توان به مقابله با [[کمونیسم]]، سرکوب گروه‌های مخالف حکومت شاه، حفظ استعمار در ایران و [[خاورمیانه]] و نیز حفظ منافع دربار و سرمایه‌داران و اشاعه‌ فرهنگ استعماری و سرکوب فرهنگ انقلابی ضد امپریالیستی ‌اشاره کرد. از وظایف ساواک می‌توان جمع‌آوری اطلاعات لازم برای حفظ امنیت کشور، مقابله با اعمال و گروه‌های جاسوسی، جلوگیری از فعالیت تشکل‌های غیر قانونی، جلوگیری از توطئه بر ضدّ امنیت کشور و غیره را نام برد. ساواک با سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا، [[انگلیس]] و [[اسرائیل]] در ارتباط بود و سازماندهی، آموزش‌ها و تجهیزات را از آنان دریافت می‌کرد. با اوج‌گیری ناآرامی‌های منجر به انقلاب ۱۳۵۷، [[محمدرضا شاه]] دستور انحلال ساواک را داد. ستاد پیشین سازمان اطلاعات و امنیت کشور ساواک در خیابان سلطنت‌آباد [[تهران]] بود.

بعد از کودتای 28 مرداد 1320ش. محمدرضا شاه، یک دوره استبداد دیکتاتوری 25 ساله را با حمایت آمریکا بر تمامی امور کشور آغاز کرد. <ref> افراسیابی، بهرام؛ ایران و تاریخ، تهران، انتشارات زرین، 1364ش، ص45</ref>

ساواک یا همان [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]]، مهم‌ترین نهاد امنیتی و اطلاعاتی بود که آمریکا آن را در سال 1335 تأسیس کرد <ref>گازیوروسکی، ج مارک؛ دیپلماسی آمریکا و ایران، جمشید زنگنه، مؤسسه خدمات فرهنگی رسا، تهران، 1371ش، ص200</ref> و پس از تصویب قانون آن در مجلس سنا و [[مجلس شورای ملی]]، کار خود را رسماً از 1336 آغاز کرد. علاوه بر ساواک، واحدهایِ پلیسی شهربانی، گارد شاهنشاهی، ژاندارمری و نیز واحدهای اطلاعاتی و سرّی رکن دوم ارتش، بازرسی شاهنشاهی و دفتر ویژه اطلاعات، وظیفه حفظ امنیت در قلمرو و [[حکومت شاهنشاهی]] ایرانی را عهده‌دار شدند. <ref> نجاری‌راد، تقی؛ ساواک و نقش آن در تحولات داخلی رژیم شاه، چاپ اول، تهران، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1378ش، ص27</ref>  

«ساواک» علاوه بر همکاری با سازمان‌های اطلاعاتی ‌ـ‌ امنیتی داخلی با سازمان‌های جاسوسی دنیا خصوصاً سازمان جاسوسی آمریکا([[سیا]]) و سازمان جاسوسی اسرائیل([[موساد]]) نیز همکاری داشت. بعد از تشکیل ساواک، نیروهای سیا به ساواک آمدند و کارکنان و مسئولانش را آموزش دادند. سیا و ساواک، همکاری‌های دیگری نیز با هم داشتند.

علاوه بر سازمان جاسوسی آمریکا(سیا)، سازمان جاسوسی اسرائیل(موساد) نیز در رژیم گذشته با ساواک همکاری داشت. در سال 1339 گروهی از مأموران موساد برای آموزش کارکنان ساواک به ایران آمدند. همچنین آنان(مأموران موساد) در موارد دیگر مانند: فروش وسایل جاسوسی، تبادل اخبار لازم و مورد نظر با ساواک همکاری داشتند. <ref>نجاری‌راد، تقی؛ ساواک، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1379ش، چاپ اول، ص37و38</ref>

تشکیل ساواک در ابتدا دلایل مختلفی داشت؛ از جمله: رسوایی شدید فرمانداری نظامی و شیوه‌های آن، وجود تضاد میان ادعاهای دولت مبنی بر وجود آزادی و ادامه حکومت نظامی، نیاز به دستگاه جاسوسی منظم‌تر از رکن دوم ارتش و آگاهی شهربانی را می‌توان نام برد؛ <ref>افراسیابی، بهرام؛ پیشین، ص52</ref> اما علت اصلی و هدف اصلی از تشکیل ساواک را تأمین امنیت و حفظ ثبات رژیم پهلوی می‌توان دانست.

