ابوحمزه خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می داند' به ' می‌داند')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''أبوحمزة الخراسانی''' از علمای [[اهل سنت]] و برجستگان [[تصوف]] در قرن سوم هجری است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص250-252، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>.  
'''أبوحمزة الخراسانی''' از علمای [[اهل سنت]] و برجستگان [[تصوف]] در قرن سوم هجری است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص250-252، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>.  
=در کلام دیگران=
=در کلام دیگران=
==ابو عبدالرحمن سلمی==
== ابوعبدالرحمن سلمی ==
ابو عبدالرحمن سلمی درمورد او گفته که او یکی از مشایخ برجسته در امر فتوا و در عین حال متقی ترین ایشان بود.  
ابوعبدالرحمن سلمی درمورد او گفته که او یکی از مشایخ برجسته در امر فتوا و در عین حال متقی‌ترین ایشان بود.  
==ابن عساکر==
== ابن عساکر ==
[[ابن عساکر]] نیز او را یکی از شیوخ معروف [[صوفیه]] و بسیار دیندار و با [[تقوا]] یاد کرده است<ref>تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج66، ص54-157</ref>.
[[ابن عساکر]] نیز او را یکی از شیوخ معروف [[صوفیه]] و بسیار دین‌دار و با [[تقوا]] یاد کرده است<ref>تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج66، ص54-157</ref>.
==أبوبکر عربی==
== أبوبکر عربی ==
أبوبکر بن العربی نیز او را تحت عنوان کبار العباد تمجید می کند <ref>[https://islamweb.net/ar/library/index.php?page=bookcontents&ID=1495&idfrom=0&idto=0&flag=1&bk_no=46&ayano=0&surano=0&bookhad=0 اسلام وب]</ref>. او اصالتا اهل نیشابور از محله ملک آباد بوده است. بعضی از تواریخ او را اهل [[دمشق]] و ساکن آنجا می داند.
أبوبکر بن العربی نیز او را تحت عنوان کبار العباد تمجید می‌کند <ref>[https://islamweb.net/ar/library/index.php?page=bookcontents&ID=1495&idfrom=0&idto=0&flag=1&bk_no=46&ayano=0&surano=0&bookhad=0 اسلام وب]</ref>. او اصالتا اهل نیشابور از محله ملک آباد بوده است. بعضی از تواریخ او را اهل [[دمشق]] و ساکن آنجا می‌داند.
او با مشایخ [[بغداد]] همچون [[جنید بغدادی]]، [[ابوتراب نخشبی]] و [[ابو سعید خراز]] محشور بوده است. او در سال 290 هجری مطابق با سال 903 میلادی درگذشت<ref>تاریخ الإسلام، الذهبی، ج21، ص343-344</ref>.
او با مشایخ [[بغداد]] همچون [[جنید بغدادی]]، [[ابوتراب نخشبی]] و [[ابوسعید خراز]] محشور بوده است. او در سال 290 هجری مطابق با سال 903 میلادی درگذشت<ref>تاریخ الإسلام، الذهبی، ج21، ص343-344</ref>.


=گفتار=
=گفتار=
خط ۲۶: خط ۲۶:
هرکه خود را نصیحت کند شرافتمند خواهد بود و هرکسی که از توصیه به خود غافل شود خوار و ذلیل خواهد شد.
هرکه خود را نصیحت کند شرافتمند خواهد بود و هرکسی که از توصیه به خود غافل شود خوار و ذلیل خواهد شد.


هرکه مشمول توجه خاص حضرت باری تعالی گردد به منزل و جایگاه اهل سعادت درخواهد آمد و او را در ظاهر و باطن به صداقت و راستی آراسته می کند.
هرکه مشمول توجه خاص حضرت باری تعالی گردد به منزل و جایگاه اهل سعادت درخواهد آمد و او را در ظاهر و باطن به صداقت و راستی آراسته می‌کند.


هرکس یاد مرگ را درک کرد حب الهی در او باقی و از فنا پذیران تنفر می گیرد.
هرکس یاد مرگ را درک کرد حب الهی در او باقی و از فنا پذیران تنفر نمی‌گیرد.


عارف کسی است که هر آن مراقبه می کند در زندگی و روزی خود را هر روز و آن از خدا می گیرد.
عارف کسی است که هر آن مراقبه می‌کند در زندگی و روزی خود را هر روز و آن از خدا نمی‌گیرد.


صوفی از هر آلودگی پاک است و همیشه در پی رفع نواقص خویش است.<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%AD%D9%85%D8%B2%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%8A أبو حمزة الخراسانی]</ref>.
صوفی از هر آلودگی پاک است و همیشه در پی رفع نواقص خویش است.<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%AD%D9%85%D8%B2%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%8A أبو حمزة الخراسانی]</ref>.


== پانویس ==
{{پانویس}}


=پانویس=
[[رده:تصوف]]
{{پانویس|2}}
 
[[رده: تصوف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۶

حسن بصری
نام أبو حمزة الخراسانی
نام‎های دیگر کبار العباد
درگذشت 290ق

أبوحمزة الخراسانی از علمای اهل سنت و برجستگان تصوف در قرن سوم هجری است[۱].

در کلام دیگران

ابوعبدالرحمن سلمی

ابوعبدالرحمن سلمی درمورد او گفته که او یکی از مشایخ برجسته در امر فتوا و در عین حال متقی‌ترین ایشان بود.

ابن عساکر

ابن عساکر نیز او را یکی از شیوخ معروف صوفیه و بسیار دین‌دار و با تقوا یاد کرده است[۲].

أبوبکر عربی

أبوبکر بن العربی نیز او را تحت عنوان کبار العباد تمجید می‌کند [۳]. او اصالتا اهل نیشابور از محله ملک آباد بوده است. بعضی از تواریخ او را اهل دمشق و ساکن آنجا می‌داند. او با مشایخ بغداد همچون جنید بغدادی، ابوتراب نخشبی و ابوسعید خراز محشور بوده است. او در سال 290 هجری مطابق با سال 903 میلادی درگذشت[۴].

گفتار

هرکه خود را نصیحت کند شرافتمند خواهد بود و هرکسی که از توصیه به خود غافل شود خوار و ذلیل خواهد شد.

هرکه مشمول توجه خاص حضرت باری تعالی گردد به منزل و جایگاه اهل سعادت درخواهد آمد و او را در ظاهر و باطن به صداقت و راستی آراسته می‌کند.

هرکس یاد مرگ را درک کرد حب الهی در او باقی و از فنا پذیران تنفر نمی‌گیرد.

عارف کسی است که هر آن مراقبه می‌کند در زندگی و روزی خود را هر روز و آن از خدا نمی‌گیرد.

صوفی از هر آلودگی پاک است و همیشه در پی رفع نواقص خویش است.[۵].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص250-252، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج66، ص54-157
  3. اسلام وب
  4. تاریخ الإسلام، الذهبی، ج21، ص343-344
  5. أبو حمزة الخراسانی