شوال: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:شوال.jpg |جایگزین=شوال|شوال]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

!نام

|-

|نام‌های دیگر

|-

|مناسبت‌ها و وقایع

|-

|}

</div>

'''ماه شوال''' دهمین ماه از ماه‌های قمری در تقویم اسلامی است. شوال ماهی بسیار مبارک است که نخستین روز آن مصادف با [[عید سعید فطر]] است و این عید نیز در حقیقت بزرگ‌ترین عید [[مسلمانان]] به شمار می‌رود. مسلمانان در سراسر جهان در این روز [[نماز عید فطر]] را به صورت جماعت به جای می‌آورند که این موضوع خود نمادی محکم از اتحاد و انسجام آنها در نقاط مختلف دنیا است. ماه شوال اعمال مربوط به خود را دارد که یکی از آنها خواندن سوره‌های مبارکی همچون [[سوره‌ انعام]]، [[سوره‌ یس]] و [[سوره‌ کهف|سوره‌ کهف]] است. باید توجه داشته باشیم که خواندن سوره‌های مبارک [[قرآن]] به تنهایی کافی نیست و افراد ضمن تلاوت این آیه‌های مبارک باید به معانی و مفاهیم نهفته در این آیات نیز توجه داشته باشند. [[دعا]] و [[استغفار]] کردن در ماه شوال نیز از جایگاه قابل تاملی در میان دینداران برخوردار است به گونه‌ای که اگر آنها تلاش کنند حالت معنویت ماه رمضان را پس از پایان این ماه با خود حفظ کنند، به درجه‌ای از اخلاص در ایمان دست پیدا خواهند کرد و کمتر گناهانی را مرتکب خواهند شد.  

{{تقویم ماه قمری}}

<big>شوّال</big> در لغت برگرفته از مصدر «شول» است؛ یعنی «شتر ماده دُمش را بالا برد»، <ref>ازهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغة، ج 11، ص 282، بیروت، دار احیاء التراث العربی‏، چاپ اول، 1421ق؛ صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، ج 7، ص 381، بیروت، عالم الکتاب، چاپ اول، 1414ق</ref> و به معنای «بلند و مرتفع شدن» است. <ref>فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج ‏6، ص 285، قم، هجرت، چاپ دوم، 1410ق؛ جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة)، ج 5، ص 1741 – 1742، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، 1410ق</ref> از آن‌جا که هنگام نام‌گذاری ماه‌های عربی، این ماه در فصل سیر و شکار رفتن عرب‌ها قرار داشت، «شوال» نامیده شد. <ref> لغت‌نامه دهخدا، واژه «شوال»</ref>

شوّال، دهمین ماه از ماه‌های قمری در گاه‌شمار اسلامی بوده و اولین روزش عید فطر می‌باشد.

[[سید ابن طاووس]] درباره این ماه می‌گوید: «ورود در ماه شوال مانند ورود در [[رجب]] است و... زیرا "این ماه، [[حرام]] می‌باشد" و باید آن‌را با گفتار و کردار بزرگ بشماری مثل کسی که وارد شهر [[مکه]] تا [[مسجد اعظم]] آن می‌شود [و آن‌را بزرگ می‌دارد]...». <ref>ابن طاووس، علی بن موسی، إقبال الأعمال، ج ‏1، ص 305، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1367ش</ref>

3. درباره این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که تعداد روزهایی که در ماه شوال بعد از عید فطر [[مستحب]] است [[روزه]] گرفته شود، به دلیل روایات مختلف، اختلاف نظر وجود دارد؛ به نظر برخی، روزه گرفتن بعد از عید فطر به مدت شش روز مستحب است. <ref>حلی، حسن بن یوسف، قواعد الأحکام، ج 1، ص 384، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ اول، 1413ق</ref> برخی، استحباب آن‌را از روز چهارم شوال به مدت شش روز دانسته‌اند. <ref> طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی (محشّی)، ج 3، ص 660، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ اول، 1420ق</ref> بعضی نیز اصل استحباب آن‌را ثابت ندانسته‌اند. <ref>موسوی عاملی، محمد، مدارک الأحکام، ج 6، ص 281، قم، مؤسسة آل البیت(علیه السلام)؛ بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج 13، ص 386 – 387، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ اول، 1405ق؛ کاشف‌الغطاء، جعفر، کشف الغطاء، ج 4، ص 51، قم، مکتب الإعلام الإسلامی، چاپ اول، 1422ق</ref> در این‌باره هر فردی می‌تواند به فتوای [[مرجع تقلید]] خودش عمل نماید.

   

در [[شرع مقدس]] برای بعضی روزها و ماهها از جمله ماه شوال، احکام ویژه‌ای بیان شده است.

شوال از ماه‌های حج است؛ بدین معنا که [[عمره تمتع]] برای کسی که می‌خواهد [[حج]] تمتع بگزارد باید در آن ماه‌ها انجام بدهد <ref> نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۸، ص۱۲</ref> (ماههای حج).

رویت هلال ماه شوال بیانگر پایان یافتن ماه [[رمضان]] و حلول ماه شوال و وجوب [[افطار]] در نخستین روز آن است.

روز اول شوال، عید فطر و دارای احکام ویژه‌ای همچون [[نماز عید]]، حرمت روزه و استحباب [[غسل]] در شب آن است.

