ذی القعده: تفاوت میان نسخه‌ها

|اعمال روز دحو‌الارض

'''ذی‌القَعده''' یازدهمین ماه از ماه‌های قمری است. ماه ذی القعده از ماه‌های [[حرام]] است که شروع جنگ در آن حتی با دشمنان [[اسلام]] [[حرام]] است؛ مگر این‌که آنها جنگ را به [[مسلمانان]] تحمیل نمایند. این ماه جزو ماه‌های [[حج]] است. در این ماه زائران [[خانه خدا]] از اطراف و اکنافِ جهان به سوی [[مکه]] و [[مدینه]] حرکت می‌کنند. این ماه، ماه اجابت [[دعا]] نامیده شده‌است.

=ذی القعده یعنی چه=

ذی القَعدة یا ذوالقَعدة الحرام یازدهمین ماه از ماه‌های قمری است. این ماه از ماه‌های حرام (محرم، رجب، ذی القعدة و ذی الحجة) است <ref>نجفی، ‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۳۲ وج۴۳، ص۲۶</ref> که جنگ در آن حرام است. <ref>نجفی، ‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۳۲</ref> ذی‌القعده جزو ماه‌های حج (شوال، ذی‌القعده و ذی‌الحجه) نیز به شمار می‌رود. <ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۸۹ و۳۰۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۸، ص۱۲</ref> ماه‌های حج، ماه‌های بجا آوردن اعمال حج هستند. <ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، بی‌تا، ص۳۲۲</ref>

=فضیلت ماه ذی القعده=

[[سید بن طاووس]] در فضیلت این ماه می‌گوید:«ماه ذی القعده ماهی است که به هنگام شدّت و گرفتاری، زمان خوبی برای دعاست، و برای رفع ظلم و ستم و دعا بر ضد ظالم مؤثّر است». به گفته وی این ماه «ماه اجابت دعا» نامیده شده است. <ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ج1، ص306</ref>

[[شیخ مفید]] رحمه الله روایت کرده که [[پیغمبر (ص)]] فرمودند:هر کس در ماه حرام سه روز پنجشنبه و [[جمعه]] و شنبه را [[روزه]] بگیرد، [[خداوند]] برای او [[عبادت]] یک سال را بنویسد. همچنین روایت شده است نهصد سال که روزهای آن روزه و شب های آن در قیام باشد. <ref>المراقبات، ص 369</ref>

[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] می‌نویسد:«این ماه، اولین ماه حرام سال است که در آن جنگ حتی با [[کافران]]، حرام است، پس حکم جنگ و مخالفت با خداوند در آن چگونه است؟! در این ماه ها باید قلب و بدن بیش از سایر ایام از گناه و نافرمانی خدا نگه داشته شوند.» <ref>ملکی تبریزی، المراقبات، ص301</ref>

=عبادت دسته جمعی و درخواست حاجت=

[[امیرالمؤمنین (ع)]] فرمود:هر گروهی در این روز به منظور یاد خداوند عزّوجلّ جمع شوند، پیش از آن که متفرّق شوند، حاجت ایشان برآورده می‌شود. در این روز خداوند، یک میلیون رحمت فرو می فرستد، و نود و نه رحمت از آن، مخصوص جمعی است که به ذکر [[خدا]] مشغول بوده، در این روز روزه گرفته، و در شبِ این روز به عبادت پرداخته باشند.<ref>اقبال الاعمال، ص618-619</ref>

=وقایع ماه ذی القعده=

مناسبت ها و وقایع ماه ذی القعده شامل:  

== اوّل ذی القعده ==

روز میلاد [[حضرت فاطمه معصومه(ع)]] در سال 173 هجری قمری

== روز یازدهم ==

== بیست و سوم ماه ذی القعده ==

== بیست و پنجم ماه ذی القعده ==

== روز سی ام ==

[[شهادت]] [[امام محمدتقی (ع)]] در سن 25 سالگی در سال 220 هجری قمری. قبر شریفش در بقعه کاظمیه است. <ref>مفاتیح الجنان، ص 248</ref>

=اعمال مهمترین روزهای ماه ذی القعده=

برخی از ایام این ماه پرفضیلت، اعمال مخصوصی دارد که شامل:  

== اعمال یکشنبه ذیقعده ==

روز یکشنبه ماه ذی القعده [[پیامبر اکرم(ص)]] از منزل خارج شدند و فرمودند:«ای مردم! چه کسی می‌خواهد [[توبه]] کند؟» همه پاسخ مثبت دادند. آنگاه فرمود:«غسل کنید، وضو بگیرید و چهار رکعت [[نماز]] بخوانید. در هر رکعت یک بار سوره حمد، سه بار سوره اخلاص و یک بار هم سوره فلق و ناس بخوانید. پس از اتمام نماز، 70 مرتبه استغفار کنید و سپس بگویید:

لا حول و لاقوة الا بالله العلی العظیم و بعد از آن، این دعا را بخوانید:

سپس فرمود:«کسی که این عمل را به جا آورد از آسمان به او ندا می‌رسد:ای بنده خدا، توبه ات پذیرفته شد و گناهانت بخشوده گشت، کردارت را از سر بگیر...» <ref>المراقبات، ص 187</ref>

برای این نماز ثواب زیادی ذکر شده، از جمله اینکه سید بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال روایتی از [[رسول اکرم (ص)]] نقل نموده که حضرت فرمود:هر که این نماز را به جا آورد؛ توبه او مقبول و گناهانش آمرزیده شود، دشمنان او در [[روز قیامت]] از او راضی شوند، با [[ایمان]] می میرد، [[دین]] و ایمانش از وی گرفته نمی‌شود؛ قبرش گشاده و نورانی شده و والدینش از او راضی گردند؛ مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد؛ توسعه رزق پیدا کند؛ ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان دهد.

