۸۸٬۰۰۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می دهد' به ' میدهد') |
جز (جایگزینی متن - 'یاد آور' به 'یادآور') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== تعریف و انواع ذکر == | == تعریف و انواع ذکر == | ||
ذکر به معنای یاد کردن، بر زبان راندن، به | ذکر به معنای یاد کردن، بر زبان راندن، به یادآوردن، آوازه، ثنا، [[دعا]]، ورد و ... است<ref>سعیدی، گل بابا، فرهنگ اصطلاحات ابن عربی، ص 228، انتشارات شفیعی، چاپ دوم، تهران، 1384.</ref>، و در کلمات عارفان به معنای؛ یاد کردن، مواظبت بر عمل، حفظ، طاعت، [[نماز]]، [[قرآن]] و... آمده است<ref>سجادی، سید جعفر، فرهنگ اصطلاحات عرفانی، ص 402، انتشارات طهوری، چاپ چهارم، تهران، 1378.</ref>. | ||
یکی از زیباترین جلوه های ارتباط عاشقانه با خدا و اساسی ترین راههای [[سیر و سلوک]]، ذکر است؛ ذکر خدا، از یادبردن هستی محدود خویش در رهگذر یاد اسمای الاهی است و تداوم و استمرار آن، زنگار گناهان را از روی دل میزداید؛ زیرا غفلت و فراموشی حق تعالی، ساحت دل را مکدر میکند. از این جا است که یکی از رسالتهای اولیای الاهی و کتابهای آسمانی، برطرف نمودن این کدورت و تاریکی است و به همین علت "ذکر" را از اوصاف [[پیامبر]] و از نامهای قرآن شمرده اند. چنان که [[قرآن مجید]] به ذکر بودن [[حضرت محمد (ص)|پیامبرصلی الله علیه]] چنین اشاره میکند: | یکی از زیباترین جلوه های ارتباط عاشقانه با خدا و اساسی ترین راههای [[سیر و سلوک]]، ذکر است؛ ذکر خدا، از یادبردن هستی محدود خویش در رهگذر یاد اسمای الاهی است و تداوم و استمرار آن، زنگار گناهان را از روی دل میزداید؛ زیرا غفلت و فراموشی حق تعالی، ساحت دل را مکدر میکند. از این جا است که یکی از رسالتهای اولیای الاهی و کتابهای آسمانی، برطرف نمودن این کدورت و تاریکی است و به همین علت "ذکر" را از اوصاف [[پیامبر]] و از نامهای قرآن شمرده اند. چنان که [[قرآن مجید]] به ذکر بودن [[حضرت محمد (ص)|پیامبرصلی الله علیه]] چنین اشاره میکند: | ||
"... قد انزل الله الیکم ذکراً رسولاً یتلوا علیکم آیات الله..."<ref> طلاق، 10 و 11.</ref>؛ خداوند ذکری(رسولی) را به سوی شما فرستاد تا آیات خدا را بر شما تلاوت کند. | "... قد انزل الله الیکم ذکراً رسولاً یتلوا علیکم آیات الله..."<ref> طلاق، 10 و 11.</ref>؛ خداوند ذکری(رسولی) را به سوی شما فرستاد تا آیات خدا را بر شما تلاوت کند. |