سلیم البشری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' آن ها' به ' آنها') |
جز (جایگزینی متن - 'بهره ها' به 'بهره‌ها') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
سلیم البشری شروع به تدریس کرد و نبوغ او بر همگان مشهود شد و طلاب به سوی او هجوم آوردند و گروهی از علمای بزرگ الازهر از کرسی تدریس او | سلیم البشری شروع به تدریس کرد و نبوغ او بر همگان مشهود شد و طلاب به سوی او هجوم آوردند و گروهی از علمای بزرگ الازهر از کرسی تدریس او بهره‌ها بردند که از آن جمله می‌توان به شیخ محمد راشد، شیخ بسیونی البیبانی شیخ محمد عرفه اشاره کرد. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۴
| نام | سلیم بن ابی فرج بن السید سلیم بن ابی فرج البشری |
|---|---|
| نامهای دیگر | سلیم البشری |
| متولد | 1248هجری قمری |
سلیم بن ابی فرج بن السید سلیم بن ابی فرج البشری معروف به سلیم البشری (1832 - 1916) یکی از علمای مسلمان در مذهب مالکی بود و به ریاست الازهر هم منصوب شد [۱].
تولد
وی در سال 1248 هجری قمری در روستای محله بشر که در حال حاضر مرکز استان البحیرة است متولد شد. هنگامی که سلیم البشری به هفت سالگی رسید پدرش درگذشت و برادر بزرگتر وی عبدالهادی البشری از او مراقبت می‌کرد.
تحصیل و تدریس
وقتی نه ساله بود قرآن کریم را حفظ کرد. سپس به قاهره آمد و تحت نظر دایی اش سید بسیونی البشری قرار گرفت. او مبانی را نزد دایی اش به مدت دو سال فراگرفت و سپس تحت نظارت دایی خود به الازهر رفت و از علمای بزرگ الازهر کسب دانش کرد و در آنجا فقه را بر اساس آموزه‌های مذهب مالکی به مدت نه سال فراگرفت. زمانی که الخنانی به دلیل کسالت تدریسش متوقف شد از سلیم البشری خواست تا کرسی درس او را ادامه داده و طلاب را از دانش خود بهرمند سازد.
شاگردان
سلیم البشری شروع به تدریس کرد و نبوغ او بر همگان مشهود شد و طلاب به سوی او هجوم آوردند و گروهی از علمای بزرگ الازهر از کرسی تدریس او بهره‌ها بردند که از آن جمله می‌توان به شیخ محمد راشد، شیخ بسیونی البیبانی شیخ محمد عرفه اشاره کرد.
آثار
مورخان آثار زیادی را از آن شیخ سلیم می‌دانند ولی نام و یا توضیحی از آن در کتب نیامده است؛ در ادمه به بعضی از آثاری که موجود است اشاره می‌شود.
حاشیة تحفة الطلاب علی شرح رسالة الآداب. حاشیة علی رسالة الشیخ علیش فی التوحید. المقامات السنیة فی الرَّد علی القادح فی البعثة النبویة. عقود الجمان فی عقائد أهل الإیمان.
ریاست الازهر
او ریاست الازهر را برای دو دوره متوالی اختیار کرد. اولین بار در سال 1900 میلادی مطابق با 1320 هجری قمری و دومین بار از 1909 میلادی تا زمان درگذشت وی یعنی سال 1916 میلادی مطابق با1335 هجری قمری ادامه داشت. دوران تصدی وی در الازهر با صلابت و مدیریت خوبی اداره شد، زیرا در دوره وی اصلاحاتی در الازهر ایجاد شد که یکی از مهمترین آنها اعمال سیستم امتحان برای کسانی که مایل به تدریس در الازهر بودند.
درگذشت
وی در ذی الحجه 1335 ق = 1916 م درگذشت.