میرزا حبیب الله رشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'پنج شنبه' به 'پنج‌شنبه'
جز (تمیزکاری)
جز (جایگزینی متن - 'پنج شنبه' به 'پنج‌شنبه')
خط ۹۹: خط ۹۹:
=درگذشت=
=درگذشت=
مردم نجف به چهره نورانی پیرمردی که سحرگاهان دربارگاه ملکوتی [[امیرالمؤمنین]] به [[زیارت]]، [[نماز]] و تضرع می‌نشست انس گرفته بودند. چهره‌ای که هیبت و شوکتش یادآور پیامبران و لطف و صفا در صورتش نمایان بود.
مردم نجف به چهره نورانی پیرمردی که سحرگاهان دربارگاه ملکوتی [[امیرالمؤمنین]] به [[زیارت]]، [[نماز]] و تضرع می‌نشست انس گرفته بودند. چهره‌ای که هیبت و شوکتش یادآور پیامبران و لطف و صفا در صورتش نمایان بود.
اما شب پنج شنبه چهاردهم [[جمادی الثانی]] 1312 ق. فرا رسید. خبر کسالت محقق رشتی مردم را در نگرانی فرو برده بود و آنگاه که صدای ناله و فغان از منزل وی برخاست همگان یافتند که دوست خدا، پیش خدا رفته است. او آسوده در بستر خفته بود. تو گویی به خوابی نازنین آسوده که چنین چهره‌اش متین است. شهر را گویا با پارچه‌ای سیاه پوشانده بودند و همه جا صدای گریه به گوش می‌رسید. در [[تهران]] و [[مشهد]] و دیگر شهرها نیز مجالس عزا و سوگواری بپا شد.
اما شب پنج‌شنبه چهاردهم [[جمادی الثانی]] 1312 ق. فرا رسید. خبر کسالت محقق رشتی مردم را در نگرانی فرو برده بود و آنگاه که صدای ناله و فغان از منزل وی برخاست همگان یافتند که دوست خدا، پیش خدا رفته است. او آسوده در بستر خفته بود. تو گویی به خوابی نازنین آسوده که چنین چهره‌اش متین است. شهر را گویا با پارچه‌ای سیاه پوشانده بودند و همه جا صدای گریه به گوش می‌رسید. در [[تهران]] و [[مشهد]] و دیگر شهرها نیز مجالس عزا و سوگواری بپا شد.


و نجف آماده تشییع پیکر مطهر آن فرزانه پارسا بود. جنازه‌ پاک او را مشاعیت کردند و به بارگاه امام متقین انتقال داده<ref>معارف الرجال محمد حرزالدین، ج 1، ص 204.</ref> و در یکی از حجره‌های صحن مطهر علوی دفن کردند<ref> نقل از خانم عزت صوفی دختر آیت‌الله شیخ اسحاق رشتی.</ref>.
و نجف آماده تشییع پیکر مطهر آن فرزانه پارسا بود. جنازه‌ پاک او را مشاعیت کردند و به بارگاه امام متقین انتقال داده<ref>معارف الرجال محمد حرزالدین، ج 1، ص 204.</ref> و در یکی از حجره‌های صحن مطهر علوی دفن کردند<ref> نقل از خانم عزت صوفی دختر آیت‌الله شیخ اسحاق رشتی.</ref>.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش