مسجد: تفاوت میان نسخه‌ها

<nowiki>[[مسجد قبا]]</nowiki> از مهمترین و زیباترین مساجد محدوده فعلی مدینه و اولین مقر عبادتی در جهان اسلام است که ساخت آن همزمان با رسیدن پیامبر(ص) به دو  فرسخی شهر مدینه آغاز شد. مسجد قبا در نزدیکی شهر بنا شده که میعادگاه دیدار با رسول خدا(ص) و چهار امام معصوم و مزاری منسوب به حضرت زهرا(س) است.

در آخرین دهه اول هجری «عمر بن عبدالعزیز» به دستور ولید بنای اولیه مسجد قبا را تخریب کرد و از نو بنایی استوار برپا کرد و برای آن رواق‌هایی نیز ساخت و پس از گذشت سالها این مسجد به دست «جواد اصفهانی» یکی از وزرای حکام موصل در سال 555 هجری قمری بازسازی شد و پس از تغییرات دیگر در سال 1388 قمری ملک فیصل رواق‌های آن را در جهت شرقی مسجد توسعه داد.

گفتنی است که در پشت این مسجد منزلی متعلق به امیرالمؤمنین(ع) قرار دارد که جلوی مسجد چاه آب شیرینی وجود داشته است و به دلیل اینکه انگشتر پیامبر(ص) در داخل چاه افتاده بود آن را «چاه انگشتر» نامیده بودند که البته در زمان حال اثری از آن چاه باقی نمانده است. بنابر روایات متعدد مسجد قبا مصداق آیه « لاَ تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ»<ref>توبه آیه 108</ref> است که این‌ آیه اشاره به این نکته دارد که این مسجد از روز نخست بر پایه تقوا ساخته شده و لذا سزاوار است تا رسول خدا(ص) نه در مسجد ضرار که در این مسجد نماز بگذارد. به دلیل همین نزول همین آیه در آن زمان مسجد قبا را «مسجد التقوی» هم می‌خواندند.

==مسجد الا قصي==

==مسجد الحرام==

امروزه در مــــكه و اطـــراف آن مساجد كـــهن مثل مسجد خيف ، نمره ، كبش ، جن ، كوثر ، صفايح ، و مسجد البيعه نام برده مي شود كه تاريخ بناي آنها روشن نيست ، اينها يادگاري از پــيامـــــبران پيشين است مثلا در مورد مـسجد خـيف در مني آمده است كه 700 يا هزار پـيامبر درآن نمازگزارده اند و زمان بناي آن روشن نيست .مسجد قبا همچنين در مورد مسجد « النحر » يا مسجد « الكبش »كه در سرزمين مني قرار گرفته است در مورد نامگذاري آن گفته اند كه خداوند در اين مكان گوسفندي را براي قرباني حضرت ابراهيم (ع) فرستاد يا برخي.از اين مســاجد نيز جايگاه نماز پــيامبر (ص) ويا محل نزول بخشي ازآيه هاي قــرآن مجيد و يا رويدادهايي همچون بيعت مسلمانان با پيامبر(ص) بوده است ، كه مســلمانان بعدها در اين مكانها مسجد بنا نموده اند .

برخي بر آنند كه اولين مسجدي كه پس از استقرار اسلام بناشده ،مسجد قباست<ref>الصحيح من سيره النبي الاعظم (ص) ، جعفر مرتضي عاملي ، ج 2 ، ص 56 . و السيره الحلبيه ، علي بن برهان الدين حلبي ، ج 2 ، ص 236</ref>. اما اين تنها گفته پاره اي مورخان چون ابن جوزي است ومورخان بزرگي چون طــبري و پيش از او سيره نويساني چون هــشام و واقدي چنين چيزي نگفته اند . از برخي روايات نيز چنين بر مي آيدكه شايد اولين مسجد در اسلام نباشد چنانكه امام صادق (ع) مي فرمايد :( خطاب به عقبه بن خالد) براي سركشي از مساجد اطراف مدينه ، از مسجد قبا شروع كن ، زيرا اين مسجد اولين مسجد در منطقه است كه رســـول خدا (ص) در آن نـمازگزارده است. <ref>وسائل الشيعه ، شيخ حر عاملي ، ج 10 ، ص 276 ، باب 12 از ابواب المزار ، روايت 2</ref> ابن سعد در « الطبقات » از جايگاه نماز « مصعب و ابن زراره » كه براي آموزش قرآن و احكام ديني به مدينه از سوي پيــامبر(ص) اعزام شدند و در آنجا نماز جماعت با مردم مي خواندند به عنوان مسجد ياد كرده است ، او از زني به نام « نوار » آورده است كه پيش از ورود پيامبر(ص) به مدينه ،جايگاه كنوني <nowiki>[[مسجد النبي]]</nowiki> ، محل <nowiki>[[نـماز جمعه]]</nowiki> و جماعت مسلمانان بوده است . كه پـيـامبر(ص) پس از ورود به مدينه ساختمان آن را بنا نهاده اند 3 از شواهد چنين بر مي آيد كه تا سال سيزدهم بعثـت مـسلمانان از داشتن مسـجد اينــــچنين محروم بوده اند با اين حال سمهودي <ref>سمهودي ، شافعي ، از علماي معروف قرن دهم هجري كه در « جواهر العقد » كه در باره حديث ثقلين مي نويسد : « اين حديث مي فهماند كه در هر زماني تا روز قيامت در ميان اهل بيت (ع) و عترت پاكش ،كسي وجود دارد كه شايستگي تمسك و پيروي دارد همان گونه كه قرآن مجيد نيز چنين است . » ( منبع : پيام قرآن ، ج 9 ، ص 76 .)</ref> در « وفـا الوفاء » ميگويد : مـسجد قـبا در حقيقت اولين مسجدي است كه پيامبر(ص) آشكارا در آن نماز جماعت برگزار نموده است ، و گر نه پيش از اين مسجد نيز مساجد ديگري توسط مســلمانان ساخته شده بود ، او آنگاه به نقل از جـــابر مي گويد : ما پيش از ورود پيامبر (ص) به مدينه مسجد مي ساختيم و در آن نماز مي گذارديم .

