ریاض الصلح: تفاوت میان نسخه‌ها

ریاض الصلح (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۰

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - ' می کرد' به ' می‌کرد'

Hadifazl

Writers، confirmed، مدیران

۸۶٬۳۲۹

ویرایش

@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 دادگاه نظامی عثمانی در ۱۳۳۴/ ۱۹۱۶ ریاض الصلح و پدرش را به تبعید در آناطولی محکوم کرد که تا ۱۳۳۶/ ۱۹۱۸ ادامه داشت <ref>سیل، ص ۹۱، ۹۴، ۱۰۷ـ۱۰۸، ۱۱۱ـ۱۱۲</ref>. ریاض الصلح پس از بازگشت از تبعید با پدرش به دمشق رفت زیرا امیرفیصل در این زمان با شکست دادن عثمانیها آنجا را تصرف کرده و پادشاهی عربی سوریه شامل [[سوریه|سوریه]]، [[لبنان]]، [[فلسطین|فلسطین]] و [[اردن]] را تشکیل داده بود. پدر ریاضال صلح به سمت وزیر کشور در حکومت امیرفیصل انتخاب و ریاض نیز فرماندار شهر [[صیدا|صیدا]] شد، اما ریاض الصلح پس از مدتی براثر فشار فرانسویها از مقام خود استعفا داد و به دمشق بازگشت.
-او سپس به حزب الاستقلال العربی پیوست، که متشکل از ملیگرایان عرب بود و بر ضد استعمار فرانسه فعالیت می کرد<ref>علی شعیب، ص ۳۱۱ـ۳۱۳؛ طرابلسی، ص۱۳۰ـ۱۳۱؛ سیل، ص ۱۲۱، ۱۲۵، ۱۲۹، ۱۳۱، ۱۴۵ـ۱۴۶</ref>. در ۱۳۳۸/ ۱۹۲۰ که ارتش فرانسه در [[جنگ مَیَسلون|جنگ مَیَسلون]]، ملیگرایان عرب را شکست داد و دمشق را تصرف کرد، ریاض الصلح ناگزیر به قاهره و سپس به بیروت رفت. دادگاه نظامی فرانسه به طور غیابی وی را به سبب حمایت از امیرفیصل و فعالیتهای ضد فرانسوی به اعدام محکوم کرد. ریاض الصلح ناگزیر از بیروت به فلسطین رفت که زیر سلطه فرانسویها نبود. او در ۱۳۰۰ش/ ۱۹۲۱ در مجمع سوری ـ فلسطینی در ژنو شرکت کرد. ریاض الصلح که تا ۱۳۰۳ش/ ۱۹۲۴ در فلسطین، [[مصر]] و [[اروپا]] زندگی می کرد پس از اینکه دولت فرانسه او را بخشید، به بیروت بازگشت <ref>علی شعیب، ص ۳۱۴ـ۳۱۵؛ رغید الصلح، همانجا؛ سیل، ص ۱۶۲ـ۱۶۶، ۱۶۸، ۱۷۰</ref>. ریاض الصلح در بیروت به اتفاق دوستش خیرالدین الاحْدَب، روزنامه العهد الجدید را تأسیس کرد. خط مشی روزنامه مخالفت با استعمار فرانسه و کوشش برای استقلال لبنان و سوریه بود. بنابراین، فرانسویها چندین بار آن را توقیف کردند. ریاض همزمان به کشورهای مختلفی سفر کرد و مبارزه با استعمار فرانسه را ادامه داد<ref>علی شعیب، ص ۳۱۹؛ سیل، ص ۱۹۴ـ۱۹۷</ref>.
