۸۵٬۹۶۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'موفق ترین' به 'موفق‌ترین'
جز (جایگزینی متن - ' می توان' به ' می‌توان') |
جز (جایگزینی متن - 'موفق ترین' به 'موفق‌ترین') |
||
| خط ۱٬۱۳۳: | خط ۱٬۱۳۳: | ||
عالمان بزرگ اهل سنت در کنفرانس‌های مهم اسلامی به ویژه در جلسات مجمع فقه اسلامی جهانی او را چهره‌ای دانشمند، دلسوز و معرف رویکرد اجماع‌آمیز و همگرا جهت یافتن راه حل‌های اساسی برای مسائل نوپیدا می دیدند، و، از منظر چنین برداشت و بر اساس این خاستگاه، دیدگاه‌های فقه شیعه را محل تعامل و تبادل با فقه سایر مذاهب قرار می‌دادند. | عالمان بزرگ اهل سنت در کنفرانس‌های مهم اسلامی به ویژه در جلسات مجمع فقه اسلامی جهانی او را چهره‌ای دانشمند، دلسوز و معرف رویکرد اجماع‌آمیز و همگرا جهت یافتن راه حل‌های اساسی برای مسائل نوپیدا می دیدند، و، از منظر چنین برداشت و بر اساس این خاستگاه، دیدگاه‌های فقه شیعه را محل تعامل و تبادل با فقه سایر مذاهب قرار می‌دادند. | ||
می‌توان به جرأت گفت این گفتگوها در نوع خود کم نظیر ترین صحنه‌های همفکری میان عالمان امت را شکل می‌داد. من، که خود بارها شاهد و حاضر در صحنه‌هایی از این دست بودم، اذعان دارم | می‌توان به جرأت گفت این گفتگوها در نوع خود کم نظیر ترین صحنه‌های همفکری میان عالمان امت را شکل می‌داد. من، که خود بارها شاهد و حاضر در صحنه‌هایی از این دست بودم، اذعان دارم موفق‌ترین و دلنشین ترین حلقه‌های گفتگوی فقهی فراگیر و معطوف به مسائل نوآمدِ مربوط به زندگی معاصر میان مسلمانان طی این تبادل نظرها شکل می‌گرفت و گاه منشا ایده پردازی‌ها و رویکردهای اساسی جدید می‌گردید. | ||
مصاحبت طولانی بنده با ایشان سبب شد تا بارها جلوه‌هایی عمیق از ایمان و وارستگی را در این مرد خداجوی ببینم و بیابم. مشخصا مرحوم آیت‌الله تسخیری توکلی ژرف و فراوان به خداوند داشت. اینجانب نمونه‌های درس آموزی از این توکل را در موارد زیادی احساس می کردم. به یاد دارم در یک سفر عمره، هنگامی که آیات مربوط به داستان حضرت ابراهیم (ع) و الطاف ویژه خداوند نسبت به آن حضرت را برای جمعی بیان می‌کرد، گریه راه را بر نفس وی بست و امکان صحبت کردن را از او ستاند، در آن لحظات مرحوم آیت‌الله تسخیری ترکیبی از معرفت و عرفان را در مراجعه‌ای عالمانه به فرازهای نغز و چشمگیر این آیات نورانی برای مخاطبان بیان داشت. | مصاحبت طولانی بنده با ایشان سبب شد تا بارها جلوه‌هایی عمیق از ایمان و وارستگی را در این مرد خداجوی ببینم و بیابم. مشخصا مرحوم آیت‌الله تسخیری توکلی ژرف و فراوان به خداوند داشت. اینجانب نمونه‌های درس آموزی از این توکل را در موارد زیادی احساس می کردم. به یاد دارم در یک سفر عمره، هنگامی که آیات مربوط به داستان حضرت ابراهیم (ع) و الطاف ویژه خداوند نسبت به آن حضرت را برای جمعی بیان می‌کرد، گریه راه را بر نفس وی بست و امکان صحبت کردن را از او ستاند، در آن لحظات مرحوم آیت‌الله تسخیری ترکیبی از معرفت و عرفان را در مراجعه‌ای عالمانه به فرازهای نغز و چشمگیر این آیات نورانی برای مخاطبان بیان داشت. | ||