منهاج العابدین (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (←معرفی اجمالی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
کتاب '''«منهاج العابدین»''' اثری است منسوب به امام ابوحامد [[غزالی]] اما بنابر گفتههای فراوان تألیف او نیست<ref> | کتاب '''«منهاج العابدین»''' اثری است منسوب به امام ابوحامد [[غزالی]] اما بنابر گفتههای فراوان تألیف او نیست<ref>العلاف، مشهد. "كُتُب الإمام الغزالی الثَّابت مِنها والمنحول". موقع الإمام الغزالی. مؤرشف من الأصل فی 20 سبتمبر 2018. اطلع علیه بتاریخ شباط 2013.</ref>. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== نسخههای خطی کتاب == | == نسخههای خطی کتاب == | ||
از جمله نسخهای خطی تایید شده در چاپ دارالمنهاج [[جده]]، نسخۀ خطی سال 903 هجری قمری است که از کتابخانه الاحقاف در شهر طارم در استان [[حضرموت]] میباشد<ref> | از جمله نسخهای خطی تایید شده در چاپ دارالمنهاج [[جده]]، نسخۀ خطی سال 903 هجری قمری است که از کتابخانه الاحقاف در شهر طارم در استان [[حضرموت]] میباشد<ref>غزالی، محمد (2016). "مقدمة التحقیق". منهاج العابدین (الطبعة 6). جدة: دار المنهاج. ص 26.</ref>. | ||
== ترجمه و تصحیح == | == ترجمه و تصحیح == |
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۳
نام نویسنده | ابوحامد غزالى |
---|---|
موضوع | اخلاق، عرفان |
مترجم | عمربنعبدالجبار سعدی ساوی |
زبان کتاب | زبان اصلی، عربی برگردان به فارسى |
ناشر | انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران |
سال نشر | 1359 شمسی |
تعداد جلد | تک جلدی |
تعداد صفحات | 266 صفحه |
مکان چاپ | تهران |
کتاب «منهاج العابدین» اثری است منسوب به امام ابوحامد غزالی اما بنابر گفتههای فراوان تألیف او نیست[۱].
معرفی اجمالی
این کتاب که نام کامل آن «منهاج العابدین إلى جنة رب العالمین» میباشد، نوشتاری است که مراحل عملی تهذیب نفس انسان را بیان کرده و آن را به راهی که انسان برای رسیدن به مقصود طی میکند تشبیه میکند.
بخشی از کتاب
- عقبة العلم.
- ثم عقبة التوبة.
- ثم عقبة العوائق.
- ثم عقبة العوارض.
- ثم عقبة البواعث.
- ثم عقبة القوادح.
- ثم عقبة الحمد والشكر.
تلخیص کتاب
کتاب را حافظ احمد زینی دهلان خلاصه کرده است.
نسخههای خطی کتاب
از جمله نسخهای خطی تایید شده در چاپ دارالمنهاج جده، نسخۀ خطی سال 903 هجری قمری است که از کتابخانه الاحقاف در شهر طارم در استان حضرموت میباشد[۲].
ترجمه و تصحیح
این کتاب توسط عمر بن عبدالجبار سعدی ساوی، به زبان فارسی ترجمه و بهدست احمد شریعتی تصحیح شده است.