خواجه نصیرالدین طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام')
خط ۵۸: خط ۵۸:


== زادگاه و ولادت ==
== زادگاه و ولادت ==
سرزمین طوس ناحیه ای از [[خراسان]] بزرگ است که خاستگاه دانشورانی بزرگ و تاریخ ساز بوده است. در جغرافیای قدیم [[ایران]]، طوس از شهرهای مختلفی چون نوقان، طابران و اردکان تشکیل شده بود و قبر مطهر [[علی بن موسی بن جعفر|حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام)]] در حوالی شهر نوقان و در روستایی به نام سناباد قرار داشت که پس از توسعه آن، امروزه یکی از محله های شهر [[مشهد]] به شمار می‌آید.
سرزمین طوس ناحیه ای از [[خراسان]] بزرگ است که خاستگاه دانشورانی بزرگ و تاریخ ساز بوده است. در جغرافیای قدیم [[ایران]]، طوس از شهرهای مختلفی چون نوقان، طابران و اردکان تشکیل شده بود و قبر مطهر [[علی بن موسی بن جعفر|حضرت علی بن موسی الرضا(علیه‌السلام)]] در حوالی شهر نوقان و در روستایی به نام سناباد قرار داشت که پس از توسعه آن، امروزه یکی از محله های شهر [[مشهد]] به شمار می‌آید.


گویند زمانی شیخ وجیه الدین محمد بن حسن که از بزرگان و دانشوران [[قم]] بوده و در روستای جهرود از توابع قم زندگی می‌کرد. <ref>فوائد الرضویه، شیخ عباس قمی، ص 603</ref> به همراه خانواده و به شوق [[زیارت]] [[امام هشتم]] [[شیعیان]] به [[مشهد]] عازم شد و پس از زیارت، در هنگام بازگشت به علت بیماری همسرش، در یکی از محله های شهر طوس مسکن گزید. او پس از چندی به درخواست اهالی محل علاوه بر اقامه [[نماز]] جماعت در مسجد، به تدریس در مدرسه علمیه مشغول شد. در صبحگاه یازدهم جمادی الاول سال 597 ق به هنگام طلوع آفتاب، سپیده از خنده شکفته شد و درخشنده‌ترین چهره حکمت و ریاضی در قرن هفتم پا به عرصه وجود نهاد. <ref>وی شخصیتی غیر از شیخ الطائفه طوسی و خواجه نظام الملک است</ref>
گویند زمانی شیخ وجیه الدین محمد بن حسن که از بزرگان و دانشوران [[قم]] بوده و در روستای جهرود از توابع قم زندگی می‌کرد. <ref>فوائد الرضویه، شیخ عباس قمی، ص 603</ref> به همراه خانواده و به شوق [[زیارت]] [[امام هشتم]] [[شیعیان]] به [[مشهد]] عازم شد و پس از زیارت، در هنگام بازگشت به علت بیماری همسرش، در یکی از محله های شهر طوس مسکن گزید. او پس از چندی به درخواست اهالی محل علاوه بر اقامه [[نماز]] جماعت در مسجد، به تدریس در مدرسه علمیه مشغول شد. در صبحگاه یازدهم جمادی الاول سال 597 ق به هنگام طلوع آفتاب، سپیده از خنده شکفته شد و درخشنده‌ترین چهره حکمت و ریاضی در قرن هفتم پا به عرصه وجود نهاد. <ref>وی شخصیتی غیر از شیخ الطائفه طوسی و خواجه نظام الملک است</ref>
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۸۱۰

ویرایش