علاوه بر هدف اصلیِ حفظ امنیتِ داخلی و حفظ پایه‌های رژیم پهلوی، اهداف دیگری را نیز برای تأسیس ساواک می‌توان ذکر کرد: <ref>همان</ref>

مقابله با کمونیسم:

شاه بنا به خواست آمریکا ـ که به طور طبیعی مخالف مارکسیسم و کمونیسم بود ـ از ساواک برای جلوگیری از نفوذ کمونیسم به ایران استفاده می‌کرد. <ref>منصوری، جواد؛ سیر تکوین انقلاب اسلامی، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، 1375ش، ص119</ref> آمریکا با همین حربه تبلیغاتی(طرح مسئله خطر کمونیسم‌) ساواک را در ایران تأسیس کرد. شاه در کتاب «پاسخ به تاریخ» خود، علت تأسیس ساواک را جنگیدن با خرابکاری کمونیست‌ها <ref>پهلوی، محمدرضا؛ پاسخ به تاریخ، ترجمه حسین ابوترابیان، تهران، 1371ش، ص337</ref> و پایان‌دادن به فعالیت‌های مخرب حزبی در داخل و خارج <ref>همان، ص338</ref> ذکر کرده است. در واقع، مسئله خطر کمونیسم، توجیه‌کننده حضور سیاسی، نظامی، اقتصادی آمریکا در ایران و کشورهای منطقه بود.

حفظ استعمار در ایران و خاورمیانه و نیز حفظ منافع دربار و سرمایه‌داران:  

تأمین منافع [[امپریالیسم]]، دربار و زمینداران، از اهداف دیگر ساواک بود؛ زیرا آنها روحانیت، روشنفکران مبارز، کارگران و دهقانان را مانعی در راه رسیدن به اهداف خود می‌دیدند. <ref>نجاری‌راد، تقی؛ پیشین، ص43</ref> ساواک، وظیفه سرکوب این گروه‌های مبارز را داشت. ساواک برای این سرکوب و برای اهداف استعماری به طور مداوم با سازمان-های جاسوسی سیا و موساد و نیز سازمان‌های جاسوسی [[ترکیه]] و [[پاکستان]] ارتباط داشت. <ref> افراسیابی، بهرام؛ پیشین، ص50 ـ 54</ref>

اشاعه‌ فرهنگ استعماری و سرکوب فرهنگ انقلابی ضد امپریالیستی:  

آمریکا برای حفظ و تأمین منافع خود، سعی داشت، فرهنگ اصیل مردم یک سرزمین را از بین ببرد و فرهنگ مبتذل خود را غالب کند. سرکوب شدیدِ فرهنگ ملی ‌ـ ‌مذهبی و ضد امپریالیستی، بعد از کودتای 28 مرداد به دستِ ساواک ـ که با خفقان و سانسور همراه بود ـ نشان‌دهنده یورش سیا و سایر سازمان‌های جاسوسی غرب به سنّت‌های اصیل مذهبی‌ ـ‌ ملی و انقلابی جامعه بود. ساواک، وظیفه سرکوب فرهنگ ضد استعماری و انقلابی مردم را بر عهده گرفت و تمام تلاش خود را در اشاعه فرهنگ بی‌بند و باری به کار برد. <ref> نجاری‌راد، تقی؛ پیشین، ص42</ref>

ساواک از سه قسمت اصلی تشکیل شده بود: حوزه ریاست، ادارات کل و ساواک‌ها(ساواک تهران و سایر شهرها). همچنین ساواک، نمایندگی‌هایی در سایر کشورها داشت.

مطالعه و بررسیِ ساواک به این دلیل اهمیت دارد که نسل حاضر و نسل‌های آینده، همواره آگاه و بیدار بمانند و ارزش آزادی و استقلال را بدانند و از یاد نبرند و به علاوه، سرنوشتِ این سازمان ننگین، درسی آموزنده برای مسئولان باشد.

'''پرویز ثابتی'''

بختیار در جریان [[کودتای 28 مرداد]] به [[تهران]] لشکر کشید و به فرمانداری نظامی تهران منصوب شد و به درجه سرلشکری رسید. وی به توصیه آمریکایی‌ها ساواک را تشکیل داد و از این طریق، جنایات بسیاری مرتکب شد. او حتی به نخست‌وزیری رسید و سعی کرد تا جمهوری برپا کند و شاه را کنار بزند. ملاقات بختیار با سران آمریکایی و مذاکرات درباره مشکلات داخلی رژیم، شاه را نگران ساخت. سرانجام شاه در اسفند 1339، بختیار را برکنار و به [[اروپا]] تبعید کرد. <ref>حسن بیگی، محمدابراهیم؛ شکار در شکارگاه، گوشه‌هایی از زندگی و کارنامه تیمور بختیار و حسن پاکروان نخستین رؤسای ساواک، تهران، مدرسه، ص 17 ـ 21</ref>

[http://pajoohe.ir/%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9__a-36731.aspx برگرفته از سایت ساواک | دانشنامه پژوهه پژوهشکده باقرالعلوم]

{{پانویس}}

[[رده:تاریخ]]