احزاب سیاسی آذربایجان: تفاوت میان نسخه‌ها

آذربایجانی‌ها در ایران باید در چارچوب واقعیات، برای آنچه می‌توانند به دست آورند، مبارزه کنند. آنها امروز به عنوان شهروندان ایران باید تلاش کنند که در این کشور دموکراسی و حاکمیت قانون تامین و ارزش‌های لائیک برقرار شود. در این صورت، انسان‌ها از حقوق ملی و طبیعی استفاده خواهند کرد و حق تحصیل به زبان مادری و توسعه دادن به فرهنگ ملی (قومی) خود را کسب خواهند کرد. درپی این نیز نوبت به تامین حقوق سیاسی می‌رسد.»

به نظر من، آذربایجانی‌های جنوبی باید به همراه فارس‌ها صاحب شیوه‌ها و سنن آزادی‌های دموکراتیک بشوند. بدون داشتن این شیوه‌ها و سنن، دستاوردهای بزرگ بعضا برای ملت‌ها خوشبختی به بار نمی‌آورد. مثلا، اگر رژیم سیاسی در دولت‌های جدید که در سایه برخی تلاش‌های تندروانه و تجزیه‌ها شکل خواهد گرفت، از رژیم موجود که فارس‌ها آن را شکل داده‌اند، بی رحم تر و خشن‌تر خواهد بود، در این صورت من این را برای هیچ فرد آذربایجانی آرزو نمی‌کنم. درست نیست ما خارج از گود مشورت بدهیم، اما به اعتقاد من آذربایجانی‌ها باید در راه حقوق خود مبارزه کنند و باید از نظر سیاسی سازمان دهی شوند. باید تلاش شود که از هر امکانی بهره‌مند شوند. در غیر این صورت، انتظار اینکه زمانی شرایط بین‌المللی مناسب ایجاد شود یا در داخل ایران تحولات به آن سمت برود که من هم به پا خیزم و دولت مستقل خودم را ایجاد کنم، رویکردی مزخرف است. به همین علت نیز من فکر می‌کنم که آذربایجانی‌ها باید به شیوه‌های مبارزاتی مسالمت‌آمیز اولویت بدهند و از خشونت‌ها کنار بمانند.