==مسجد نبوي==

پيامبراكرم (ص) هنگام ورود به مديـنه (يثرب ) فرمودند : راه شتر را باز كنيد او خودمامورانتخاب مكان است . ازكنارخانه هاي بني ساعده و بني حارث و بني عدي گذشته به محلهاي فقيرنشين وارد شد . در زميني ناهموار به نام « مربد » فرود آمد.

در بخش مرکزی یزد روستای فَهرَج آن شاهد حضور مسجدی کاهگلی خواهید بود که به «مسجد جامع فهرج» یا «مسجد کهن» معروف است. گفته می‌شود که این مسجد یکی از قدیمی ترین مساجد ایران است. برخی هم مدعی هستند که فهرج، قدیمی ترین و کهن‌ترین مسجد ایرانی است که از صدر اسلام تا کنون پابرجا مانده است. در ادامه از این مسجد بیشتر خواهید خواند.

مسجد جامع فهرج یا مسجد امام حسن (ع) در نیمه اول قرن یکم هجری بنا شده است. به گواه باستان‌شناسان و محققان تاریخی، بنای این مسجد از ابتدای ساخت تا کنون هیچ تغییری را به خود ندیده است. جالب است بدانید که هنوز هم در این مسجد، نماز خوانده می‌شود و پویایی و حرکت همچنان در آن در جریان است. برخی از کارشناسان معتقد هستند که مسجد تاریخانه دامغان، قدیمی ترین مسجد ایران است. در هر حال، هر دو مسجد بسیار تاریخی هستند و در هر بند از آنها خاطرات تاریخی فراوانی ثبت شده است.

مسجد جامع عبادتگاه مسلمانان، مکان گردهمایی‌های سیاسی، اجتماعی و آموزشی آن‌ها و مرکزی برای برگزاری مراسم‌های مذهبی است. جامع در لغت به معنای پیوستن اجزا و گرد آمدن است. ترکیب دو واژهٔ مسجد و جامع به صورت «المسجد الجامع» یعنی مسجدی که برای برگزاری نماز و به ویژه نماز جمعه در نظر گرفته شده‌است و اما «مسجد الجامع» را می‌توان مانند: امر و یوم در نظر گرفت. مسجد جامع در مرکز شهر و در واقع در بخش‌های اصلی بنا می‌شود و نباید آن را با مصلی، مسجد کبیر و مسجد اعظم یکی دانست. در واقع مکان روبازی است که در خارج از شهر ساخته می‌شود و نمازهای [[عید قربان]] و [[عید فطر]] در آن برگزار می‌شود. مسجد جامع به این خاطر به این نام خوانده می‌شود که محل برپایی نمازهای جمعه بوده و بزرگی و وسعت آن هیچ دخلی در نامش نداشته. در گذشته مساجدی بود که نمازهای جمعه در آن برپا نمی‌شد اما بزرگی و عظمت خاص خود را داشت که به همین خاطر این مساجد پس از مسجد جامع در درجهٔ دوم قرار می‌گرفتند. پیش از ظهور اسلام، اعراب عربستان برای مذاکرات قبیله‌ای، گرد آمدن قبایل، رئیسان و مناسبات دیگر در مکانی به نام سَقیفه گرد می‌آمدند و در مکه به آن «دارالنُدوه» می‌گفتند اما پس از ظهور اسلام، محمد مسجدی را پایه‌گذاری کرد که «مسجد النبی» نام گرفت و پس از ورود نو مسلمانان به شهر و افزایش جمعیت، محمد اجازه داد مساجد دیگری هم در شهر ساخته شود. پس مسجد النبی، مقر رئیس حکومت و مسجد اصلی بود و دیگر مساجد برای عبادت و تعلیم انتخاب شده‌بودند. احتمال دارد واژهٔ مسجد جماعت برای اولین بار توسط عمر به کار برده شده‌باشد چرا که روایتی از وی نقل شده که نماز جماعت و مستحبی بر حج عمره و مستحبی برتری دارد و در دوران علی بن ابی طالب نیز به مسجد کوفه، مسجد جامع می‌گفتند و از علی بن ابی طالب هم روایتی است که اعتکاف باید در مسجد جامع برگزار شود؛ پس احتمالاً از همان دوران خلفای راشد برای مسجد اصلی شهر این نام را برگزیدند. در فتوحات اولیهٔ، مساجد را بسیار کوچک و به همان شیوهٔ مسجد النبی می‌ساختند؛ در واقع آن‌ها معتقد بودند هیچ چیز مثل مسجد نمی‌تواند وحدت مسلمانان را حفظ کند. مساجد اولیه با سقفی به وسیلهٔ حصیر و چوب پوشانده می‌شد و دیواری گلی آن را در بر می‌گرفت. به مرور زمان و با گسترش شهرها، مساجد تغییر شکل دادند. معماران ایرانی از خشت و آجر برای ساخت دیوارها و سقف استفاده کردند؛ به مرور زمان ایوان‌ها، طاق‌های چشمه‌ای، جرزها، ستون‌ها و… اضافه شد. <ref> بادکوبه هزاوه، «جامع مسجد»، دانشنامه جهان اسلام.</ref>