تکاوران عدالت در نسل‌کشی ارامنه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - 'جنبش ها' به 'جنبش‌ها') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
= منابع = | = منابع = | ||
[[رده: | [[رده:جریان‌ها و جنبش‌ها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۲
تکاوران عدالت در نسل‌کشی ارامنه (ارمنی: Հայկական Ցեղասպանութեան Արդարութեան Մարտիկներ, ՀՑԱՄ),(JCAG) یک سازمان ستیزه‌جویی است که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۷ فعال بود. این سازمان به دنبال ایجاد یک ارمنستان در مناطق تاریخی ارمنی و به رسمیت شناختن نسل‌کشی توسط ترکیه است [۱]. تکاوران عدالت در نسل‌کشی ارمنی‌ها یک مبارزه بین‌المللی علیه منافع ترکیه و نمایندگان این کشور را در درجه اول در اروپا و سپس آمریکای شمالی به پیش بردند و تعداد زیادی از عناصر وابسته به دولت ترکیه را کشتند.
بعد از سال 1983
از سال ۱۹۸۳ این سال به بعد این سازمان برای ماندن و ادامه به فکر تغییر و تبدیل خود به یک ارتش انقلابی ارمنی (ARA) افتاد و عنوان خود را به ارتش انقلابی ارمنی تغییر داد، از این پس به فعالیت‌های نظامی خود تحت این نام تا سال ۱۹۸۵ ادامه داد.
بعد از سال 1986
این سازمان در سال ۱۹۸۶ با نام جبهه ارمنستان- یونان -بلغارستان به یک عمل تهاجمی مبادرت کرد و اعتقاد بر این است که از سال بعد به‌طور غیررسمی منحل شده‌است [۲].
وابستگی به فدراسیون انقلابی ارامنه
تکاوران عدالت در نسل‌کشی ارامنه و ارتش انقلابی ارامنه به طورکلی به نظر می‌رسد که به عنوان شاخه نظامی فدراسیون انقلابی ارامنه (ARF) عمل می‌کردند، درقرن نوزدهم احزاب ارمنی از جمله حزب سیاسی ملی چپ ارامنه و حزب پان ارمنی به دنبال استقلال ارمنستان از اتحاد جماهیر شوروی بودند. فدراسیون انقلابی ارامنه در ایجاد و تأسیس جمهوری اول ارمنستان در سال ۱۹۱۸ در امپراتوری تزار روس نقش مهمی ایفا کردند، این جمهوری دو سال دوام آورد تا این که بدنبال انقلاب اکتبر روسیه توسط اتحاد جماهیر شوروی ضمیمه این کشور شد، در پی برقراری دولت جدید رهبران فدراسیون انقلابی ارامنه در میان جماعت پراکنده ارمنی درسراسر جهان در تبعید به سر می‌بردند [۳].
منابع
- ↑ تاریخ ارمنیان
- ↑ Francis P. Hyland, Armenian Terrorism: the Past, the Present, the Prospects, Boulder-San Francisco-Oxford: Westview Press, 1991, pp. 61-62; Yves Ternon, La Cause arménienne, Paris: Le Seuil, 1983, p. 218; The Armenian Reporter, January 19, 1984, p. 1
- ↑ Gaïdz Minassian, Guerre et terrorisme arméniens, Paris, Presses universitaires de France, 2002, pp. 32-34 and 106-109