۸۷٬۹۸۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نهج البلاغه' به 'نهجالبلاغه') |
جز (جایگزینی متن - 'واژه شناسی' به 'واژهشناسی') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
در [[اسلام]] نیز [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اکرم(صلی الله علیه)]] و [[ائمه|امامان معصوم(علیه السلام)]] بر اخلاق و زیست اخلاقی تاکید فراوان ورزیدهاند؛ به گونهای که پیامبر گرامی هدفِ بعثت و نتیجه [[رسالت]] خود را اکمالِ مکارم اخلاق بیان کردهاند: <big>انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق</big> | در [[اسلام]] نیز [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اکرم(صلی الله علیه)]] و [[ائمه|امامان معصوم(علیه السلام)]] بر اخلاق و زیست اخلاقی تاکید فراوان ورزیدهاند؛ به گونهای که پیامبر گرامی هدفِ بعثت و نتیجه [[رسالت]] خود را اکمالِ مکارم اخلاق بیان کردهاند: <big>انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق</big> | ||
== | == واژهشناسی اخلاق == | ||
<big>اخلاق</big> در اصل واژهای عربی است که مفرد آن خُلْق و خُلُق میباشد. در لغت بهمعنای سرشت و سجیّه بهکار رفته است؛ اعم از اینکه سجیّه و سرشتی نیکو و پسندیده باشد مانند جوانمردی و دلیری یا زشت و ناپسند باشد مثل فرومایگی و بزدلی. <ref>فلسفه اخلاق، مصباح یزدی، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، چاپ سوم، پاییز 1394، ص 19</ref> در لغت نامه دهخدا آمده است: اخلاق جمع خُلق و در لغت به معنای خویهاست. <ref> لغت نامه دهخدا، دانشگاه تهران، ج 5، ص 1525</ref> | <big>اخلاق</big> در اصل واژهای عربی است که مفرد آن خُلْق و خُلُق میباشد. در لغت بهمعنای سرشت و سجیّه بهکار رفته است؛ اعم از اینکه سجیّه و سرشتی نیکو و پسندیده باشد مانند جوانمردی و دلیری یا زشت و ناپسند باشد مثل فرومایگی و بزدلی. <ref>فلسفه اخلاق، مصباح یزدی، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، چاپ سوم، پاییز 1394، ص 19</ref> در لغت نامه دهخدا آمده است: اخلاق جمع خُلق و در لغت به معنای خویهاست. <ref> لغت نامه دهخدا، دانشگاه تهران، ج 5، ص 1525</ref> | ||