== روزه سه روز متوالی در ماه ذی القعده ==

[[رسول خدا(ص)]] فرمودند:کسی که سه روز از ماه حرام، پنجشنبه، جمعه و شنبه را روزه بگیرد، خداوند عبادت یک سال را برای او می‌نویسد.

== اعمال روز 25 ذیقعده ==

25 ذی القعده روزی است که معروف است دحو‌الارض (یعنی پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روی آب) اتفاق افتاده است و به همین خاطر این روز و شبش از ایام و لیالی شریفه است که خداوند رحمت خود را در این روز و شب شامل حال بندگانش می‌کند. اعمال شب و روز 25 ذیقعده عبارتند از:

مرحوم [[شهید اول]] در دو کتاب الدّروس الشرعیة و ذکری الشیعة، غسل روز بیست و پنجم ذی القعده را در زمره غسل های مستحبّی معرفی می‌کند. <ref>الدّروس الشرعیة، ج1،ص 313</ref>

ابواسحاق عُرَیضی می‌گوید:در قلبم افتاد که چه ایّامی از سال روزه گرفته شود. لذا قصد کردم نزد [[حضرت هادی (ع)]] بروم. حضرت در منطقه بِصَریا بودند. این امر را به هیچکس نگفتم. نزد حضرت رفتم، وقتی مرا دید فرمود:ای ابواسحاق، آمدی از من از ایامی سؤال نمایی که در آن ایام روزه گرفته می‌شود.

آن ها چهار روز می‌باشند:روز بیست و هفتم رجب که خداوند رسولش (ص) را بر خلقش [[مبعوث]] نمود، روز میلاد رسول خدا (ص) که هفدهم ربیع الاول است، روز بیست و پنجم ذی القعده که روز گسترده شدن زمین از زیر کعبه است، و روز [[غدیر]] که رسول خدا (ص) برادرش [[علی (ع)]] را به عنوان پرچم هدایت برای مردم و امام بعد از خودش اقامه کرد. عرض کردم:فدایت شوم، راست فرمودی، من به همین منظور آمده بودم. شهادت می دهم که تو حجّت خدا بر خلقش می باشی. <ref>تهذیب الأحکام، ج 4،ص 305-306</ref>

[[حضرت رضا (ع)]] فرمود:در بیست و پنجم ذی القعده، زمین از زیر کعبه پهن و گسترش یافت. هرکس این روز را روزه بگیرد، گویا مانند کسی است که شصت ماه را روزه گرفته باشد. <ref>من لایحضره الفقیه، ج 2،ص 89/ وسائل الشیعة، ج 10،ص 449 به نقل از ثواب الاعمال</ref>

[[حضرت کاظم (ع)]] فرمود:هرکس روز بیست و پنجم ذی القعده روزه بگیرد، خداوند روزه شصت ماه را برای او می‌نویسد. <ref>کافی، ج 4، ص 149</ref>

رسول خدا (ص) فرمود:هرکس بیست و پنجم ماه ذی القعده روزه بگیرد، مانند روزه هفتاد سال می‌باشد. <ref>اقبال الاعمال، ص 619</ref>

حضرت کاظم (ع) فرمود:هرکس در روز بیست و پنجم ذی القعده روزه بگیرد، کفّاره هفتاد سال(گناه) اوست. <ref>من لایحضره الفقیه، ج 2،ص 242</ref>

[[امیرالمؤمنین (ع)]] فرمود:هرکس این روز را روزه گیرد، و شب آن را (یعنی شب بیست و پنجم) به شب زنده داری و عبادت بپردازد، برای او عبادت صد سال منظور می‌شود، به گونه‌ای که در تمام روزهای آن سال‌ها، روزه گرفته و شب هایش را به عبادت به پا خاسته باشد. <ref>اقبال الاعمال، ص618-619</ref>

[[محمد بن عبدالله (ص)]] گفت:حضرت رضا (ع) روز بیست و پنجم ذی القعده بر ما وارد شد و فرمود:امروز، روزه بگیرید، من نیز روزه ام. <ref>کافی، ج 4،ص149-150</ref>

روایت شده است که هر کس روز بیست و پنجم ذی القعده را روزه بگیرد، هرچیزی میان آسمان و زمین برای او استغفار می‌کند. <ref>اقبال الاعمال، ص 619</ref>

[[رده:ماه‌های حج]]

[[رده:ماه‌های حرام]]