۸۵٬۸۳۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'جریان ها' به 'جریان‌ها'
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''طریقت نوربخشیه''' یکی از دو شعبه منشعب شده سلسله کبرویه می‌باشد. سلسله نورب...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'جریان ها' به 'جریان‌ها') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طریقت نوربخشیه''' یکی از دو شعبه منشعب شده سلسله کبرویه می‌باشد. سلسله نوربخشیه به طرفداران سیدمحمدتقی نوربخش گفته می‌شود. | '''طریقت نوربخشیه''' یکی از دو شعبه منشعب شده سلسله [[کبرویه]] می‌باشد. سلسله نوربخشیه به طرفداران سیدمحمدتقی نوربخش گفته می‌شود. | ||
=سیدمحمد نوربخش= | =سیدمحمد نوربخش= | ||
سیدمحمد نوربخش اهل قائن خراسان و از شاگردان میرسید شریف جرجانی و عالم بزرگ | سیدمحمد نوربخش اهل قائن خراسان و از شاگردان میرسید شریف جرجانی و عالم بزرگ شیعی ابن فهد حلی بود. | ||
=قیام بر علیه شاهرخ گورکانی= | |||
سیدمحمد نوربخش و جانشینانش که در نشر مذهب شیعه در قرن نهم و بعد از آن سهم بسیار داشتند، مقدّم بر صفویه در فکر قیام بر ضد سلطان وقت (شاهرخ گورکانی) و تأسیس حکومت صوفی شیعی بودند. | |||
خواجه اسحاق ختلانی نیز با وی همکاری کرد ولی پس از آن‌که شکست خورد، محبوس شد و خواجه اسحاق به امر شاهرخ در ۸۲۶ به قتل رسید. <ref>نوراللّه بن شریف الدین شوشتری، مجالس الممنین، ج۲، ص۱۴۴ـ ۱۴۸، تهران ۱۳۵۴ ش.</ref> | |||
=سلسله اویسی= | |||
از جمله سلسله‌هایی که نسبت اصلی خود را به نوربخشیه می‌رسانند، سلسله اویسی است. | از جمله سلسله‌هایی که نسبت اصلی خود را به نوربخشیه می‌رسانند، سلسله اویسی است. | ||
سیدحیدر آملی | =سیدحیدر آملی= | ||
در میان بزرگان نوربخشیه باید از صوفی و فقیه بزرگ شیعی ایرانی، سیدحیدر آملی (متوفی پس از ۷۸۲)، نام برد که بصراحت اتحاد تصوف و تشیع را مطرح کرده است. | در میان بزرگان نوربخشیه باید از صوفی و فقیه بزرگ شیعی ایرانی، سیدحیدر آملی (متوفی پس از ۷۸۲)، نام برد که بصراحت اتحاد تصوف و تشیع را مطرح کرده است. | ||
== اساتید == | |||
وی از علویان آمل، و در فقه و کلام شاگرد فخرالمحققین حلی <ref>حیدر بن علی آملی، تفسیرالمحیط الاعظم و البحرالخضم فی تأویل کتاب اللّه العزیزالمحکم، ج۱، ص۵۳۱، چاپ محسن موسوی تبریزی، تهرانی ۱۴۱۶/۱۹۹۵.</ref> و در تصوف مرید شیخ نورالدین تهرانی اصفهانی <ref>حیدر بن علی آملی، تفسیرالمحیط الاعظم و البحرالخضم فی تأویل کتاب اللّه العزیزالمحکم، ج۱، ص۵۳۰، چاپ محسن موسوی تبریزی، تهرانی ۱۴۱۶/۱۹۹۵.</ref> و احتمالاً محمد بن ابی‌بکر سمنانی <ref>حیدر بن علی آملی، تفسیرالمحیط الاعظم و البحرالخضم فی تأویل کتاب اللّه العزیزالمحکم، ج۱، ص۵۲۱، چاپ محسن موسوی تبریزی، تهرانی ۱۴۱۶/۱۹۹۵.</ref> بود که هر دو از مشایخ سلسله کبرویه بودند. | |||
== مرجع شیعه و صوفیه == | |||
سیدحیدر آملی در اکثر آثار خویش، خصوصاً در جامع الاسرار، با مخاطب قرار دادن شیعه رسمی (شیعه ظاهری) و صوفیه می‌خواهد ثابت کند که شیعه و صوفیه حقه مرجع و مأخذ واحدی دارند. <ref>حیدر بن علی آملی، جامع الاسرار و منبع الانوار، ج۱، ص۴، چاپ هانری کور بن و عثمان اسماعیل یحیی، تهران ۱۳۶۸ ش.</ref> | |||
سیدحیدر آملی در اکثر آثار خویش، خصوصاً در جامع | |||
=فهرست منابع= | =فهرست منابع= | ||
(۱) حیدر بن علی آملی، تفسیرالمحیط الاعظم و البحرالخضم فی تأویل کتاب اللّه العزیزالمحکم، چاپ محسن موسوی تبریزی، تهرانی ۱۴۱۶/۱۹۹۵. | (۱) حیدر بن علی آملی، تفسیرالمحیط الاعظم و البحرالخضم فی تأویل کتاب اللّه العزیزالمحکم، چاپ محسن موسوی تبریزی، تهرانی ۱۴۱۶/۱۹۹۵. | ||
(۲) حیدر بن علی آملی، جامع الاسرار و منبع الانوار، چاپ هانری کور بن و عثمان اسماعیل یحیی، تهران ۱۳۶۸ ش. | (۲) حیدر بن علی آملی، جامع الاسرار و منبع الانوار، چاپ هانری کور بن و عثمان اسماعیل یحیی، تهران ۱۳۶۸ ش. | ||
(۳) نوراللّه بن شریف الدین شوشتری، مجالس الممنین، تهران ۱۳۵۴ ش. | (۳) نوراللّه بن شریف الدین شوشتری، مجالس الممنین، تهران ۱۳۵۴ ش. | ||
== منابع == | |||
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «تصوف»، شماره۳۵۸۶. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:تصوف]] | |||
[[رده:صوفیه]] | |||
[[رده:جریان‌های مذهبی جهان اسلام]] | |||