منصور البطائحی: تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله سخنان او آنکه شناخت دنیا در پرهیز از آن است و هر که خدا را بشناسد خشنودی او را ترجیح می دهد و آن که خود را نشناسد در گمراهی بزرگ است. می فرمود: خداوند متعال بنده ای را مبتلا نکرده مگر به غفلت و اگر خداوند بنده‌ای را دوست بدارد، او را از غفلت و خواب حفظ می‌کند و می‌گفت هر چه درجه خلوص قلب بالاتر باشد عذاب او سریع‌تر است و گفته است: صبر توشه مضطران و رضایت به مشیت حق درجه و رتبه ای برای عارفان، هر موجودی در دنیا که در ترک آن کمکی نکند، به ضرر توست نه به نفع تو، و می فرمود: تو سه خصلت از اولیای الهی داری. : توكل به خدا در همه چيز، فنا با توكل به او در هر كارى، و بازگشت به سوى او در هر حالى، و مى فرمود: اراده رجوع به خداست، پس آن را از اشاره نزديكتر مى يابى، و توكل، بازگشت است. تمام امر به شخص، و نقص هر مخلص در اخلاص، رؤیت اخلاص اوست، و کمال او شهادت او در اخلاص است و تا زمانی که به آن اشاره نکرده است، به او رجوع نکند.