۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نهج البلاغه' به 'نهجالبلاغه') |
جز (جایگزینی متن - 'معنا شناسی' به 'معناشناسی') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''توحید''' از بنیادیترین ارکان [[اصول دین]] و به معنای یگانگی خداوند است. اعتقاد به توحید، نگاه عبد را نسبت به معبود تغییر میدهد و او را تسلیم موجودی میکند که هستی در سیطره فرمان اوست. توحید از هر منظری قله [[عرفان]] است. این مسئله حتی در دیگر ادیان خصوصا [[ادیان ابراهیمی]] نیز به عنوان اصلی بنیادی شناخته شده است. به طوری که به انسانهای توحید گرا، موحد میگویند. توحید از منظر [[فلسفه]] و [[کلام]] به [[توحید ذاتی]]، [[توحید صفاتی]]، [[توحید افعالی]] و [[توحید در عبادت]] تقسیم میشود. | '''توحید''' از بنیادیترین ارکان [[اصول دین]] و به معنای یگانگی خداوند است. اعتقاد به توحید، نگاه عبد را نسبت به معبود تغییر میدهد و او را تسلیم موجودی میکند که هستی در سیطره فرمان اوست. توحید از هر منظری قله [[عرفان]] است. این مسئله حتی در دیگر ادیان خصوصا [[ادیان ابراهیمی]] نیز به عنوان اصلی بنیادی شناخته شده است. به طوری که به انسانهای توحید گرا، موحد میگویند. توحید از منظر [[فلسفه]] و [[کلام]] به [[توحید ذاتی]]، [[توحید صفاتی]]، [[توحید افعالی]] و [[توحید در عبادت]] تقسیم میشود. | ||
== بحثی در | == بحثی در معناشناسی توحید == | ||
توحید از نظر | توحید از نظر معناشناسی به سه قسم عرفانی، فلسفی و کلامی تقسیم میشود. [[توحید عرفانی]] مبتنی بر شهود و وصول به وحدانیت خداوند است. [[توحید فلسفی]] مبتنی بر باور عقلی به وحدانیت خداوند است و [[توحید کلامی]] مبتنی بر پذیرش احدیت خداوند است. | ||
<ref> ر. ک، طباطبایی فاطمه، توحید شهودی از منظر امام خمینی، ص۱۰۴.</ref> | <ref> ر. ک، طباطبایی فاطمه، توحید شهودی از منظر امام خمینی، ص۱۰۴.</ref> | ||