وجوب [[زکات فطره]] بر شخص، منوط به دارا بودن شرایط آن هنگام رؤیت هلال ماه شوال است؛ چنان که بنابر قول مشهور میان متأخران، زمان واجب شدن زکات فطره نیز ادراک هلال شوال می‌باشد. <ref> نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۵، ص۴۸۵. </ref> به قول برخی، روزه گرفتن بعد از عید فطر به مدت شش روز مستحب است. <ref> حلی، حسن بن یوسف، قواعد الأحکام، ج۱، ص۳۸۴</ref> برخی، استحباب آن را از روز چهارم شوال به مدت شش روز دانسته‌اند. <ref>طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۳، ص۶۶۰</ref> بعضی نیز اصل استحباب آن را ثابت ندانسته‌اند. <ref> کاشف‌الغطاء، جعفر، کشف الغطاء، ج۴، ص۵۱</ref>

حوادث تاریخی مهمی در این ماه روی داده است که مهمترین آنها عبارت‌‌اند از: [[شهادت]] حضرت [[امام جعفرصادق(علیه السلام)]] در سال 148 قمری، [[غزوه احد]] و شهادت [[حضرت حمزه]] در سال 3 هجری، [[غزوه خندق]] و قتل [[عمرو بن عبدود]] دلاور عرب بدست [[امام علی ابن ابی‌طالب (علیه السلام)]] در سال 5 قمری. <ref>محدث قمی، هدایة الانام الی وقایع الایام، ص 32</ref>

[[رسول خدا (ص)]] فرمودند: سُمِّی شَوَّالاً لأِنَّ فِیهِ شَالَت ذُنُوبُ المُؤمِنِینَ أی اِرتَفَعَت؛ شوّال را از این جهت شوّال نامیدند که در آن ماه، گناهان مؤمنان مرتفع و برداشته می‌شود. <ref>المراقبات. ص 362</ref> بدان که وقت [[ظهور]] آثار اعمال [[ماه رمضان]] و اعطای پاداش آن، روز عید فطر است. <ref>المراقبات. ص 334</ref> [[امام سجّاد(علیه السلام)]] به اولاد خود می‌فرمود: لَیلَهُ القَدرِ لَیسَ دَونَ لَیلَهَ القَدر؛ شب (عید) فطر کمتر از [[شب قدر]] نیست. <ref>المراقبات. ص 334</ref>  

شب اوّل، شب عید فطر است و از جمله لیالی شریفه است و در فضیلت و [[ثواب]] [[عبادت]] و احیای آن [[احادیث]] بسیار وارد شده و روایت شده است که آن شب کمتر از شب قدر نیست.

در وقتی که آفتاب غروب کرد، غسل کند.

آن شب به نماز و [[دعا]] و استغفار و سؤال از حق تعالی و بیتوته در [[مسجد]] [[احیاء]] نماید.

در عقب نماز مغرب و عشاء و [[نماز صبح]] و عقب نماز عید این‌گونه [[تکبیر]] بخواند: اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ* وَ اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لِلَّهُ الْحَمْدُ الْحَمْدُ لِلَّهِ* عَلَی مَا هَدَانَا وَ لَهُ الشُّکْرُ عَلَی مَا أَوْلَانَا.

چون نماز مغرب و [[نافله]] ی آن را خواند، دست‌ها را به سوی آسمان بلند کند و بگوید: یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ یَا ذَا الْجُودِ یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ وَ نَاصِرَهُ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَحْصَیْتَهُ وَ هُوَ عِنْدَکَ فِی کِتابٍ مُبِینٍ؛ پس به [[سجده]] برود و صد مرتبه در سجده بگوید: أَتُوبُ إِلَی اللَّهِ، پس هر حاجت که دارد از حق تعالی بخواهد که إن شاء الله تعالی بر آورده خواهد شد. در روایت است که: بعد از نماز مغرب به سجده رود و بگوید: یَا ذَا الْحَوْلِ یَا ذَا الطَّوْلِ یَا مُصْطَفِیاً مُحَمَّداً وَ نَاصِرَهُ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ نَسِیتُهُ أَنَا وَ هُوَ عِنْدَکَ فِی کِتابٍ مُبِینٍ؛ پس صد مرتبه بگو: أَتُوبُ إِلَی اللَّهِ.

[[امام حسین (علیه السلام)]] را زیارت کند. که فضیلت بسیار دارد و زیارت مخصوصه ی این شب در باب زیارات آمده است.

ده مرتبه این ذکر را بگوید: ((یا دآئِمَ الفَضلِ عَلَی البَرِیهِ یا بَاسِطَ الیدَینِ بِالعَطِیهِ یا صَاحِبَ المَوَاهِبِ السَّنِیهِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ خَیرِ الوَرَی سَجِیهً وَاغفِلَنَا یا ذَاالعُلَی فِی هَذِهِ العَشِیهِ)).

چهارده رکعت نماز گزارد و بخواند در هر رکعتی [[حمد]] و [[آیه الکرسی|آیة‌الکرسی]] و سه مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ تا برای او به هر رکعتی ثواب [[عبادت]] چهل سال و عبادت هر که روزه گرفته و نماز خوانده در آن ماه، باشد.

در آخِر شب غسل کند و در جای نماز خود بنشیند تا طلوع فجر <ref>مفاتیح الجنان. فصل چهارم. در اعمال ماه شوّال</ref>