۸۸٬۱۹۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ریاست جمهوری' به 'ریاست‌جمهوری'
جز (جایگزینی متن - ' نشان دهنده' به ' نشان‌دهنده') |
جز (جایگزینی متن - 'ریاست جمهوری' به 'ریاست‌جمهوری') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
== رئیس‌جمهور پاکستان == | == رئیس‌جمهور پاکستان == | ||
[[پرونده:سخنرانی بعد | [[پرونده:سخنرانی بعد ریاست‌جمهوری.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|سخنرانی بعد ریاست‌جمهوری]]یحیی خان رئیس‌جمهور در 20 دسامبر1971م، استعفا داد و قدرت را به ذوالفقار علی بوتو منتقل کرد. که رئیس‌جمهور، فرمانده کل و اولین مدیر غیرنظامی ارشد حکومت نظامی شد. | ||
وی اولین مدیر غیرنظامی ارشد حکومت نظامی کشور از سال 1958م، و همچنین اولین رئیس‌جمهور غیرنظامی کشور بود. با به دست گرفتن حکومت توسط او، چپ‌ها و سوسیالیست‌های دموکراتیک وارد سیاست کشور شدند و بعدا به عنوان بازیگران قدرت در سیاست کشور ظاهر شدند. و برای اولین بار در تاریخ کشور، چپ‌ها و سوسیالیست‌های دموکراتیک این فرصت را داشتند که کشور را با رای مردم و اختیارات انحصاری مورد تایید گسترده، که توسط مردم غرب در انتخابات دهه 1970م، به آنها داده شده بود اداره کنند. | وی اولین مدیر غیرنظامی ارشد حکومت نظامی کشور از سال 1958م، و همچنین اولین رئیس‌جمهور غیرنظامی کشور بود. با به دست گرفتن حکومت توسط او، چپ‌ها و سوسیالیست‌های دموکراتیک وارد سیاست کشور شدند و بعدا به عنوان بازیگران قدرت در سیاست کشور ظاهر شدند. و برای اولین بار در تاریخ کشور، چپ‌ها و سوسیالیست‌های دموکراتیک این فرصت را داشتند که کشور را با رای مردم و اختیارات انحصاری مورد تایید گسترده، که توسط مردم غرب در انتخابات دهه 1970م، به آنها داده شده بود اداره کنند. | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
در اکتبر 1965م، به عنوان وزیر خارجه او از وین بازدید کرد جایی که مهندس هسته‌ای منیر احمدخان در یک پست فنی ارشد در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی کار می‌کرد. منیر احمدخان او را از وضعیت برنامه هسته‌ای هند و گزینه‌هایی که پاکستان برای توسعه توان هسته‌ای خود دارد مطلع کرد. هر دو در مورد نیاز پاکستان به ایجاد یک بازدارنده هسته ای برای مقابله با هند توافق کردند. در حالی که منیرخان نتوانست ایوب‌خان را متقاعد کند، بوتو به منیرخان گفته بود: نگران نباش، نوبت ما می رسد. مدت کوتاهی پس از جنگ 1965م، او در یک کنفرانس مطبوعاتی، اعلام کرد که حتی اگر مجبور باشیم علف بخوریم، بمب هسته ای خواهیم ساخت. چاره دیگری نداریم. زیرا او می دید که هند راه خود را به سمت توسعه بمب پیش می‌برد. | در اکتبر 1965م، به عنوان وزیر خارجه او از وین بازدید کرد جایی که مهندس هسته‌ای منیر احمدخان در یک پست فنی ارشد در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی کار می‌کرد. منیر احمدخان او را از وضعیت برنامه هسته‌ای هند و گزینه‌هایی که پاکستان برای توسعه توان هسته‌ای خود دارد مطلع کرد. هر دو در مورد نیاز پاکستان به ایجاد یک بازدارنده هسته ای برای مقابله با هند توافق کردند. در حالی که منیرخان نتوانست ایوب‌خان را متقاعد کند، بوتو به منیرخان گفته بود: نگران نباش، نوبت ما می رسد. مدت کوتاهی پس از جنگ 1965م، او در یک کنفرانس مطبوعاتی، اعلام کرد که حتی اگر مجبور باشیم علف بخوریم، بمب هسته ای خواهیم ساخت. چاره دیگری نداریم. زیرا او می دید که هند راه خود را به سمت توسعه بمب پیش می‌برد. | ||
نظامی‌سازی کمیسیون انرژی اتمی پاکستان در 20 ژانویه 1972م، آغاز شد و در سال‌های اولیه آن توسط فرمانده نظامی تیکاخان، رئیس ستاد ارتش پاکستان اجرا شد. نیروگاه هسته‌ای کراچی توسط او در دوران | نظامی‌سازی کمیسیون انرژی اتمی پاکستان در 20 ژانویه 1972م، آغاز شد و در سال‌های اولیه آن توسط فرمانده نظامی تیکاخان، رئیس ستاد ارتش پاکستان اجرا شد. نیروگاه هسته‌ای کراچی توسط او در دوران ریاست‌جمهوری پاکستان در پایان سال 1972م، افتتاح شد. کنترل او و دانشمندان ارشد دانشگاهی دسترسی مستقیمی به بوتو داشتند، که او را در مورد هر اینچ از پیشرفت در جریان قرار می‌داد. | ||
پس از آزمایش هسته‌ای هند با اسم رمز بودای خندان در می 1974م، او این آزمایش را پیش‌بینی نهایی برای مرگ پاکستان دانست. در یک کنفرانس مطبوعاتی که اندکی پس از آزمایش هسته ای هند برگزار شد. وی گفت: برنامه هسته ای هند برای ارعاب پاکستان و ایجاد هژمونی در شبه قاره طراحی شده است. علی‌رغم منابع مالی محدود پاکستان، او بسیار مشتاق برای پروژه انرژی هسته ای بود. | پس از آزمایش هسته‌ای هند با اسم رمز بودای خندان در می 1974م، او این آزمایش را پیش‌بینی نهایی برای مرگ پاکستان دانست. در یک کنفرانس مطبوعاتی که اندکی پس از آزمایش هسته ای هند برگزار شد. وی گفت: برنامه هسته ای هند برای ارعاب پاکستان و ایجاد هژمونی در شبه قاره طراحی شده است. علی‌رغم منابع مالی محدود پاکستان، او بسیار مشتاق برای پروژه انرژی هسته ای بود. | ||