نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۴

نام	أبوالحسین محمد بن سعدالورّاق نیشابوری
نام‎های دیگر	شیخ تصوف
درگذشت	319ق
مذهب	صوفی اهل تسنن

أبوالحسین محمد بن سعدالورّاق نیشابوری از علمای اهل سنت و بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری که در سال 319 هجری وفات یافت.

نیشابوری در بیان عبدالرحمان سلمی

او در بیان منزلت نیشابوری چنین گفته: او از اجله مشایخ در نیشابور بود؛ او عالم به علوم ظاهری و دارای نظریات در ظرائف علوم عملی و رذایل رفتاری بود.

گفتارها

عبد به معبود واصل نمی‌شود الا به عنایت حضرت حق جل شانه و از راه عمل شرع این مهم امکان‌پذیر است. در این راه وصول به حق جز با اقتدای به معبود باعث گمراهی می‌گردد. وصول به حق در سلوک الهی با تسلیم محض امکان‌پذیر است و بدین وسیله این طریق پر فراز و نشیب و مشگل را برایش آسان می‌کند.

مهمترین چیزی که خداوند متعال با آن راه ها را برای بنده خود باز می‌کند تقوا است؛ زیرا همه خیرات از آن منشعب می‌شوند و اسباب قرب و تقرب تقوا و اخلاص و حقیقت تخلی از همه چیز فقط به کسانی می‌رسد که اهل تقوا هستند.

فروبستن چشم از حرام

هر کس نگاه خود را از حرام فرو بکشد خداوند به او حکمتی عطا می‌کند که شنوندگانش را هدایت می‌کند و هر کس نفسش را از امور شبهه ناک نگه دارد خداوند قلب او را به نوری روشن می‌کند که او را به راه رضای خدا راهنمایی می‌کند^[۱].

وقتی خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد

هنگامی که خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد او را با ذکر خود مانوس کرده و بر خود متوکل می‌گرداند و سر خود در نزد او حفظ می‌کند^[۲].

پانویس

↑ طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص229-232، دار الکتب العلمیة، ط2003
↑ أبوالحسین الوراق

[1] طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص229-232، دار الکتب العلمیة، ط2003

[2] أبوالحسین الوراق

[۱]

[۲]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 !نام
-!أبو الحسين محمد بن سعد الورّاق نیشابوری
+!أبوالحسین محمد بن سعدالورّاق نیشابوری
 |-
 |نام‎های دیگر
@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 </div>
-'''أبو الحسين محمد بن سعد الورّاق نیشابوری''' از علمای [[اهل سنت]] و بزرگان [[تصوف]] در قرن چهارم هجری که در سال 319 هجری وفات یافت.
+'''أبوالحسین محمد بن سعدالورّاق نیشابوری''' از علمای [[اهل سنت]] و بزرگان [[تصوف]] در قرن چهارم هجری که در سال 319 هجری وفات یافت.
-=نیشابوری در بیان عبد الرحمان سلمی=
+=نیشابوری در بیان عبدالرحمان سلمی=
-او در بیان منزلت نیشابوری چنین گفته: او از اجله مشایخ در نیشابور بود؛او عالم به علوم ظاهری و دارای نظریات در ظرائف علوم عملی و رذایل رفتاری بود.
+او در بیان منزلت نیشابوری چنین گفته: او از اجله مشایخ در نیشابور بود؛ او عالم به علوم ظاهری و دارای نظریات در ظرائف علوم عملی و رذایل رفتاری بود.
 =گفتارها=
-عبد به معبود واصل نمی شود الا به عنایت حضرت حق جل شانه و از راه عمل شرع این مهم امکان پذیر است. در این راه وصول به حق جز با اقتدای به معبود باعث گمراهی می گردد.وصول به حق در سلوک الهی با تسلیم محض امکان پذیر است و بدین وسیله این طریق پر فراز و نشیب و مشگل را برایش آسان می کند.
+عبد به معبود واصل نمی‌شود الا به عنایت حضرت حق جل شانه و از راه عمل شرع این مهم امکان‌پذیر است. در این راه وصول به حق جز با اقتدای به معبود باعث گمراهی می‌گردد. وصول به حق در سلوک الهی با تسلیم محض امکان‌پذیر است و بدین وسیله این طریق پر فراز و نشیب و مشگل را برایش آسان می‌کند.
-مهمترین چیزی که خداوند متعال با آن راه ها را برای بنده خود باز  می کند تقوا است؛زیرا همه خیرات از آن منشعب می شوند و اسباب قرب و تقرب  تقوا و اخلاص ، و حقیقت تخلی از همه چیز فقط به کسانی می رسد که اهل تقوا هستند.
+مهمترین چیزی که خداوند متعال با آن راه ها را برای بنده خود باز می‌کند تقوا است؛ زیرا همه خیرات از آن منشعب می‌شوند و اسباب قرب و تقرب تقوا و اخلاص و حقیقت تخلی از همه چیز فقط به کسانی می‌رسد که اهل تقوا هستند.
+== فروبستن چشم از حرام ==
+هر کس نگاه خود را از حرام فرو بکشد خداوند به او حکمتی عطا می‌کند که شنوندگانش را هدایت می‌کند و هر کس نفسش را از امور شبهه ناک نگه دارد خداوند قلب او را به نوری روشن می‌کند که او را به راه رضای خدا راهنمایی می‌کند<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص229-232، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>.
+== وقتی خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد ==
+هنگامی که خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد او را با ذکر خود مانوس کرده و بر خود متوکل می‌گرداند و سر خود در نزد او حفظ می‌کند<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86_%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%82 أبوالحسین الوراق]</ref>.
-هر کس نگاه خود را از حرام فرو بکشد خداوند به او حکمتی عطا می کند که شنوندگانش را هدایت می کند و هر کس نفسش را از امور شبهه ناک نگه دارد خداوند قلب او را به نوری روشن می کند که او را به راه رضای خدا راهنمایی می کند.
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
-هنگامی که خداوند خیر بنده ای را بخواهد او را با ذکر خود مانوس کرده و بر خود متوکل می گرداند و سر خود در نزد او حفظ می کند<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86_%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%82 أبو الحسين الوراق]</ref>.
+[[رده:تصوف]]
-=پانویس=
-{{پانویس|2}}
-[[رده: تصوف]]