+او سپس به حزب الاستقلال العربی پیوست، که متشکل از ملیگرایان عرب بود و بر ضد استعمار فرانسه فعالیت می‌کرد<ref>علی شعیب، ص ۳۱۱ـ۳۱۳؛ طرابلسی، ص۱۳۰ـ۱۳۱؛ سیل، ص ۱۲۱، ۱۲۵، ۱۲۹، ۱۳۱، ۱۴۵ـ۱۴۶</ref>. در ۱۳۳۸/ ۱۹۲۰ که ارتش فرانسه در [[جنگ مَیَسلون|جنگ مَیَسلون]]، ملیگرایان عرب را شکست داد و دمشق را تصرف کرد، ریاض الصلح ناگزیر به قاهره و سپس به بیروت رفت. دادگاه نظامی فرانسه به طور غیابی وی را به سبب حمایت از امیرفیصل و فعالیتهای ضد فرانسوی به اعدام محکوم کرد. ریاض الصلح ناگزیر از بیروت به فلسطین رفت که زیر سلطه فرانسویها نبود. او در ۱۳۰۰ش/ ۱۹۲۱ در مجمع سوری ـ فلسطینی در ژنو شرکت کرد. ریاض الصلح که تا ۱۳۰۳ش/ ۱۹۲۴ در فلسطین، [[مصر]] و [[اروپا]] زندگی می‌کرد پس از اینکه دولت فرانسه او را بخشید، به بیروت بازگشت <ref>علی شعیب، ص ۳۱۴ـ۳۱۵؛ رغید الصلح، همانجا؛ سیل، ص ۱۶۲ـ۱۶۶، ۱۶۸، ۱۷۰</ref>. ریاض الصلح در بیروت به اتفاق دوستش خیرالدین الاحْدَب، روزنامه العهد الجدید را تأسیس کرد. خط مشی روزنامه مخالفت با استعمار فرانسه و کوشش برای استقلال لبنان و سوریه بود. بنابراین، فرانسویها چندین بار آن را توقیف کردند. ریاض همزمان به کشورهای مختلفی سفر کرد و مبارزه با استعمار فرانسه را ادامه داد<ref>علی شعیب، ص ۳۱۹؛ سیل، ص ۱۹۴ـ۱۹۷</ref>.
 با آغاز قیام مردم سوریه بر ضد استعمار فرانسه در ۱۳۰۴ش/ ۱۹۲۵، ریاض الصلح برای حمایت از قیام به ژنو، مقرّ [[جامعه ملل]]، و چند کشور اروپایی سفر کرد. در پی این فعالیتها، فرانسویها او را در ۱۳۰۵ش/ ۱۹۲۶ در بیروت دستگیر و زندانی کردند، اما او پس از مدتی از زندان فرار کرد و به اروپا رفت. در ۱۳۰۷ش/ ۱۹۲۸ که ملیگرایان سوریه حزب تجمع ملی (الکُتْلَة الوطنیة) را تأسیس کردند، ریاض نیز به این حزب پیوست <ref>سیل، ص ۱۹۹، ۲۱۴ـ۲۱۵، ۲۴۰ـ۲۴۱</ref>. ریاض الصلح در ۱۳۱۲ش/ ۱۹۳۳ در بیروت افزون بر کار وکالت، فعالیتهای ضداستعماری خود را نیز ادامه داد. در ۱۳۱۴ش/ ۱۹۳۵، دولت فرانسه وی را به سبب نقش مهمی که در اعتصابات کارگری داشت، دو ماه به [[قامِشْلی]] در سوریه تبعید کرد. پس از پایان تبعید، ریاض در فلسطین با [[دیوید بنگوریون|دیوید بنگوریون]] و دیگر شخصیتهای برجسته جنبش صهیونیسم دیدار کرد تا از حقوق فلسطینیها دفاع کند، اما کوششهای او برای کاستن مهاجرت یهودیان به خاورمیانه و نفوذ آنها در آنجا، نتیجه ای نداشت <ref>رغیدالصلح، ص ۳۷؛ سیل، ص ۲۶۲، ۲۶۷ـ۲۶۸، ۳۰۵ـ۳۱۰</ref>. ریاض الصلح در ۱۳۱۶ش/ ۱۹۳۷ نامزد انتخابات مجلس در بیروت شد، اما پس از قطعیشدن شائبه تقلب در انتخابات از آن کناره گرفت. در ۱۳۲۰ش/ ۱۹۴۱ به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ـ۱۹۴۵)، اوضاع اقتصادی لبنان وخیم شد. در چنین اوضاعی ریاض الصلح اعتصابات مردمی را رهبری میکرد که به استعفای دولت انجامید. او بار دیگر در ۱۳۲۲ش/ ۱۹۴۳ در انتخابات مجلس شرکت کرد و به نمایندگی انتخاب شد<ref>علی شعیب، ص ۳۲۹؛ سیل، ص۳۷۰ـ۳۷۱، ۴۳۴ـ۴۳۵، ۵۰۰ـ۵۰۱</ref>.