جعفر نمیری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'امریکا' به 'آمریکا') |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' جعفر محمد | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:جعفر_نمیری.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|]] | |||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | |||
!نام | |||
!جعفر محمد نمیری | |||
|- | |||
|ولادت | |||
|1930 | |||
|- | |||
|منصب | |||
|رئیس‌جمهور | |||
|- | |||
|کشور | |||
|سودان | |||
|- | |||
|سال | |||
|1969 تا 1985 | |||
|- | |||
|وفات | |||
|2009 | |||
|- | |||
|} | |||
</div> | |||
'''جعفر محمد النُمیری''' از شخصیت‌های سرشناس نظامی – سیاسی [[سودان]] و از رهبران معروف اسلامی [[جهان اسلام]] بود. | |||
== تولد و وفات == | |||
جعفر محمد النمیری در اول 1930 در ود نوباوی در ام درمان متولد شد. خانواده او از قبیله دناقله شمال بودند. نمیری در 2009 بعد از تحمل مدید بیماری در گذشت و در ام درمان دفن شد. | |||
== تحصیلات نظامی در آمریکا == | |||
بعد از تحصیلات اولیه به دانشگاه نظامی خارطوم رفت و در1952 از آنجا فارغ‌التحصیل شد و برای ادامه تحصیل در علوم نظامی به آمریکا رفت. | |||
== فعالیت نظامی و سیاسی == | |||
جعفر نمیری با پایان تحصیل به [[سودان]] برگشت و به ارتش پیوست و سپس در 1969رییس مجلس سودان شد.<br> | |||
او در سال 1983 ولایت جنوبی را به خاطر ترس از استیلای جوزف لاقو از قبیله '''دینکا''' بر سراسر جنوب به سه بخش أعالی النیل، بحر الغزال والاستوائیة تقسیم کرد.<br> | |||
در اوایل دهه 1980 با کشف ذخایر نفت در جنوب اختلافات بر سر سیطره بر آن بالا گرفت و در اواسط 1983 نمیری کاربینو کوانین رییس گروه 105 را به دست یازی به اموال منطقه متهم کرد و با استفاده از ارتش نزاع سختی علیه وی به راه انداخت.<br> | |||
جان گرانگ از طرف نمیری مأمور سرکوب آنان شده بود که با آنان توافق کرد و حرکت مردمی آزادی سودان برای استقلال جنوب را تاسیس کردند.<br> | |||
آنها با ادعای نفرت عمومی مردم جنوب از حکام [[خارطوم]] حکومت چپ‌گرایی را با حمایت رییس‌جمهور [[اتیوپی]] '''مانغستو هیلا ماریام''' ایجاد کرده و در مقابل حکومت مرکزی به محاربه پرداختند. این نزاع داخلی یازده سال به طول انجامید. | |||
== تغییر نگرش سیاسی == | |||
جعفر نمیری یک افسر انقلابی بود که در واقع [[سودان]] را از دست غرب نجات داد؛ اما وی بتدریج به یکی از عوامل غرب تبدیل شد؛ انقلابیون اسلام‌گرا در [[سودان]] علیه او قیام کرده و جعفر نمیری را برکنار کردند.<ref>https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=16912</ref><br> | |||
بعد از برکناری جعفر نمیری حکومتی موقت تشکیل شد و [[صادق المهدی]] را به عنوان نخست‌وزیر کشور [[سودان]] برگزیدند.<ref>Ibid, 159</ref><br> | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:سران کشور‌های اسلامی]] | |||
[[رده:سودان]] | |||
[[رده: | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۷
جعفر محمد النُمیری از شخصیت‌های سرشناس نظامی – سیاسی سودان و از رهبران معروف اسلامی جهان اسلام بود.
تولد و وفات
جعفر محمد النمیری در اول 1930 در ود نوباوی در ام درمان متولد شد. خانواده او از قبیله دناقله شمال بودند. نمیری در 2009 بعد از تحمل مدید بیماری در گذشت و در ام درمان دفن شد.
تحصیلات نظامی در آمریکا
بعد از تحصیلات اولیه به دانشگاه نظامی خارطوم رفت و در1952 از آنجا فارغ‌التحصیل شد و برای ادامه تحصیل در علوم نظامی به آمریکا رفت.
فعالیت نظامی و سیاسی
جعفر نمیری با پایان تحصیل به سودان برگشت و به ارتش پیوست و سپس در 1969رییس مجلس سودان شد.
او در سال 1983 ولایت جنوبی را به خاطر ترس از استیلای جوزف لاقو از قبیله دینکا بر سراسر جنوب به سه بخش أعالی النیل، بحر الغزال والاستوائیة تقسیم کرد.
در اوایل دهه 1980 با کشف ذخایر نفت در جنوب اختلافات بر سر سیطره بر آن بالا گرفت و در اواسط 1983 نمیری کاربینو کوانین رییس گروه 105 را به دست یازی به اموال منطقه متهم کرد و با استفاده از ارتش نزاع سختی علیه وی به راه انداخت.
جان گرانگ از طرف نمیری مأمور سرکوب آنان شده بود که با آنان توافق کرد و حرکت مردمی آزادی سودان برای استقلال جنوب را تاسیس کردند.
آنها با ادعای نفرت عمومی مردم جنوب از حکام خارطوم حکومت چپ‌گرایی را با حمایت رییس‌جمهور اتیوپی مانغستو هیلا ماریام ایجاد کرده و در مقابل حکومت مرکزی به محاربه پرداختند. این نزاع داخلی یازده سال به طول انجامید.
تغییر نگرش سیاسی
جعفر نمیری یک افسر انقلابی بود که در واقع سودان را از دست غرب نجات داد؛ اما وی بتدریج به یکی از عوامل غرب تبدیل شد؛ انقلابیون اسلام‌گرا در سودان علیه او قیام کرده و جعفر نمیری را برکنار کردند.[۱]
بعد از برکناری جعفر نمیری حکومتی موقت تشکیل شد و صادق المهدی را به عنوان نخست‌وزیر کشور سودان برگزیدند.[۲]