۸۷٬۷۸۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'پایه ریزی' به 'پایه‌ریزی'
جز (جایگزینی متن - ' رییس جمهور' به ' رییس‌جمهور') |
جز (جایگزینی متن - 'پایه ریزی' به 'پایه‌ریزی') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
با وجود اعلام استقلال، نیروهای فرانسه خاک این کشور را ترک نکردند و با پشتیبانی آنها «[[تامبل بای]]»، رهبر «[[حزب ترقی خواه]]» قدرت را به دست گرفت. او که یک فرد غیرمسلمان و وابسته به [[غرب]] بود، لبه تیز حملات خود را متوجه مسلمانان و گروه‌های سیاسی جهاد نمود و یک دیکتاتوری بسیار خشن و مخالف با باورهای اسلامی را روی کار آورد. | با وجود اعلام استقلال، نیروهای فرانسه خاک این کشور را ترک نکردند و با پشتیبانی آنها «[[تامبل بای]]»، رهبر «[[حزب ترقی خواه]]» قدرت را به دست گرفت. او که یک فرد غیرمسلمان و وابسته به [[غرب]] بود، لبه تیز حملات خود را متوجه مسلمانان و گروه‌های سیاسی جهاد نمود و یک دیکتاتوری بسیار خشن و مخالف با باورهای اسلامی را روی کار آورد. | ||
<br> | <br> | ||
«تامبل بای» درصدد ایجاد یک نظام غیرمذهبی در چاد بود. این امر، خشم مسلمانان را برانگیخت و مورد اعتراض شدید آنها واقع شد. این اعتراض‌ها، تهدید جدی و زنگ خطری برای حکومت «تامبل بای» در آینده به شمار می‌آمد؛ به همین دلیل تحمل گروه‌های سیاسی و مسلمان برای او گران بود، از این رو پس از تثبیت حکومت خود، در نخستین اقدام، به سرکوب آنان پرداخت. گروه‌ها و احزاب سیاسی چاد با درک موقعیت حساس کشور، ناگزیر با سیاست‌های «تامبل بای» به رویارویی برخاستند و برای برآورده شدن خواسته‌های شان هماهنگ شده و «حزب ملی آفریقا» را | «تامبل بای» درصدد ایجاد یک نظام غیرمذهبی در چاد بود. این امر، خشم مسلمانان را برانگیخت و مورد اعتراض شدید آنها واقع شد. این اعتراض‌ها، تهدید جدی و زنگ خطری برای حکومت «تامبل بای» در آینده به شمار می‌آمد؛ به همین دلیل تحمل گروه‌های سیاسی و مسلمان برای او گران بود، از این رو پس از تثبیت حکومت خود، در نخستین اقدام، به سرکوب آنان پرداخت. گروه‌ها و احزاب سیاسی چاد با درک موقعیت حساس کشور، ناگزیر با سیاست‌های «تامبل بای» به رویارویی برخاستند و برای برآورده شدن خواسته‌های شان هماهنگ شده و «حزب ملی آفریقا» را پایه‌ریزی کردند و به جز «حزب اتحاد ملی» دیگر احزاب سیاسی به آن پیوستند. | ||
<br> | <br> | ||
این همبستگی احزاب سیاسی، حکومت «تامبل بای» را در وضعیت دشوار و بحرانی قرار داد؛ رژیم که از وضعیت به وجود آمده در کشور، خطر را در چند قدمی خود احساس می‌کرد، بلافاصله رهبران سیاسی را دستگیر و احزاب را منحل اعلام کرد. برچیده شدن گروه‌های سیاسی و در پی آن تعطیل نمودن مجلس از سوی رژیم و واکنش‌های مردم در برابر آن، به زیان دولت «تامبل بای» تمام شد؛ زیرا احزاب نه تنها به حیات سیاسی شان ادامه دادند، بلکه با متحد نمودن صفوف خود و پیوستن برخی وزیران دولت و رهبران سیاسی به «حزب اتحاد ملی»، احزاب جایگاه بهتری را در جامعه به دست آوردند. | این همبستگی احزاب سیاسی، حکومت «تامبل بای» را در وضعیت دشوار و بحرانی قرار داد؛ رژیم که از وضعیت به وجود آمده در کشور، خطر را در چند قدمی خود احساس می‌کرد، بلافاصله رهبران سیاسی را دستگیر و احزاب را منحل اعلام کرد. برچیده شدن گروه‌های سیاسی و در پی آن تعطیل نمودن مجلس از سوی رژیم و واکنش‌های مردم در برابر آن، به زیان دولت «تامبل بای» تمام شد؛ زیرا احزاب نه تنها به حیات سیاسی شان ادامه دادند، بلکه با متحد نمودن صفوف خود و پیوستن برخی وزیران دولت و رهبران سیاسی به «حزب اتحاد ملی»، احزاب جایگاه بهتری را در جامعه به دست آوردند. | ||